Vanochtend waren we 3 kwartier later bij het koffietentje dan gisteren. Rond 730uur was het dan ook al behoorlijk druk. Met weer een lekkere koffie en wat lekkers voor onderweg reden we Aspen uit over de Scenic highway 82 richting de Independance Pass (deze weg is alleen van mei tot oktober open). Na 15/20 minuutjes rijden door weer een prachtig landschap stonden er bij een pull out 2 jongedames wild te zwaaien. Natuurlijk zijn we gestopt. Ze hadden een lekke band en geen enkel bereik om iemand te bellen. Ze vroegen of wij ze misschien naar Aspen wilden brengen. Daar begon om 900uur een volleybal toernooi waar ze aan mee gingen doen en dan konden ze daar de wegenwacht bellen. Ze waren al vanaf 500 die ochtend aan het rijden vanuit Denver. Na wat reorganisatie van de achterbank hebben wij ze uiteraard naar Aspen gebracht. Ze waren very “grateful” en we waren “wonderful people” 😀. Andersom zouden wij het ook fijn vinden als mensen ons helpen als we met autopech staan.

Weer terug op de wonderschone Highway 82 werd onze eerste stop de Grottos Trail. Deze trail leid je door de bossen naar (ijs) grotten en lage watervallen en partijen. De trail van circa 1 mijl was goed te doen en uiteraard weer zeer de moeite waard.

We volgden de weg weer en stopten nog bij een mooi uitzichtpunt, daarna was er weer een trail aan de beurt. Deze zou uitkomen bij het Linkens Lake. Deze trail van 2,6km steeg zo’n 165 meter en hij was pittig, zeker bergopwaarts., het was erg steil. Ook de hoogte van ruim 3650meter speelde een rol. Ik had er uiteraard meer moeite mee dan Edwin 😀. Maar ik ben er gekomen en het was het weer waard. Terug vond ik spannender, zeker door het losse zand op de afdalingen, is goed uitkijken dat je niet wegglijd.

Na dit avontuur aten we in de auto onze vanochtend gekochte lekkernij. Edwin had een cinnamon roll en ik een madarijn-sinaasappel muffin. Dat ging er wel in na de inspanningen van de ochtend 😋.

Na een kwartier kwamen we dan echt op de Independance Pass, die op een hoogte van ruim 3700meter ligt. Ook daar hebben we nog een stukje gelopen naar de uitzichtpunten.

Vandaar uit reden we naar het mini dorpje Twin Lakes, waar we nog wat gesnuffeld hebben in de General Store. Hier het eerste souvenirtje voor thuis gekocht.

Toen vonden we het tijd worden om naar Breckenridge te rijden. Hier wilden we nog met de gondola naar boven. Het stadje ademt een veel relaxtere sfeer uit dan Aspen. Meer ons ding dus.. De gondola omhoog was gratis, eenmaal op hoogte kwam je uit op een soort Adventure Park, waar je nog van alles kunt ondernemen. Wij wilden nog wel hoger met de stoeltjeslift. Deze was niet gratis, maar dat hadden we er wel voor over. Het was zulk prachtig weer.

Boven waren de uitzichten natuurlijk weer niet te versmaden 😀. Inmiddels was het tegen vijven en ging de laatste lift naar beneden.

In de Mainstreet zochten we een leuk restaurantje uit om te gaan eten. Het was nog redelijk vroeg, maar naast de lekkernij hadden we vandaag niets gegeten, zelfs niet gesnoept of gesnackt. Trek hadden we dus wel. Het werd voor allebei taco’s. Ik had als klein voorafje nog een cup romige kippensoep met witte bonen. Het eten was zalig 😋.

Nog een rondje Mainstreet gedaan en wat winkeltjes gekeken, maar daarna was de koek echt op, lekker naar het hotel. We hebben echt een mooie suite. Aparte woonkamer, keuken, lekker groot bed en groot balkon. Gaat lukken voor een nachtje.

Het was weer een prachtige dag!

Geschreven door Edwinenrebekka.op.reis