Het plan was om vandaag naar Hermanus te rijden, een leuk plaatsje aan de kust. Maar de weerapp geeft aan dat het daar vandaag “slechts” 22 graden zal worden en de zon er de hele dag niet te zien zal zijn. Nu heeft de weerapp het ook niet altijd bij het rechte eind, maar ook hier is het deze ochtend bewolkt. Verandering van planning dus, het wordt een rondje Franschhoek.

Als we niet heen en terug Franschhoek rijden, maar een rondje maken (ik rijd nu eenmaal niet graag 2x dezelfde weg op 1 dag 😏) kost dat ons een kleine 3 uur voor ongeveer 140 km. Geen nood dus om heel vroeg te vertrekken, we willen rond lunchtime in Franschhoek zijn. Dus pluk ik manlief pas om 11.00 uur achter zijn tablet vandaan en gaan we onderweg.

Eerst richting Stellenbosch, om daar rechtsaf te slaan de Helshoogtepas op. Aan beide zijden van de weg volgt het ene wijnhuis het andere op. Zover men kan kijken staan er wijnranken. Het grootste deel van de rit naar Franschhoek heeft een kilometerbeperking van 60 of 80 km per uur. Hard genoeg met het nodige bochtenwerk en wel zo plezierig voor de chauffeur die zo ook haar ogen eens naar links of naar rechts kan laten gaan 😆

Het is niet bijzonder druk onderweg, maar zodra we Franschhoek inrijden is het ineens een drukte van jewelste, typisch is dat toch altijd. We weten waar een mooie parkeerplek is en vinden een goed plekje onder de bomen. Hier in Franschhoek schijnt de zon uitbundig en is het 28 graden. Dan is een beetje schaduw wel lekker.

Ik kijk op de gsm of er een goed restaurant in de buurt zit. Er zijn er veel in Franschhoek, maar ze krijgen niet allemaal even goede recensies. De eerste naam die ik zie is Reuben’s, dus daar lopen we naar toe. Het restaurant ligt niet aan Main Street, het ziet er dus ook niet echt druk uit, maar wel goed verzorgd. We wagen het erop en krijgen een mooi tafeltje aangewezen op het overdekte terras. We zitten buiten hoewel we dat gevoel niet echt hebben door de overkapping. Maar het is aangenaam zitten, we vinden het prima. Er is nog maar 1 ander koppel aanwezig, maar uiteindelijk zijn er toch 6 tafels bezet.

Na het bekijken van de kaart besluiten we beiden om 2 starters te bestellen, kwestie van niet te grote porties krijgen. Hopen we toch 😄 Manlief gaat voor de tempura prawns en de springbok tataki en ik kies de tomaat mozzarella en eveneens de springbok tataki. Ik vraag een glas Delaire Graff rosé en hoewel manlief de pinot grigio zou kiezen verandert hij last minute van gedacht en vraagt eveneens een rosé. Goede keuze 😁

Mijn tomaat mozzarella wordt anders gepresenteerd dan ik had verwacht, maar smaakt verder prima. De portie had wel iets kleiner mogen zijn, dat doen ze met de garnalen van manlief beter. De tataki ziet er prachtig uit en smaakt heerlijk. Topgerechtje. We sluiten af met een crème brûlée en een fantasie rond gegrilde ananas. Manlief drinkt nog een fijn glaasje dessertwijn bij zijn crème brûlée. We hebben werkelijk heerlijk geluncht en hoeven hier slechts €56,00 voor af te rekenen. Hoe fijn is dat! 👍😃

We wandelen op ons gemak terug naar de auto, manlief geeft aan dat hij de afgelopen weken een hoop aan conditie heeft ingeleverd dus houden we het aantal stappen beperkt. Thuis moet ie weer aan de bak op de sportschool 😆

We rijden verder via de Franschhoek Pass richting Theewaterskloof Dam, aangelegd in 1978 en de grootste dam in het Western Cape Water Supply System met een capaciteit van 480 miljoen kubieke meters. Wij zijn hier in 2018 ook langs gereden en toen stond er nog slechts een “plasje” water in. Dat was het jaar dat er zeer zuinig met water moest worden omgegaan, er waren restricties en ons zwembad werd ook niet bijgevuld 😏 Nu is er plenty water zo te zien 😃

We rijden de dam over en komen in een gebied waar voornamelijk fruitteelt is. Appelbomen zover men kan kijken. De vrachtwagens met de grote kisten met appels rijden af en aan. En missen soms een bocht zo blijkt als we even later politie zien staan die het verkeer aanwijzingen geeft. Een truck ligt gekanteld tegen een helling. Gelukkig is ie niet helemaal naar beneden gedenderd.

Inmiddels naderen we Somerset West, maar daarvoor moeten we eerst nog over de Sir Lowry's Pass, een bergpas op de N2. De pas gaat over de Hottentots Holland Mountains tussen Somerset West en de Elgin valley, op de doorgaande weg tussen Cape Town en de Garden Route. Als we de pas over zijn stoppen we nog even bij een supermarkt, we koken vanavond ons eigen kostje.

We hebben verder een rustige avond, beetje nieuws kijken (manlief), beetje lezen (ik natuurlijk) en later op de avond kijken we op Netflix naar Fire Country. Leuke serie! En dat alles onder het genot van een heerlijk glas wijn 😄

Geschreven door Jacquelinereist