We hebben een prima tijd gehad in Front Royal. Grappig om te constateren dat onze vorig jaar achtergelaten toiletspullen weer (of nog) op exact dezelfde plek stonden in onze kamer.

De honden Petey Puppy (spreek uit : píetíe puppie) en Tigger hebben zich keurig gedragen wat betreft het toiletpapier. Ze gebruiken het niet voor hetzelfde als wij het voor gebruiken. Nee, met name Tigger sleept het door het hele huis om er uiteindelijk op te gaan kauwen.
Petey Puppy (PP) is een schat van een hond, komt ons elke dag goedemorgen wensen en springt graag bij mij op de bank, legt minstens zijn kop op mijn schoot als hij al niet de kans krijgt om zijn hele lijf daar te plaatsen.
Tigger is een 15-jarige, dove, half blinde en dementerende dame. Zakt nagenoeg door haar poten en vergeet altijd dat ze al gegeten heeft..... Misschien daarom een dessert van toiletpapier? Als ze haar eten op heeft, eet ze het bakje van PP leeg. Dus dat wordt tegenwoordig meteen hoog gezet, als PP er klaar mee is en zijn bakkie nog niet leeg is. Springen kan de oude dame ook niet meer zo goed.
Wat ze nog prima doet is ruiken. Ik had op de slaapkamer (deur op een kier) onder in mijn tas nog een open zakje met ca 5 M&M's. Toen we even weg waren, heeft ze die geroken, gevonden en opgegeten. Het lege zakje vonden we in een andere kamer terug.

Als Terry en Erick terug zijn uit ons, tot dan toe, koude kikkerland, ( waar ze overigens een prachtige reis hadden) besluiten we een paar dagen later naar Myrtle Beach (MB) te gaan. We nemen de honden uiteraard mee, dus we gaan met 2 auto's, ook al omdat nogal wat huisraad mee moet die kant op, ruim 400 miles naar het zuiden. Het 1e huis in MB is verkocht en een ander, groter huis is net gekocht. Het schilderwerk binnen is klaar, de garage is nog onderhanden. Morgen wordt er nog een nieuw aanrechtblad geplaatst en dan is het meeste gebeurd.
Ons leventje bestaat nu uit luieren, winkelen, naar het zwembad hier vlakbij, naar het strand en hobbyen (Terry houdt ook van stofjes en quilten) en dus waren we redelijk productief. Er was hier veel animo voor mijn "bag in the bag". (Ho, nu niet allemaal tegelijk).

De omgeving hier is mooi en de temperatuur aangenaam. De huizen worden omgeven door golfterreinen. Echter wel oppassen voor alligators. Bijna iedereen heeft hier een golfcart (van 2 tot 6 persoons). Het lijkt wel Bedrock van de Flintstones en daar doen we dus gewoon aan mee. Is wel lachen: Fred, Wilma, Barney en Betty......

Hier langs MB loopt ook de Atlantic Intracoastal waterway, die gaat vanaf Massachusetts, langs de Atlantische oceaan, rond het zuiden van Florida, langs de Golf van Mexico tot voorbij New Orleans, 4800 kilometer lang. Rond 1800 begon de aanleg en werd in de 2e wereldoorlog veel gebruikt om buiten het bereik van de Duitse U-boten te blijven.
Over dit watertje hadden we een "dinner-cruise", Mooie omgeving en kapitale villa's van de BN-ers, hier dus BA-ers, langs de oevers en lekker eten.
Vrijdag gaan we nog even met een casino-boot de oceaan op, buiten de territoriale wateren, dan mag er (belastingvrij) gegokt worden. Maar daarvoor gaan wíj niet: gewoon lekker varen en lunchen.

Vorig jaar kreeg ik een overheerlijk lemon-cake recept van de schoonmoeder van een vriendin. Omdat ik een paar ingrediënten niet kende, vroeg ik haar er naar. Kregen we gelijk een uitnodiging om te komen, zou ze het ons laten zien en proeven. Helaas bemerkten we bij haar, net als bij Tigger, ook enige beginnende dementie, hetgeen resulteerde in veelvuldig raadplegen van het kookboek, een smerig aanrecht en verkeerde verhoudingen van de ingrediënten Desondanks mochten het resultaat en de smaak er best wel zijn. De cake is uiteraard al lang op........ het recept is totaal anders dan dat van vorig jaar!

Afgelopen zaterdag, terwijl we aan zee waren, kregen we foto's toegestuurd uit Enschede. Bart zag bij toeval, toen hij langs ons huis reed, dat iemand zijn auto tegen de onze had geparkeerd !!!!! Gelukkig heeft hij dus foto's gemaakt en heeft de zaak met de politie afgehandeld en zal dus helemaal goed komen. Heel goed Bart! De auto bleek van een collega-agent te zijn, die de auto niet op de handrem had gezet....

En dan nu, time to say goodbye. Erick is al in Front Royal vanwege de 75e verjaardag van zijn moeder. Terry en wij zijn dus nog hier in MB.
Zaterdagochtend vertrekken Henk en ik weer naar het noorden, ruim 650 km. Zondag dan nog een dag in Front Royal, maandag naar het vliegveld van Washington, alwaar we om 17.45 uur in het vliegtuig stappen na weer een geweldige tijd in de USA.
Dinsdagochtend omstreeks 8 uur staan we weer op Schiphol, vol verhalen en herinneringen.

Jullie allemaal hartelijk dank voor jullie leuke, wijze en grappige feedback.... dus

TOT GAUW................................

Geschreven door Henk.en.Gineke