En wèl volgens schema zitten we om 6.15 uur in de bus voor een saaie rit van ong 3 uur naar Middlebury om de camper op te halen. Natuurlijk hopen we op een grote camper zoals de eerste keren in 2014 en 2015. Die we in 2019 hadden, was een stuk kleiner, met een bed, zó hoog, dat ik er met mijn korte beentjes amper in kon komen. Daarom kochten we toen de volgende dag een opstapje, zodat ik niet met een trampoline in bed hoefde te springen.
Aangekomen op bestemming, zien we een rij enorm grote campers staan, met ertussen slechts enkele kleine. En ja hoor, het moest zo zijn, de kleinere was voor ons en wel dezelfde als in 2019!!!! Moeten we nu weer een opstapje kopen?
Nee, het bed is wat minder hoog en ik zal de trampoline niet nodig hebben. Het is wel aan 3/4 kant ingesloten, dus opmaken kost ons zeker een 1/2 uur. Ook betekent het, dat we weer in een soort tijgersluipgang, op de buik uit bed moeten schuiven totdat mijn voetjes de grond raken. Maar dat houdt het oude lijf nog wat soepel.
Maar goed, 5 uur na aankomst en na vele formaliteiten, konden we om 14 uur vertrekken met onze nieuwe camper.

De camper staat nog in winterstand, wat beteken dat er antivries in de kunststof waterleidingen zit. De watertank kan daarom niet gevuld worden en is er dus geen drink- of douche-water. Omdat we toch naar de supermarkt moeten, besluiten we om een grote 3 gallon plastic fles te kopen.
Die avond lusten we wel een lekker biertje, dus kopen we ons favoriete merk (Steel Reserve), welke lang niet in alle winkels verkrijgbaar is. De aanwezige voorraad, 24 blikken, deden we volledig in de winkelmand + een 3 liter pak witte wijn en een fles whisky. Oké, nu snel betalen en dan gauw op weg naar onze eerste camping. Bij de kassa, zeg ik tegen de kassa-jongeman, dat hij 1 blik 24x kan scannen, dan zal ik alvast die blikken van de band halen..... Hij doet dat niet, maar mompelt iets van 'niet mogen', waar wij uit opmaken dat hij nog te jong is om al die drank te scannen. Dan komt er een dame die dat wel zou mogen, maar vraagt om je ID. Henk zegt dat hij 21+ is, laat zijn paspoort, rijbewijs, creditcard, enz zien, maar dat wordt allemaal niet geaccepteerd. We moeten een "american citizen" zijn !!!! Pure discriminatie dus, weliswaar niet op huidskleur. We krijgen het dus niet mee !! Met veel plezier zie ik die dame met al die drank in de hand weglopen om het terug te zetten, best wel zwaar.
Daarna gaan we nog even naar het tappunt om onze gekochte fles te vullen met drinkwater. Er was 1 dame voor ons, die was er al toen we de winkel in kwamen. Er bleek zo'n lamstraal uit dat tappunt te komen, dat we uiteindelijk met een lege waterfles verder reden op weg naar Champaign.
Het was zeer slecht weer onderweg, regen en wind, maar gelukkig geen sneeuw of vorst. Rond 19 uur kwamen we uiteindelijk op de camping aan, waar volgens de eigenaar die dag al 3 andere nederlandse "wegbrengers" aangekomen waren.

Geschreven door Henk.en.Gineke