Zondag 7 april 2019.

Na een wederom veilige landing uit ons bed, snel koffie, douche, broodje en “trapt wie um weer an”
Het zal een mooie dag worden door het Colorado National Monument. Èn het is prachtig weer.
We zien de smalle wegen en ravijnen, de nog steeds besneeuwde toppen in de verte, gemzen en koeien langs de kant van de weg. Ook zin we daar Ben en Lia. Ze hebben het warm en zitten als èchte Tokkies met opgestroopte broekspijpen langs de rijweg.....Gelukkig hebben ze de tattoo's verborgen en het sjekkie net uitgetrapt....
We rijden na een broodje verder over de prachtige, steile en smalle wegen. Hier en daar even stoppen om van het uitzicht te genieten.
En Lia....?
Ze filmt alles, alsof haar leven er vanaf hangt!! Ze heeft nl hoogtevrees en al filmend ziet ze niet hoe hoog het ècht is.....
Nou, dat wordt dus dagenlang films kijken, Alex en Liane..... bereid je er maar op voor!!
Ongemerkt gaan we van de staat Colorado over in Utah, de staat van de Mormonen dus: ( van oorsprong) geen alcohol, geen sigaretten, geen koffie en geen thee. Gezond leven en veelwijverij!!

Die nacht, omstreeks 03.30 uur zitten Ben en Lia in één klap rechtop in bed. Het alarm gaat af!
Ben springt (volgens Lia in zijn “blote hansop”, ik weet niet wat ik me daar bij moet voorstellen) uit bed.
Alarm- brand? Koolmonoxyde?
Nee, het blijkt de walkie talkie te zijn. Batterij leeg! Tja, die moet je natuurlijk wèl opladen!!!
Rustig verder slapen dus en de volgende dag,....

…..maandag 8 april 2019 verder door oa The Arches National Park en Dead Horse State Park. Een park waar de Colorado rivier een strakke lus maakt. Prachtig park.
Vervolgens via Moab naar Hanksville waar we een camping vinden mèt een restaurant...
We trakteren onszelf op.....hamburgers en taco's. Er wordt hier wèl bier en wijn verkocht. De wijn wordt binnen geopend en moet óók binnen opgedronken worden. Wat niet op gaat mag niet mee...
Wij kiezen voor een biertje, genaamd polygamy....

Het komende weekend willen we graag 3 overnachtingen maken op de camping in Page, bij Lake Powel. We waren er eerder en het is een prachtige camping voor 3 rustdagen. Ik bel en krijg te horen dat er geen plaats meer is, hooguit op de parkeerplaats zonder water en elektra en dat laatste hebben we ècht wèl nodig...
We schakelen wederom onze “Agent Buitenland” in......
Wat schetst onze verbazing? Zij kan wèl die 3 nachten voor ons boeken!! Dit is discriminatie!!
We hadden het kunnen weten. We zijn in het land vn Trump:....Americans First....!!! en met die wetenschap gaan we op ….

dinsdag 9 april 2019 gewoon weer verder richting Capital Reef. Vervolgens nemen we weg nr 12!!
Ons was al verteld dat ie erg smal was èn dat ie aan weerszijden een afgrond had. Het waaide die dag enorm.... ook dat nog. En een afdaling van 14%...
Je zult begrijpen dat Lia heel veel film heeft gemaakt en dat ze ook bijna een boek heeft uitgelezen. Dat alles om maar geen afgronden enz te zien....
Maar oh, wat mooi. En afwisselend. Een half uur geleden nog in T shirt in de zon, nu met een dikke jas in de sneeuw. 3200M hoogte. Niet te veel inspanning leveren, dat merk je wel, compleet achter adem!


Zo langzamerhand zijn we in de buurt van Bryce Canyon en wordt het tijd om een camping te zoeken. Het adres dat we hadden en dat ik belde gaf ook geen gehoor.
Op goed geluk rijden we er naar toe. We gaan steeds hoger.... het waait steeds harder over het plateau en het wordt steeds kouder. Ook zien we weer meer sneeuw.
Als we uiteindelijk de camping bereiken horen we dat ie gesloten is vanwege de sneeuw en wrsch zal het daar boven nog vriezen en dat kunnen we vanwege de leidingen niet gebruiken....

We krijgen het advies om 15 miles terug te gaan. Daar is nog een camping. Dat doen we en gelukkig is daar nog plaats.
Heerlijk in het zonnetje, weer in T shirt, zit ik uit de wind mijn boek uit te lezen.
Een uur later, na het eten buiten, wordt het weer heel koud en steekt de wind weer op. We vluchten allemaal naar binnen.
En op het moment dat ik dit schrijf, dinsdagavond 22,30 uur bij ons ( 8 uur tijdsverschil) met Nederland, giert de wind en schudt de camper heen en weer....
Morgen is er weer een dag..... Oh ja.... dit dorpje heet Tropic....
Welterusten!

Gineke.

….

Geschreven door Henk.en.Gineke