Een mooie route vandaag via de scenic byway UT-12. Sowieso veel fotostops en verder Lower Calf Creek Falls voor een korte wandeling?, Escalante Natural Bridge en misschien een stop bij Kiva Coffeehouse.
De route van vandaag is in kilometers niet zo lang en hoewel we al om 15.00 uur op ons volgende adres terecht kunnen, hebben we geen haast. We zitten weer om 09.00 uur aan het ontbijt en daarna wordt er nog een half uurtje met het thuisfront gevideobelt (is dat eigenlijk wel een correct nederlands woord? π€). Als we vertrekken rijden we eerst nog even naar de Chuckwagon deli voor wat ontbijtboodschappen, want de komende 2 nachten verblijven we in een cottage.
En dan zijn we eindelijk weer en route. In Utah ligt een van de mooiste wegen van de VS: Scenic Byway 12 – in de volksmond gewoon Highway 12. Deze tweehonderd kilometer lange weg slingert dwars door bossen, rode rotsen en kale maanlandschappen met diepe kloven. Met fantastische uitzichten over Dixie National Forest, de Henry Mountains en het Grand Staircase-Escalante National Monument. Het begin van onze route is groen, weilanden groen. We zien een aantal ranches en her en der runderen in de wei. Als we verder rijden zien ook regelmatig de melding “open range”, hetgeen betekent dat de runderen niet in een afgebakend weiland lopen maar gewoon in de natuur en dus ook over kunnen steken. Het wordt steeds groener, maar nu door bossen. En hoe verder we rijden hoe meer herfstgeel of beter gezegd herfstgoud er tussen het groen staat. Overweldigend mooi! We stoppen regelmatig bij een scenic viewpoint, meestal voor het uitzicht en om foto’s te maken, soms voor een sanitaire stop. Want hier staat dus op praktisch elke officiële stop een klein toiletgebouwtje. Dat is nog eens goed geregeld! De eerste weken van onze vakantie zijn we ze maar sporadisch tegen gekomen.
We naderen Lower Calf Creek Falls, maar er staat een bord Temporarely Closed. Tsja, wil je ergens stoppen om te wandelen πEn bij de iets verderop gelegen Escalante River Trail staat het klemvol, logisch. Heb ook geen idee of die trail easy of difficult is en we hebben hier geen verbinding, dus opzoeken gaat ook niet. Verder dus. En dan worden de bomen schaarser, de weg gaat omhoog, er komen steeds meer rotsen in beeld en het lijkt alsof we op het dak van de wereld rijden. De scenic view stop heet niet voor niets Head of the Rocks Overlook π Je krijgt hier soms het idee dat iemand een aantal strepen op de kaart heeft gezet met de melding: tot hier bomen, tot hier gele rotsen, tot hier rode rotsen. Het kan achter een bocht zomaar ineens gedaan zijn met het ene landschap en zijn overgegaan in een compleet andere omgeving. Dit is werkelijk een geweldig mooie route.
Zo tegen half 1, goed gepland π, rijden we langs Kiva Coffeehouse. Een begrip hier als ik af moet gaan op het AllesAmerika forum. Dus laten we maar stoppen, toch? π Het is er gezellig druk, het komt en het gaat. Logisch, zoveel kom je niet tegen onderweg. We bestellen voor beiden een perzik appel smoothie en een Spaanse tortilla om te delen. Het is een royale punt, dus dat zit helemaal goed. Helaas geen foto vandaag, ik was al aan het eten π We hebben hier een prachtig uitzicht en blijven rustig even zitten. Maar dan moet de reis toch weer worden voortgezet door de nog steeds wisselende landschappen. Om 14.30 uur zijn we in Tropic, waar we zullen overnachten. Een half uur te vroeg dus, maar we kunnen terecht. De komende 2 nachten slapen we in een cottage, leuk!
We installeren ons en dan is het relaxen op ons terrasje, heerlijk met een fris glaasje wijn π We overleggen even waar we willen gaan eten, de keuze is hier niet enorm. We besluiten naar The Pizza Place te gaan, schuin aan de overkant van de straat. Buiten zit het helaas vol, dus we krijgen binnen een tafel. We bestellen als appetizer de famous breadsticks, wat uiteindelijk een kleine pizza blijkt te zijn die ze in 6 lange banen hebben gesneden. Niet helemaal wat onze verwachting was, dat kun je slecht sticks noemen. We zijn nog maar halverwege of ze staan al met het hoofdgerecht aan tafel π Die Amerikanen toch π Maar die porties zijn veel en veel te groot. Voor mij een vol bord met pasta met meatballs, maatje xxxl, en dan ook nog 4 stukken knoflookbrood erbij π² Manlief heeft 2 crispy chickenstrips besteld (hij krijgt er 3 op z’n bord) met frietjes (hij krijgt een bord vol aardappelwafeltjes) en uienringen (hij krijgt een portie waar 4 personen nog genoeg aan hebben). Jullie begrijpen dat de borden bij lange na niet leeg zijn gegeten.
Terug naar de cottage om uit te buiken. Ze hebben hier Netflix en HBO op de tv, dus we zullen de rest van de avond wel doorkomen.
Weer: fris deze ochtend maar snel oplopend tot 28 graden, zonnig met mooie wolkjes
Hotel: Bybee’s Steppingstone & The Cottages at Bryce Canyon, Tropic
Geschreven door Jacquelinereist