We gaan dus een dagje eerder vertrekken naar Santa Barbara en dat is maar goed ook. De lucht is zwaar bewolkt en het regent al een beetje. We hebben het laatste nachtje in de camper gehad, dus ook voor het laatst de "buiktijgersluipgang-achterwaarts" uit bed kruipen. De camper is "gehooked" oftewel de grijze en zwarte (afvalwater en toilet) tanks zijn leeg, want, indien niet, wordt je beboet bij het inleveren. Uit ervaring weten we, dat het legen op de laatste camping moet gebeuren.
Het is geen korte rit, ca 6 uur, maar onderweg kunnen we ook eten en plassen (denken we). We verlaten de camping met een buitje en binnen een kwartier begint het zó hard te regenen op de 8-baans snelweg, dat het zicht slechts 100 meter is. Wij verlagen onze snelheid naar 60 km/uur en worden nog regelmatig voorbij gezoefd.
Onze bedoeling was om de kustweg te volgen, maar op de één of andere manier hebben we in die stortregen de afslag gemist, maar ja, in die regen mis je ook het zicht op de zee......

We rijden nog op de snelweg bij Santa Monica, maar nergens zien we een afslag naar een Mall o.i.d. Dat wordt wel nodig, want de natuur doet zijn werk bij Henk. Hij kijkt steeds benauwder, maar de toilettank is leeg en dat moet ook zo blijven !!
Dan plots is er een mogelijkheid om even van de snelweg af te slaan; een mooie "provinciale" weg. Dan nóg een zijweggetje en dan.......... Dat zijweggetje blijkt de toegang tot een ommuurde, bewaakte "nederzetting van rijke Amerikanen" te zijn. Oeps, dat kon je vanaf de weg ook niet zien, maar ja, je moet toch wat, nietwaar? Buiten het zicht van de bewaking en camera's) toch maar even uitgestapt....
Sindsdien bloeien de bloemen in het perk iets minder mooi, maar wij kunnen opgelucht verder.
We laten Santa Monica voor wat het is en even later rijden we door Los Angeles. Het wordt opeens zonnig! Ja, je krijgt tóch wat je verdient.

Een paar uur later rijden we in Santa Barbara de camper op de oprit van Joyce (en Ralph R.I.P. 2022). Zij waren de gastouders van Elke tijdens haar highschool jaar in Amerika. Het was heerlijk elkaar weer eens te zien. En vanavond kan ik eindelijk weer eens normaal in een bed stappen...

De volgende dag gaan we de camper uitpakken, want zaterdag 1 april moet die bak weer ingeleverd worden. We luieren daarna lekker en zitten voor het huis in de zon, want hier regent het nog steeds niet en het wordt langzamerhand aangenaam warm.
Zaterdag rijden we naar Agoura Hills om de camper af te leveren. Maar eerst nog even naar het strand?? Daar zou een enorme squid (=sepia) aangespoeld zijn........ Iedereen had het erover die dag.

Voordat we de camper inleveren, moeten eerst de benzine- en gastank weer aangevuld worden. We hadden al uitgezocht waar we dat zouden kunnen krijgen. En wat denk je: weer eens géén gas, alleen losse gasflessen. Voor ons rust er dus een vloek op dat gas!!! Uiteindelijk lukt het ons, na enige omzwervingen.
Joyce en haar zus Shirley pikken ons na het afleveren op in Agoura Hills en omdat we op weg naar huis door Montecito rijden, willen we even langs bij Oprah Winfrey, die daar woont, om een kop koffie te drinken, maar jammer genoeg was ze niet thuis.
Dan maar langs Harry en Meghan voor een hartversterkertje Dat kon nog net vóór de kroning van papa, maar helaas, ik was hun adres kwijt...
We vervolgen onze rit om naar die squid te kijken..........
Wat was de datum ook al weer?

Geschreven door Henk.en.Gineke