Ja, daar zit je dan, vast in de sneeuw, en wat je doe je dan? Een stukje "administratie", nl het beatwoorden van vragen van nieuwsgierige en ongeruste vrienden.
Eveline bv : geen alcohol kunnen kopen, hoe los je dat op? Gewoon naar een liquor store waar ze het wel verkopen.
Rietje is bang dat we geheelonthouders moeten worden. Vreest niet, dat gebeurt niet. Oh ja, geen post? : kijk bij de spam.
Arie: of we een sneeuwscooter in de camper hebben. Nee dus, en ook geen sneeuwkettingen of winterbanden voor mijn rollator.
Anneke: of ik breiwerk mee heb? Nee, maar wel bij dat kampvuur een dame met rondbreipennen mozaïek zien breien, terwijl zo op haar beurt zat te wachten om in het restaurant te kunnen eten.
Hans en Lide: denken dat Henk nu wel van het sigarenroken afkomt? Nee dus.

Maar deze dagen in Taos genieten we heerlijk van de ruimte en de warme douche. En ik hoef niet iedere ochtend op de "tijgerbuiksluipgangtotmijnvoetendegrondraken" uit bed te glijden. Dat is toch positief. Wel gaan we de komende route aanpassen, voor als we weer kunnen rijden: .......... over schema's gesproken......... :-). We besluiten Monument Valley te laten vallen.
Maar als zaterdag de prairiehonden voor het huis, in de zon, hun kopjes weer boven de grond steken en weer in de sneeuw ronddartelen en als je dan ook nog de sneeuwlaag op de tuintafel ziet slinken, dan weet je dat het weer gunstiger wordt en je weer gauw kunt gaan rijden.
Met nog heel veel sneeuw op het dak van de camper vertrekken we op de 17e uit Taos, op weg naar Bloomfield, ook nog in New Mexico.

Ik was al een beetje teleurgesteld, vanwege de niet aanwezige cowboys in Texas, maar een mooie volle Mexicaan, inclusief sombrero en gitaar die voor me zou zingen, zou ook prima zijn. Echter geen zon meer, dus ook geen sombrero, maar ook geen zingende Mexicanen onder die hoed,,,,,,
In Bloomfield hebben we nog steeds sneeuw op het dak en bij een beetje stevig remmen, komt er weer zo'n plakkaat op de motorkap, maar het dooit en daarom durven we eindelijk water in ons leidingsysteem van de camper te doen, nadat we de antivries eruit hebben laten lopen.
Ondertussen moeten we, op weg naar Page, op zoek naar een benzinepomp, waar we behalve benzine ook gas kunnen tanken voor de verwarming binnen. Eerst komen we een aantal pompen tegen met alleen benzine en geen propaan.
Ah ja, daar is er één, een benzinepomp met een, weliswaar aftandse, gastank. We vragen aan een benzine tankende Navajo indiaan, want ja, we zijn in ondertussen in Arizona en we rijden door het alcoholvrije reservaat van de Navajo's , of we hier propaan kunnen vullen en hoe dat "werkt". "Je moet dat binnen even vragen" is het antwoord. Binnen horen we, dat er geen gas is, omdat de gasbediende is vandaag niet is.
Eindje verderop. Ja beet. De gasmeneer, je mag dit propaan vullen nl niet zelf doen, loopt mee naar een prachtige gasinstallatie om vervolgens tot de ontdekking te komen, dat het vulnippeltje gebroken is........ Dus weer geen gas.

De rit door Arizona op weg naar Page bij Lake Powell was prachtig, Het meer ligt precies op de grens van Arizona en Utah, waar ook nog een tijdsverschil van een uur is tussen beide staten. Heel verwarrend. We vinden hier wel weer een camping, maar nog geen gas en ook nog geen mooie cowboy , Mexicaan of mooie indiaan met een prachtige hoofdtooi. Zag de indiaan alleen maar op een grote foto langs de kant van de weg.

We slaan morgen Zion-park maar over vanwege kou en regen en gaan maar rechtstreeks naar Las Vegas , waar het warmer is. Wie weet wat daar voor moois rondloopt en zullen jullie daarvan op de hoogte houden.
We vermaken ons prima, zijn uit het vriesvak, verwarming nog in orde, water in onze waterleiding en FcTwente heeft gewonnen.

Wat ons betreft: welterusten, 21.30 uur voor ons.

Geschreven door Henk.en.Gineke