Om 16 uur, Arizona-tijd, komen we zondag in Page aan.
Page, waar de Colorado rivier tegen de Glenn (stuw-) dam tegen gehouden wordt en waardoor Lake Powell is ontstaan. De brug bij de dam is tevens de staatsgrens van Arizona met Utah, waar het een uur later is, 17 uur. Probeer je dat voor te stellen.
Maar het is een prachtig stuk natuur, met fantastische vergezichten. Als je de foto's hiervan naast elkaar zou leggen, krijg je een mooi panorama overzicht.
Onze beoogde camping ligt aan het Lake Powell meer in Utah, waar we al 3 x eerder waren. Ook dit keer wilden er naar toe, vanwege het prachtige uit- en overzicht, en we konden er de was doen. We komen er echter na kantoortijd aan, dus "night-registration". Je moet dan op een briefje kijken welke plekken vrij zijn, je naam noteren bij die plek en de volgende ochtend afrekenen.
Gaan we voor "Full hook up"? Op die plek kun je dan ook je toiletwater, was- en spoelwater lozen en heb je water en elektriciteit aansluiting. We schrikken echter van de prijs: $ 100 voor 1 nacht !!!! We hoeven helemaal niet volledig te "hooken". Alles aan boord is nog oké. We kiezen dus voor "no hook up", wat ook nog $ 51 kost. Komen we met die grote bak van ons op een veldje met allemaal iglo-tentjes. Niet zo erg, maar er is ook geen elektra, wat normaal wel op elke niet "full hook up" plek aanwezig is.
Laten we dat nou wel nodig hebben voor Henks snuffel, ofwel CPAP : je wilt toch niet dat hij 's nachts zonder adem te halen naast je ligt in bed.....
Kortom, dit is dus geen geschikte plek voor ons. We geven gas en laten die camping voor wat het is.
Dus terug naar Page, terug over de brug bij de Glenn Dam en gelijk een uur vroeger. We voelen ons gelijk weer een uur jonger :-)
In Page vinden we een camping met alles wat we nodig hebben. Zelfs een fitness ruimte en een zwembad(-je). En dat alles voor $ 45.

Maandag ochtend vertrekken we naar Las Vegas. Hier willen we een paar nachten blijven. De reis er naar toe is heel mooi. Weer over de brug naar Utah, en dus weer een uur ouder. Mooie natuur en berglandschappen met veel kleuren. Echter ook met veel donkere, dreigende wolken. We krijgen weer regen, hagel en natte sneeuw.
Tijdens een tankstop begint het plots in no time te waaien. We zitten op een plateau in de woestijn. Dooie struikjes waaien rondom de camper over de weg en vogels die er rondvliegen worden tegen de muur van het tankstation gedrukt. Oeps, dat hadden we niet ingecalculeerd.

We rijden verder naar Las Vegas, En ....... , daar schijnt de zon als we daar aankomen. Dus de 5 uur sigaar en het biertje worden buiten in de zon op de campingstoeltjes gerookt en genuttigd. Overigens hebben we nog steeds geen propaangas kunnen tanken.

Dinsdagochtend (want het gas is nu echt nagenoeg op) zetten we alles weer "rij-vast" in de camper en gaan we naar de pomp vlakbij, waar propaan wordt verkocht. Het is nu ook in Las Vegas echt geen dag om lekker buiten te zijn, dus dit soort boodschappen houdt ons van de straat. Aangekomen bij de pomp, horen we dat er pas na 3 uur 's middags gas verkocht gaat worden, want dan is de gas-meneer er pas. Dus...., weer terug naar de camping en aan het eind van de middag kunnen we eindelijk "aan het gas".

De camping is een typisch Amerikaans RV-park: enorme campers, formaat stadsbus, staan opgesteld in rijen, met 3 à 4 meter ruimte ertussen, waar de water-, elektriek en rioolaansluitingen zijn. Veel vriendelijke mensen, die allemaal groeten als ze in de auto langsrijden, hun hondjes uitlaten of met hun poezen, die ook keurig een tuigje worden gelucht,over het asfalt paraderen.
En wij......, wij zitten à la Pathmos, op onze campingstoeltjes voor af achter de camper al naar gelang waar de zon schijnt. Het is hier goed uit te houden, want met een casino als buurman, kun je ook nog lekker uit eten.
Morgen, woensdag, wordt het mooi weer en gaan we met de stadsbus naar "The Strip".

Geschreven door Henk.en.Gineke