Het is 8 uur in de ochtend. Na een kort afscheid met kamergenoten Brechje, Fleur en Martijn sta ik bepakt en bezakt klaar om te vertrekken richting Chiang Rai.

De VIP-bus

In het hostel in Bangkok heb ik iemand ontmoet die vanaf hier ook via Chiang Rai naar Laos wil reizen: Flo, een Duitser. Ik had hem geappt welke bus ik geboekt had, maar verder niets meer gehoord. Tot vanmorgen, toen die last-minute besloot had om dezelfde bus te boeken. Gezellig! En scheelt ook weer taxi kosten.
Terwijl de Grab ons naar het busstation brengt, komen we meer over elkaar te weten. Flo heeft geografie gestudeerd in Berlijn en gaat komend jaar zijn master maritieme geografie in Stockholm doen.
Op het busstation moeten we even wachten, maar dan worden we luxe ontvangen door de buschauffeur en een mevrouw in een soort stewardess-achtig pakje. Let the 12 hours in the VIP-bus begin!
De eerste uren verlopen erg soepel. De bus is praktisch leeg, we krijgen snacks en ik probeer wat te schrijven, maar kom er al snel achter dat dat erg veel telefoonbatterij slurpt. Dan maar slapen.
Na een paar uur word ik nogal gedesoriënteerd wakker. De bus staat namelijk stil en er zit niemand meer in. Behalve de buschauffeur, die me met een brede glimlach aankijkt en "lunch!" roept. Hij neemt me mee naar een restaurant, waar ik blijkbaar met mijn ticket een gratis maaltijd kan krijgen. Met iets dubieus op mijn bord geschept vind ik Flo, eten we onze gratis maaltijd en speculeren we wat het eten kan zijn. Uiteindelijk was de conclusie dat er kip in zat en dat het lekker was.
Dan zien we plotseling dat het hele restaurant opeens leeg is. Er zal in het Thais wel een vertrektijd omgeroepen zijn... We haasten ons naar buiten, maar de lachende buschaffeur en zijn bus zijn er gelukkig nog steeds.
De volgende uren wil ik eigenlijk besteden aan lezen, maar mijn ik-val-in-ieder-rijdend-voertuig-in-slaap conditie houdt dat graag tegen. Dus wordt het vooral een busrit bestaande uit slapen, even wakker zijn, proberen wakker te blijven, en vervolgens weer slapen.
De bus stroomt bij iedere stop een stukje voller, en uiteindelijk komt er ook iemand naast me zitten, dus moet ik mijn slaap-wakker worden cyclus op een iets oncomfortabelere manier voortzetten.
Als het donker wordt en we de bestemming naderen, wordt het busritje wel wat heviger. De snelwegen hebben plaatsgemaakt voor haarspeldbochten, maar de buschaffeur lijkt zijn snelheid er niet op aan te passen. Zelfs ik kan er niet door slapen. Toch maar tijd voor dat boek dan.

Eerste indruk van Chiang Rai

Om 22:15 uur komen we aan in Chiang Rai. Het contrast met Bangkok is groot: er rijden maar een paar auto's en je hoort vooral de krekels.
Gelukkig werkt Grab er wel net zo goed: binnen de kortste keren hebben we een taxi die ons naar het hostel brengt. Het is een erg fijn hostel met een leuke gezamenlijke ruimte en heel de dag gratis eten. Ik (Nederlander) was daar geloof ik wel iets blijer mee dan Flo (Duitser).
Na onze tassen afgegooid te hebben lopen we uitgehongerd de dichtstbijzijnde 7-Eleven in voor een tosti. Tijdens de wandeling merk je al dat Chiang Rai een rustig stadje is. Na een week Bangkok verwelkomen we het beide graag.
Ik bel nog even met het thuisfront en Flo en ik maken plannen voor morgen: vroeg op om de beroemdste tempel van Chiang Rai te bezoeken.

Een geslaagde reisdag!

Geschreven door Anna.op.reis