Eens moet de eerste keer zijn! Nog niet eerder ben ik in Turkije geweest. Een all-inclusive resort en niet meer zien dan dat terrein is ook niets voor mij maar een rondreis daarentegen door Turkije leek me wel wat.
Natasja werd ook enthousiast van de beschrijving van de 'wonderlijk Cappadocie' dus hier zitten we dan. Lekker een week dit land ontdekken.

We zijn zaterdag hier aangekomen. De reis begint in Alanya. In een eenvoudig hotel aan de boulevard ontmoeten we onze reisleider Alpay. Een Turk van 41 die geboren is in Nederland (Haarlem) en daar tot zijn 15e heeft gewoond en dus vloeiend Nederlands spreekt.
Na het avondeten (buffer, rauwkost en salades goed, warme eten slecht) strekken we nog even de benen na de reisafstand. We trakteren onszelf op een cocktail (non-alcohol) en proosten op een mooie vakantie.

Zondag beginnen we met een ritje in onze bus de heuvel op voor een fraai uitzicht bij de burcht. Daarna volgt een lange tocht langs de kust. Prachtig blauw hier de zee, soms zelfs azuur. Alpay vertelt lekker veel, niet alleen over waar we rijden maar over heel Turkije.
Als het Turkse alfabet aan bod komt zegt hij over de uitspraak van de letter e, alsof je op de wc zit (een beetje steunend uitspreken dus haha!)
De antieke stad Anemurium met ruïnes aan de kust is interessant. Deze stad ligt tegenover het eiland Cyprus maar het is heiig dus we zien het niet.
Alpay vertelt beeldend over hoe het we uitzag en aan toe ging, veel geschiedenis hier.
Voor de lunch neemt Natasja een visje dat haar heel zielig op haar bord ligt aan te kijken, hij laat ook z'n tandjes zien. Ik heb kip, gelukkig stukjes en hier niet een dier compleet met kop.
De grotkerk van de heilige Thecla is speciaal. Zíj verkondigde het christendom na het van apostel Paulus te hebben vernomen. Dat werd niet door iedereen geaccepteerd en moest dus in het geheim vandaar dus die grot onder de grond.

De tweede overnachting is in Kizkalesi. Een luxer hotel dan in Alanya. Het avondeten is ook beter. Voor het eten lopen we over het strand, in de zee ligt een eilandje met een burcht. De zon schijnt er mooi op, goed voor de foto's. De wind is nog wel fris en de temperatuur zo tussen de 20-25 graden.
De groep telt 23 personen en wij zijn de jongsten ( verder gepensioneerden of bijna....) maar gezellig hoor. De provincie Friesland is goed vertegenwoordigd. De namen zijn nog even verwarrend: Sien, Gerrit, Betsy, Corry, Riesje, Thera, Feite, Janny, Maartje, Sietze...ik kan er zo al veel opnoemen maar niet bij iedereen heb ik het juiste hoofd.

Het is nu maandag en we verlaten de Middellandse zee regio en rijden over het Taurusgebergte de provincie Midden Anatolië in.
We maken nog een stop in de stad Tarsus waar apostel Paulus is geboren. De bron/put voor zijn huis is er nog en te bekijken. We krijgen vrije tijd voor de lunch en besluiten bij een zaakje Turkse donner kebab in een pannenkoekje te nemen. Als we eenmaal buiten zitten aan de lunch trekt dat de medereizigers aan. Even later zit 2/3 van de groep er hetzelfde te eten.

De weg over het Taurusgebergte is een nieuwe. Het landschap verandert van heuvels met bomen naar kale vlaktes en kale heuvels. Op de hoogste bergen ligt nog sneeuw. Ik vind Turkije trouwens verrassend groen, komt ook van het jaargetijde begrijp ik.
De laatste stop vandaag is bij DerinKuyu. Een ondergrondse stad gemaakt als schuilplaats tijdens oorlogen. De stad is volgens archeologen 3500 jaar oud en bij toeval ontdekt in 1963.
Via tunnels met trappen ( heel veel bukken want kleine mensen) kunnen we 50 meter onder de grond lopen. De stad had 8 ondergrondse verdiepingen.
Het uithakken van de stad ging zo eenvoudig omdat het tufsteen is (verharde vulkanische as). Heel bijzonder om te zien.
Alpay vertelt dat er 36 van dit soort steden onder de grond zijn in Turkije waarvan er 20 met elkaar verbonden zijn. We zien ook het begin van een 8 kilometer lange tunnel naar een andere schuilstad.

Nu zijn we in Nevsehir waar we drie nachten blijven. Het regent nu, prima....als het morgenvroeg maar goed is want dan kunnen we een ballonvaart maken.
Dat zou wel een heel mooi verjaardagscadeau zijn. We stellen ons er maar op in dat het niet lukt dan valt het niet zo tegen als het weer echt te slecht blijkt.
Daarnet hebben we lekker gegeten, het eten wordt beter naarmate de reis vordert.
Nu nog even lekker op bed met een boekje. Mochten we gaan ballonvaren dan belt Alpay ons rond 4 uur (in de vroege ochtend dus).

Liefs en groetjes, Annemarie en Natasja

Geschreven door Brouwertje