Istanbul, het staat al een tijdje op het lijstje van nog te maken stedentrips. Nou, we zijn er!!

Leonie en ik waren er vlot uit na het geslaagde tripje naar Praag vorig jaar dat een volgende keer dan Istanbul afgestreept zou worden.

De drukte vanwege de Paasvakantie op Schiphol viel alles mee. Het vliegtuig, we gingen met Pegasus Airlines, vertrok op tijd.
Een low budget maatschappij maar een vlucht van 3 uur en 1 kwartier is te doen.
De luchthaven ligt 50 km buiten de stad. Er zijn twee luchthavens, wij vliegen op de oudste en kleinste.

Via ons hotel, het Edition Old City, hebben we de transfer geregeld naar het hotel. Voor een goede prijs komen we er nu makkelijk.
We hebben van tevoren een fimpje gekregen waar we de 'taxi' kunnen vinden. Lekker duidelijk!

We staan er net als ik al wordt aangesproken: Annemaria???
Ja, dat ben ik!
Leonie wordt ook nog even gecontroleerd: Leonie Sjacoba???
De andere doopnaam is iets teveel en aan achternamen doen ze niet.
We worden verzocht even 10 minuten te wachten dan komt ons vervoer.

Annemaria? Your car is here!
Een groepje van vier anderen lopen ook mee. Maar zij krijgen ander vervoer blijkt.
Ons reistas gaat als enige in het busje en als we instappen weten we even niet wat we zien!
Mooie stoelen (zeg maar zetels) naast en tegenover elkaar, (sfeer)verlichting die steeds van kleur verandert (blauw, rood en groen) op het zwarte plafond led lichtjes ook in die kleuren met om de vijf minuten of zo witte strepen. Airco en zwarte gordijntjes, geblindeerde ramen vanaf buiten en het raampje met de chauffeur gaat dicht. Wat een luxe rit.
Denk aan de videoclip van Madonna met 'music'.
Daar waar het kon reed onze chauffeur lekker door maar we hebben ook wat stremmingen gehad. Wat een drukte en wat een grote stad.
De tocht duurde wel 1 uur en 3 kwartier.
Onze buikjes beginnen ook te knorren. Om 20 uur zijn we bij ons hotel.
Bij de receptie spot Leonie een bordje van ons busje met daarop de tekst: VIP Transfer....

Ontvangst is hartelijk in het hotel. We worden naar onze kamer gebracht door een medewerker die de reistas voor zijn rekening neemt. Hij draagt een bord met wat fruit, voor ons! Zo schattig.
De kamer is niet heel groot maar erg netjes, mooie badkamer, goede bedden en een lekker balkon met een zitje.

We gaan meteen maar op zoek naar iets te eten. Lopen een klein blokje om en eindigen bijna voor de deur van ons hotel bij een döner/burger shop. Weet je wat, we nemen het mee en eten het op ons balkon. Zo gezegd zo gedaan, een smakelijke wrap met kip en groenten.

Het is bijna 21.30 uur als we (of ik in ieder geval) worden opgeschrikt door veel lawaai van buiten.
Is er iets gebeurt dan?
Eh....nee...het is de oproep tot gebed van de moskee.
En omdat er hier heel veel moskeeën zijn horen we toch zeker wel vier oproepen door elkaar.
De muezzin is binnen de islam diegene die oproept tot het rituele gebed. De muezzin vervult in de islam dezelfde functie als de kerkklokken in het christendom.
Ik lees op het internet dat het wenselijk is dat de muezzin een helder klinkende stem heeft.
Daar zijn ze hier zeker voor geslaagd die persoon te vinden.
Lekker tegen elkaar aan brullen....
Benieuwd of dit de laatste sessie van vandaag was en hoe vroeg we morgen dit spektakel weer om ons oren krijgen.

Morgen gaat het ontdekken van Istanbul beginnen. We hebben er zin in.

Geschreven door Brouwertje