Woensdag 24 april 2019.
Het venijn zit in de staart...
Met het verjaardagsfeest van Lia èn het kampioenschap van FC Twente nog in de benen gaan we vandaag vanuit 3 Rivers, via het Sequoia Park, Kings Canyon en Yosimiti Park naar Sonora.
Het is wederom een prachtige rit over smalle wegen langs diepe ravijnen...... Geweldig!!
Je begrijpt het al: Lia leest, filmt of heeft de ogen dicht...
Helaas is de Kings Canyon nog gesloten (sneeuw) en zullen we het met de geweldige sequoia's en het Yosimiti moeten doen. Geen probleem. Ook dat alleen al is prachtig.
Naar mate we hoger komen ligt er steeds meer sneeuw. De wegen zijn in ieder geval wèl schoon.
Ook de bewoners hier snappen niets van het weer. Zelf herinner ik me dat de vorige trip hier volledig in T shirt werd gemaakt....
Yosimiti Park is erg druk, tja... het is paasvakantie! Parkeerplaatsen nauwelijks te vinden. Het is genieten vanuit de auto met zo nu en dan een snelle rook- en fotostop. Geen knakworsten van Lia dit keer...
Al met al is het een heel rustige rijdag met weinig vermeldenswaardige dingen....
Tot dat.....een knal !!......
Wat gebeurt er? Een tegenligger van Ben/Lia, ook een camper, komt op de verkeerde rijbaan ons tegemoet en raakt met zijn zijspiegel de zijspiegel van hen.
Door de kracht gaat hun spiegel door de zijruit met als gevolg een kapotte buitenspiegel, glas door de hele camper en hier en daar vloeit er iets bloed. :-) maar dat is gelukkig niet ernstig.
De dader rijdt door! Ook hij móét schade hebben. Henk en ik rijden terug en controleren de laatste 4 parkeerhavens, maar nergens een beschadigde camper of glasscherven.....
Rest ons niets anders dan al het resterende glas uit het raam te plukken, en de camper en de rijweg aan te vegen. 's Avonds zullen er nog stukjes glas in bed (helemaal achterin de camper) teruggevonden worden....
We zitten nog in het Yosimiti Park, zonder benzinepomp, garage, telefonisch bereik, laat staan wifi.
Er zit niets anders op dan mèt lage snelheid en zónder ruit en spiegel het Park uit te rijden op zoek naar de eerste en beste garage buiten het park.
Die vinden we en de eerste reactie die we daar krijgen is: “Oh, dat gebeurt gemiddeld ongeveer 15 keer per jaar “
Een plakspiegel kunnen ze ons wèl leveren, maar geen noodruit. “De winkel aan de overkant heeft wel plastic “.
Uiteindelijk hebben we met veel ducktape en plastic de ruit water- en winddicht kunnen maken ( en dat klapperde heerlijk).
Nu nog de 50 miles naar Sonora....
Dat lukt allemaal. Vanuit daar bellen we met onze “Road Bear hulplijn”.
Zij regelen voor ons dat we de volgende dag om 13.00u in San Francisco moeten zijn. Daar is een dependance van het verhuurbedrijf en daar wordt de reparatie gecoördineerd.
San Francisco ligt weliswaar niet op onze route, maar ja, een nieuwe ruit is ook wel een dingetje.
Al met al een stukje “niet gepland”
Maar we zijn op tijd in San Francisco alwaar we na 3 uren weer verder kunnen, nèt op tijd om vóór het weekend begint nog een camping te vinden. En dat lukt.....
We hebben 24 van de 28 dagen zonder schade al ongeveer 4000miles gereden en nu nog even....
Ja, het venijn zit in de staart...
Gineke.
Geschreven door Henk.en.Gineke