Een dagje Las Vegas, laten we er iets leuks van maken.
De bushalte is niet ver van de camping. Na ongeveer een uur, incl. overstappen, staan we op "de Strip". Eigenlijk is er niet veel veranderd, sinds we hier de laatste keer waren. Of...... toch wel.....?
Al die aardige mannen, die hier 4 jaar geleden op de Strip liepen, heel bijzonder uitgedost, en die je van alles aanboden en beloofden, die waren er nu niet. Nou ja, die zet ik dan ook maar in het rijtje "cowboy, mexicaan en indiaan".
En dan de blote dames, vier jaar geleden prachtig gebodypaint met o.a. kroonkurken op de tepels, zaten waarschijnlijk ook allemaal binnen in hun winterjasje. Het was welliswaar een prima temperatuur om over de Strip te lopen, maar bloot? Nee, iets te enthousiast.
We lopen verder op het geluid uit luidsprekers af en zien een aantal straatartiesten, zoals je ze bijna in elke toeristenstad wel tegen komt. Wel knap wat die jongens kunnen.
Wat niet veranderd is, zijn de "parfumerie meisjes". Ze spréken je niet alleen voor hun winkel aan, ze sméren je ook iets aan als ze de kans krijgen. Het begint buiten met een proefverpakking crème en dan vinden ze dat er toch ook iets met die rimpels in je gezicht moet gebeuren. Dan weet je, dat je niet mee naar binnen moet gaan, want dan zit je, voor je er erg in hebt, in de stoel met een gezichtsmasker.....Ik laat ze weten, dat ik dit niet wil en dat mijn rimpels "eretekens" zijn. Ondanks dat volgen er toch nog vele pogingen om je naar binnen te lullen. Ook hun steevaste vraag is : "where do you come from" beantwoord ik steevast met "I'm from Heaven, my husband says I am his angel". Dan kijken ze je niet begrijpend aan. Ik lach dan, zwaai even en loop verder. En dat werkt, zo kom je van ze af. Maar ach, die dames doen ook hun werk.

Als we weer verder gaan, zien we diverse bruidsparen lopen in vol (bruids-)ornaat en bruidsboeket in de aanslag. Vegas zit immers vol trouwkapelletjes. Vier jaar geleden wilde Henk hier opnieuw met me trouwen, maar hij schrok van de prijzen van die weddingchapels: veel te duur , die kniepert!!!! Maar dit jaar zag hij toch zijn kans schoon en.....: "we did it again". Mèt sluier, bruidsboeketje en ringen. We hebben vreselijk gelachen, vooral toen Henk precies op het moment van de foto, achter een pilaar van het kapelletje bleek te staan. Ook dit moest dus overnieuw.

Na een dag over de Strip uiteindelijk weer naar de bushalte. Het was ondertussen in de namiddagspits en er stond een enorme rij "wachtenden voor ons" Als de bus er eindelijk is wordt er eerst achter úítgestapt en dan mogen we voor ínstappen. En ja hoor, net als wij aan de beurt zijn om in te stappen, is de bus vol............ Zul je dus altijd zien. Maar oké, de volgende bus zal ong. 2 minuten later komen.
Maar f..ck, deze bus stopt 5 meter te vroeg, waardoor wij niet meer vooraan stonden, maar weer helemaal achteraan.
Maar daar komt de chauffeuse, een potige dame, uit de bus, loopt naar ons toe en schreeuwt naar de menigte: "This lady is under my authority" Ze neemt ons bij de hand en loodst ons 5 meter langs alle wachtenden en laat ons als eersten instappen, en dat zonder ticket controle ! Een rollator, het is niet altijd fijn dat je hem nodig hebt, maar ook hier geldt weer : "elk nadeel heb z'n voordeel". De reis naar de camping verliep vlot, ondanks het feit, dat een passagier naast ons een vlindermes geopend aan z'n rugzak had hangen...... Toen ik hem er attent op had gemaakt, zei hij dat iemand anders het mes aan zijn rugzak moet hebben gehangen. Wij zagen dat hij niet spoorde. Henk heeft zich over het mes ontfermd om dit op de camping in de afvalbak te deponeren. Wij kwamen zonder kleerscheuren thuis , waar we nog een tijd echt genoten hebben van onze 2e huwelijksvoltrekking.
Tot de volgende keer.

Geschreven door Henk.en.Gineke