Na vertrek uit ons hotel een kort bezoek aan Solvang, ook wel bekend als Little Danmark. Vandaar terug naar de kust via Santa Barbara en Malibu. Nu we toch aan het rijden zijn misschien maar meteen naar de Mulholland Drive voor een mooi uitzicht over de stad.

Ik moet eerst van manlief iets rechtzetten. We zitten op het 3e verdiep, maar omdat die Amerikanen de begane grond het 1e verdiep noemen, zitten we dus eigenlijk maar op het 2e verdiep. Wat mij betreft doet het er niet toe, het was een heel geschlep met de koffer 😖

Gelukkig ging de familie naast ons al vroeg slapen, dus totale rust. Wij hebben nog wat tv gekeken (manlief) en gelezen (ik zei de gek). Om 23.15 uur ging het licht uit. We hebben allebei goed geslapen (zouden we dan echt over de jetlag heen zijn?) en waren om 07.30 uur wakker. En nog steeds totale rust naast ons. Even rustig wakker worden, bakkie koffie, 2x lopen 4 trappen op en af om alles naar de auto te brengen en om 09.00 uur rijden we naar onze volgende bestemming, LA.

Maar eerst tanken, de eerste keer dus wat drinkt het bakbeest? De pomphouder komt erbij en samen komen we tot de conclusie dat het benzine moet zijn. Stom dat een verhuurbedrijf niet gewoon simpelweg een stickertje op de klep plakt. Ik maak van de gelegenheid gebruik ijsklontjes te kopen voor de koelbox. Als we helemaal gesteld zijn gaat de reis verder. Tot ……. Ik een half uur later ineens bedenk dat manlief z’n medicatie nog in de koelkast van het motel ligt. Terug dus, ik wist dat dit een keer ging gebeuren 😖 Mét medicatie herpakken we onze route weer en vervolgen onze weg. Miep probeert ons steeds van Highway 1 naar de 101 te leiden. Soms laat ik het toe, maar af en toe ga ik tegen het advies in. De route is soms saai, soms prachtig, soms interessant, in ieder geval afwisselend. Solvang laat ik aan ons voorbij gaan, de navi geeft een dik gedrukte rode lijn op de kaart, file dus. Te verwachten op een zondag, het is druk onderweg. We rijden langs Ventura, Malibu, het is overal mega druk, en naderen Santa Monica. Vanaf hier is het volgens ons Miep nog 30 minuten naar het hotel. Waar we tegen een probleempje lopen: kunnen we wel in de parking met het bakbeest? De portier aan de entree denkt van niet, maar de portier aan de achteringang zegt: geen probleem, dit is een standaard formaat auto 😆😆 We wagen het er op (heel voorzichtig) en het past (net).

Dit is echt een prachtig hotel, speciale architectuur.We checken in, settelen ons in onze kamer op het 28e verdiep en zoek om 18.30 uur de bar op voor een aperitief. We moeten naar verdieping 35. De vloer draait hier in anderhalf uur compleet rond met geweldig uitzicht op/over LA. Leuk om te zien. Hoog tijd om te gaan eten. We kiezen beiden de 8 oz. filet mignon. Ik heb het opgezocht, dat is ongeveer 240 gram. Veul te veul dus! Zeker de helft blijft op ons bord liggen. Neemt niet weg dat het ons heerlijk heeft gesmaakt. Inmiddels is het 23.00 en manlief is al onder zeil. Benieuwd wat morgen brengt.


Weer: 14 graden en grijs / uiteindelijk 26 graden en zonnig

The Westin Bonaventure
Los Angeles

Geschreven door Jacquelinereist