Reis voorpret is leuk, maar het is vooral fijn om eindelijk echt te vertrekken. Het pakken van de koffers was al een paar dagen werk in uitvoering en maandagochtend was het de puntjes op de i zetten. De laatste ditjes en datjes en o ja, dat moet ook nog mee, het klinkt iedereen waarschijnlijk bekend in de oren. Bed afgehaald, was met beddengoed gedraaid, we moesten ook nog even de meterstand opnemen en om 12.00 uur had ik binnenshuis zomaar 2,8 km gestapt 🙈

Onze vlucht vertrekt pas om 18.30 uur, dus we kijken nog heel relaxed wat tv voor we om 14.30 uur vertrekken naar Brussels Airport. Eerst nog zien dat we alles in de auto krijgen, 2 golfbags en 2 grote koffers, het is een heel geschlep. Ik heb de Lock Parking gereserveerd vanaf 15.30 uur, we zijn 1 minuutje te vroeg. Effe wachte! En nee, geen pizza! Even aanschuiven bij de incheckbalie, vrij vlot door de bagagecontrole, alleen manlief werd van top tot teen zeer grondig gefouilleerd. Maar hij werd goedgekeurd en na controle van de paspoorten zaten we om 16.30 uur in de lounge. De lounge voor de B gates is een piepklein loungke, maar ach, de drank (cola hoor!) is gratis dus we klagen niet.

Het boarden start een kwartier eerder en stipt om 18.30 uur gaan de wielen los van de grond. Deze vlucht is met een Airbus 300. Niet de meest mooie businessclass, maar wel een hele ruime en comfortabele. De crew komt met verschillende fruitsapjes rond, geen champagne hier. Misschien wel slim, want na een loungebezoek zijn sommige mensen al aardig teut als ze instappen. Vrij snel volgt het voorgerecht, Turkse mezze. We snoepen van alles wat, maar het plateau gaat zeker niet leeg. Als hoofdgerecht kiezen we beiden de zeebaars, die is goed. Gelukkig kunnen we hierbij wel een lekker glas witte wijn bestellen, kwestie van de vakantie goed starten nietwaar? Wat deze vlucht vooral opvalt, is dat er geen flesjes water bij de stoelen stonden. En het werd ook niet automatisch aangeboden, er moest echt om worden gevraagd. Typisch, in september bij KLM werden we er bijna mee dood gegooid 😏

We landen een kwartier vroeger dan voorzien, maar het is nog een behoorlijk eind taxiën naar onze gate, dus uiteindelijk kunnen we van boord volgens planning. Ik had er een tijdje geen erg in dat het in Istanbul 2 uur later is dan thuis, die franc viel eigenlijk pas 2 dagen voor vertrek 🤦🏽‍♀️ Dus na die vlucht van 3 uur landen we dus niet om 21.30 uur, maar om 23.30 uur en zijn we om 23.50 uur bij gate D11. Zo, nu die mooie nieuwe luchthaven eens verkennen. Maar …… de volgende vlucht vertrekt vanaf gate D8 om 01.55 uur en men gaat boarden vanaf 00.55 uur.Dus ……… hebben we van de hele luchthaven bar weinig gezien. Op de terugreis doen we een nieuwe poging.

We (ik en andere dames) hadden nog even pret op het damestoilet. Aanschuiven natuurlijk, zoals altijd bij de dames, en wachten tot 1 van de 4 toiletten vrij kwam. We stonden achter een muur en alleen de voorste dame kon zien welk toilet vrij kwam. De jongedame voor mij kijkt en stapt opzij en zegt: you can go. Ik stap dus naar voren en kijk opzij: een hurktoilet! De enige plek waar ik gehurkt plas is ergens onderweg achter een struik, maar niet hier! Dus ik stap ook opzij en vervolgens stappen er 3 dames gelijktijdig naar voren. Wat zou er aan de hand zijn?! 🧐 Twee dames schudden ook meteen hun hoofd, maar de 3e dame, klein van stuk en van Aziatische komaf kijkt mij nog eens aan en vraagt met handgebaren of ik het zeker weten. Ik wijs haar op mijn lengte en dat ik viel te diep door de knieën moet. Toen barstte het gegiechel los 😄😄 Je maakt wat mee op zo’n luchthaven. Gelukkig waren er ook normale toiletten 😆

