Dinsdagavond 7 maart door Elke afgezet bij het Bastion hotel in Hoofddorp, we hadden een kamer inclusief ontbijt. We zouden de volgende ochtend om 6 uur met de shuttlebus naar Schiphol moeten, we vliegen immers om 9.15 uur. Was allemaal erg vroeg, dus daarom een paar dagen voor vertrek al gevraagd of het mogelijk was het ontbijt in de eetzaal om te zetten in een ontbijtpakket. Dat was geen probleem, omdat het ontbijt pas vanaf 6.30 uur is. Dus aangekomen bij het hotel nog even bij de receptie checken: ja, komt voor elkaar, staat hier klaar op de balie., scheelt weer een extra half uurtje slaap.
De volgende ochtend staan we dus gepoetst en gewreven om 5.40 uur bij de receptie, echter er is niemand achter en niets op de balie. Uiteindelijk na 10 minuten komt er iemand aangesloft (schoonmaker??) en aan hem gevraagd naar die ontbijtpakketjes. Wist van niets maar ging even in de keuken kijken en welja , hij komt terug met 1 ontbijtpakket met onze naam erop. We hadden geboekt voor 2 personen, dus waar is het 2e pakketje? Na heen en weer gesloft te hebben naar de keuken: geen 2e ontbijtpakketje. Niet volgens schema dus! Maar ach, we zullen allebei niet van de honger omkomen.
Eenmaal op Schiphol ging alles gesmeerd: bagage aan de balie en Henk bij de rolstoelassistentie ingeleverd, omzeilden we alle rijen , op naar de gate. Het was o verigens niet extreem druk.
Uiteraard mag je als rolstoeler en rollatorfan als eerste het vliegtuig in. We hadden er bewust voor gekozen om naast elkaar te zitten, maar wel beiden aan het gangpad. Naast Henk en ook naast mij bleven 2 stoelen onbezet. Mooi dus.
Op het laatst komt er toch iemand aanlopen in een heel lange, roze harige jas aanlopen. Een jonge "getinte" van geschat 18 jaar, model catwalk-type, komt naast Henk zitten bij het raam. De jas gaat uit en er verschijnen een paar lange dunne benen, gestoken in heel hoge laarzen tot voorbij de knie en met plateauzolen. De verdere kleding kan ongeveer in een luciferdoosje, nl een heeeeel kort broekje (bijna een string) en een minuscuul naveltruitje. Ik zei Henk dat hij ook naast mij kon komen zitten, maar nee, dat wou hij niet (meer). Dit verliep dus ook al niet volgens schema.. Helaas voor hem kroop ze direct met opgetrokken benen onder een dekentje.
We moeten naar Chicago, maar maken een tussenlanding in Newark, dat vliegveld waar 1 biertje 18 dollar kost! Daar hadden we vorig jaar al ervaring mee....
Hier moeten we overstappen op een binnenlandse vlucht, dus bagage van de band en opnieuw inleveren en zelf weer door de security. Henk met al zijn ijzer in zijn lijf, was er vlot door. Ik denk er ook zoals altijd probleemloos door te komen. Boven de 70 hoef je je schoenen niet meer uit te doen en al die jaren waren er geen problemen door mijn kunstheup. Maar plots staat er een enorme security-dame, ongeveer even breed als hoog, diep donker getint, in een stoer uniform voor me. Ze bijt me toe : "Take off your shoes". Ik : "maar ik ben ouder dan 70" Zij weer : "Take off your shoes". Ik denk, ik zal jou wel krijgen. Ben op de aangewezen stoel gaan zitten, heb mijn schoenen onder haar neus gedrukt en gezegd: "open my shoes" en ze deed het. Misschien komt dit akkefietje Ze nam ze mee om weer door de scan te halen, Ze hielp me niet de schoenen weer aan te trekken! Misschien komt dit akkefietje door mijn extra verhoogde zool i.v.m. mijn beenlengteverschil?? In elk geval was dit ook niet volgens ons schema. Ik heb deze ambtenaar bedankt dat ze zo vriendelijk en beleefd was. Een paar grote bruine ogen keken me daarna vragend aan. Ik ben maar weggelopen, want ik kreeg last van een steigerende middelvinger.
Aangekomen in Chicago eerst naar de bagageband om onze tassen te halen. De rolstoel duwer brengt ons naar een band waar weinig op ligt en waar géén passagiers staan. Maar de band loopt nog, dus blijven we wachten. Na enige tijd loop ik wat rond en zie ik onze tassen ergens naast de band staan, keurig op elkaar. Ik dacht dat dat alleen maar op Schiphol gebeurde. Dus niet, dus ook al niet volgens schema. Eenmaal in het hotel gekomen, lees ik een bericht van United Airlines, dat onze bagage in het verkeerde vliegtuig een paar uur eerder naar Chicago is gestuurd.... Over schema's gesproken. Daar horen we ook, dat we al om 6.15 uur vertrekken naar Middlebury om de camper te halen. Helaas is het ontbijt pas vanaf 07.00 uur en een ontbijtpakketje is niet mogelijk. Dus ook nu een afwijkend (ontbijt-)schema, maar nogmaals: we kunnen het hebben.

Geschreven door Henk.en.Gineke