Maandag 1 april 2019.

Lang hebben we er naar uitgekeken, die reis over de plas, maar nu is het dan zover.... We gaan, en dat is geen 1 aprilgrap...
Nadat we zondag eerst een spannende voetbalwedstrijd Ajax-PSV hebben gekeken, gevolgd door een ontspannende nacht in een hotel bij Schiphol, staat we maandagochtend 1 april, keurig op tijd,
om 8 uur op Schiphol.
Als eerste lopen we daar een stel duikers van onze duikclub Tyros tegen het lijf. Op dat grote, drukke Schiphol, wat een toeval. Zij gaan naar Jakarta, wij naar Chigago....

Ook op deze vroege maandagochtend staan er alweer enorme lange rijen bij de incheckbalie, de security en de douane.
Op dat moment besluiten wij om onze “loophulpmiddelen” ( te weten 1 rollator en 1 loopfiets) in te zetten en tegelijkertijd 2 mantelzorgers aan te stellen.
Lia wordt gepromoveerd tot mijn mantelzorger, (voor de billen en brillen enz) èn ze moet óók mijn koffer meeslepen.
Ben hebben we aan Henk toegevoegd. In zijn taakomschrijving wordt wel over een koffer geschreven, maar wat er verder is besproken blijft vaag. We weten het niet, en we wíllen het ook niet weten. Dus....

Deze setting brengt ons alle vier razendsnel door alle controles.
Alle poortjes en aparte rijtjes gaan direct voor ons open.
Onze “loophulpmiddelen,” dat van Henk heet Tom (Dumoulin) en dat van mij Max (voor't Stappen) leveren ons, ondanks het feit dat de aanleiding tot dit geheel niet zo leuk is, wel heel veel positiefs op.... (Die van mij is zo nodig te leen.....: -)
En ook in Chicago: als laatste het vliegtuig uit en als eerste door de douane. Priotity Lane....

Dan in de shuttle naar het hotel. Een klein busje voor 12 personen plus bagage..... Wel een beetje krap....
Als we eindelijk neerploffen na veel “gewurm” hoor ik iemand iets zeggen. Bespeur ik daar een Twents accent?
Ik: “komen jullie uit Twente?”
Zij: “ja”
Ik: “wij ook”
Zij: “wij komen uit Enschede “
Ik: “wij ook”
Zij: “waar in Enschede”?”
Ik: “Hogeland”
Zij: “wij ook”
Ik: “Brinkstaat”
Zij: “Pieter Bothstraat,”

Hemelsbreed 200m van ons huis. En deze mensen gaan óók een camper wegbrengen. Je reinste toeval, al de 2e vandaag
Zit je in Chicago in een busje als sardientjes in een 12 persoons blikje met 8 Tukkers.
Zo zien je maar weer: Twente laat je nooit helemaal los, ook een geboren Groningse zoals ik niet....
De volgende ochtend hebben we samen, heel even maar hoor, gerouwd om het verlies met 4-1 van RKC...
Maar, vond één van de Tukkers, dat verlies was met voorbedachte rade. Op deze manier hoefde FC Twente in ieder geval niet alvast het kampioenschap in de Arena in Amsterdam te vieren....

Positief gedacht dus....., Goed volk...

Gineke

Geschreven door Henk.en.Gineke