Het boarden begon iets later, maar verliep zeer vlot. Deze vlucht is met een Boeing 787 en heeft wel de moderne businessclass inrichting. We installeren ons en zijn unaniem dat er wel erg weinig bergruimte is. Ook hier komt men met fruitsapjes rond, de aardbeismaak is echt niet verkeerd, lekker fris. Vrij vlot daarna gevolgd door de chefkok, althans zo lijkt het toch. Koksmuts op, koksbuis aan, net echt. 👨‍🍳 Met veel gevoel voor flair wordt het menu overhandigd en uitgelegd. Grappig 😄

Ook hier vertrekken we keurig op tijd en vrij snel gaat de crew aan het werk. We krijgen een flesje water!, een tasje met de bekende artikelen (sokken, masker, oorpluggen, lipbalm, handcreme, tandenborstel en -pasta) en de stoelen worden reeds voorzien van het slaapmatras, kussen en deken. Die leggen we nog even opzij, we hebben de tijd. Eten we nog iets of niet meer? 🤔 Toch maar wel, we zijn nog lang onderweg, 10 uur. Hier kunnen we het voorgerecht kiezen, manlief gaat voor de garnaalcocktail (is lekker zegt ie) en ik heb een avocadocrèmesoep, ook lekker. We krijgen een sfeervol lichtje op ons tafeltje, gezellig 😄 Manlief heeft kip als hoofdgerecht en ik de pasta. Allebei lekker, maar we eten beiden ons bord maar half leeg, goed is goed en genoeg is genoeg. Dit alles gaat vergezeld van een glas wijn voor manlief en een glas champagne voor mij. Slapen we misschien wel.

Manlief gebruikt de free wifi (1 GB) om wat NL programma’s te kijken, ik kijk een film via het inflight systeem. Om 04.00 uur (dus 02.00 uur onze tijd, we hebben het lang volgehouden) gaan we allebei plat en proberen we wat te slapen. Dat gaat manlief beter af dan mij, te veel lawaai, te benauwd, te warm (die deken blijft bij mij keurig opgevouwen), te ongemakkelijk, pffff. Maar …. je rust zo in ieder geval, de ogen dicht zodat die ook niet zo vermoeid raken en liggend zodat de zitspieren 😆 ook weer kunnen ontspannen. Om 07.30 uur hou ik het voor gezien en ga weer rechter zitten. Manlief is onder zeil, da’s lekker voor hem. Ehhhhm 08.00 uur, hoe zit dat hier met ontbijt en koffie, vooral die koffie! Nou, mooi niks, luiken dicht, lichten uit en niks koffie. Man man, lui volk. Eindelijk om 09.45 uur komt men in beweging, manlief is wakker en er zijn inmiddels ook al een paar andere mede-passagiers recht gaan zitten (zoals ik zei: lui volk). Hè hè, koffie! Een yoghurtje, een broodje kaas en ik ben weer goed. Nog iets anders van het menu? Nee, dank u. Nog een broodje, een croissantje? Nee, dank u. Heb toen maar gezegd dat ik geen ontbijter ben, want anders blijven ze vragen 😄 Ik had gelukkig nog een goede film, dus de tijd ging vlot voorbij en eindelijk kregen we Kaapstad in zicht op de forward cam (altijd leuk zo’n meevliegcamera).

Minpuntje: we gaan niet naar een gate maar staan op de tarmac en moeten bussen. Als je businessclass vliegt heb je dan wel het voordeel in de eerste bus te kunnen stappen. Pluspuntje: we worden direct voor de douane afgezet, da’s fijn want kan soms best een eind stappen zijn. Maar druk!! 😲 Zo druk hebben we nog niet eerder meegemaakt. Gelukkig loopt het redelijk vlot door, om 11.55 uur schuiven we aan in de Efteling-rij en om 12.27 uur zijn we door de douane, pfew! Voordeel van lang aanschuiven is dat de koffers er natuurlijk al zijn alsook de golftassen. Gelukkig maar!

Eerst geld tappen, zodat teminste een hulpvaardige jongeman kunnen aanklampen om de kar met bagage naar de car rental te duwen. Je moet hier door een tunneltje en naar beneden lukt wel, maar weer naar boven is een hele duw. Maar ze staan te springen om te helpen, zeker als je met wat geld zwaait. De auto is geboekt bij Avis en ik kan aansluiten bij de preferred balie. En dat is maar goed ook, aan de andere kant is het serieus aanschuiven. Het papierwerk is zo afgehandeld, maar dan is het wachten op de auto, en wachten, en wachten, en wachten. Maar ….. ze hebben ‘m gevonden! Een zo goed als nieuwe Toyota Corolla Cross met slechts 1587 km op de teller. Een nette auto en de allereerste keer dat we een auto meekregen die we hebben gereserveerd, want tot nu toe was het altijd een “of gelijkwaardig”. Maakt verder niet uit, maar viel gewoon op 😆

Okay, links rijden, opletten dus. Eerst maar eens rechtsaf om van de parking af te komen. Nee, niet de ruitenwissen, de pinker zit rechts! En nog een keer rechtsaf. Neehee, niet de ruitenwisser. Jullie snappen ‘m al zeker? Links rijden is niet zo moeilijk maar eraan wennen dat de richtingaanwijzer rechts zit en niet links is lastiger. Komt goed, maar duurt ff 😁

We rijden naar Somerset West, naar een ons bekende winkelmall. We installeren ons bij een Italiaans restaurant. Het is inmiddels 14.00 uur, we lusten weer wel iets. Ik maak m’n keuze, laat het aan manlief over om te bestellen en loop bij de naastgelegen Vodafone winkel binnen om een e-sim met data en calls aan te schaffen. Lekker makkelijk en zo geregeld, de jongeman stelt alles in en ik voeg me weer bij manlief. Die zit inmiddels aan een pilsje en mijn wit wijntje staat ook al klaar. Snel gevolgd door mijn carpaccio en wat foccacia die geen foccacia blijkt te zijn maar pizzabrood, ook prima. Manlief blijkt een hoofdgerecht te hebben besteld 😲, gebakken lever met ui. Veel te veel natuurlijk, dat wordt een doggy bag. Terwijl manlief nog een pintje pakt loop ik snel naar en door de Pick ‘n Pay supermarkt voor de eerste boodschappen voor de avond en de ochtend. Ik pik manlief op om terug te lopen naar de auto en dan is het door naar Erinvale. Het aanmelden, gegevens opnemen, foto maken voor toegangscontrole, nummerplaat noteren neemt ook weer een 20 minuten in beslag, maar uiteindelijk stappen we rond de klok van 4 ons huis voor de komende 4 weken binnen. Het ziet er allemaal zeer goed uit, verzorgd en zeer compleet.

We verkennen het huis, ploffen op de bank, vermaken ons even met tv en ipad, eten een kleinigheidje (manlief de inhoud van z’n doggybag en ik een broodje brie), streamen NL tv naar de televisie en dan gaat het licht uit, letterlijk en figuurlijk.

Als ik m’n ogen weer open is het 06.44 uur. Ik heb heerlijk geslapen en ben weer helemaal fit. Manlief ook zegt ie, maar die draait zich toch nog even om. Ik ga eruit en ga nog wat op verkenning in en om het huis. Daarna nog even videobellen met pa, dus die weet ook weer waar we zitten.
We ontbijten lekker buiten, zalig! Manlief leest z’n krantje en ik pak de koffers uit, daar had ik de vorige dag geen puf voor. Wel lekker als alles een plekje heeft en opgeruimd is. Om 10.00 uur stappen we in de auto voor de grote boodschappen. Twee verschillende winkels, we zijn er even zoet mee. Om 13.30 uur zijn we weer “thuis”, de boodschappen worden opgeborgen en we lunchen weer heerlijk buiten, sushi vandaag!

De rest van de dag wordt er nog een dutje gedaan (manlief), gelezen, gegamed op de ipad, een reisverslag geschreven (ik), tv gekeken, gekookt (wok beef met groentjes en een soy honey garlic stir fry saus) en nog meer van die we doen waar we zin in hebben dingen. De vakantie is nu echt begonnen!

O ja, het weer! België bij vertrek 5 graden en zonnig, Istanbul 11 graden en regenachtig, Kaapstad 24 graden en wind, Somerset West gisteren 31 graden en ronduit stormachtig! Momenteel (17.45 uur) 32 graden, zeer zonnig 😎 en praktisch windstil.

Geschreven door Jacquelinereist