Het is 10:45, paaszondagochtend en iedereen staat met zijn koffers/backpacks klaar om richting Bangkok te vertrekken.

Van veekar, naar aircobus, naar metro

We reizen in twee groepen van 15 en 10 mensen, waarbij de bus van de eerste groep een half uur eerder vertrekt. De oude vertrouwde open trucks, inmiddels omgedoopt tot veekar, zijn weer gebeld om ons op te halen. Er waren er twee besteld, echter komt er op de afgesproken tijd maar eentje aanzetten. Stress, want de bus vertrekt al over een kwartier. Veekar groep 1.1, waaronder ik, moet dus even de bus gaan ophouden terwijl de veekar groep 1.2 gaat ophalen. Dus praten we vriendelijk met de buschauffeur of die kan wachten. Volgens mij begrijpt hij allang dat we net 15 kaartjes hebben gekocht en er maar 8 mensen in de bus zitten nu, maar Yael en ik blijven toch maar even buiten staan zodat de bus niet wegrijdt. Dan komt groep 1.2 aan en kunnen we vertrekken. De veekar rijdt inmiddels al terug om groep 2.1 op te halen.
De busrit verloopt soepel. Ik gebruik de tijd om wat te schrijven en bij te slapen. Na ongeveer drie uurtjes komen we aan in Bangkok. We hadden aan de buschauffeur gevraagd of hij ons misschien kon afzetten bij het hostel, maar hij begreep het niet helemaal (of had er gewoon geen zin in) dus we werden bij een trein- en metrostation afgezet. Ook goed. Na een tijdje gewacht te hebben in de hitte totdat de commissie had uitgezocht hoe we naar het hostel gaan reizen, is er besloten tot metro en kunnen we nu in de airco van het metrostation gaan wachten op groep 2 (verbetering). Ondertussen komen we wel tot de geweldige ontdekking dat er in Bangkok wél een 7-Eleven tosti met alleen kaas te vinden is.
Dan zijn we toch echt compleet en reizen we met de hele groep nog een paar stops met de metro, om na een korte (gelukkig maar) wandeling aan te komen bij het hostel. Ons hostel zit middenin Chinatown, dus we krijgen al een sneak preview van de streetfood tentjes, scooters en heerlijke en niet zo heerlijke (lees: durian) geuren.

Vegan sushi

Er zijn twee groepskamers gereserveerd van 14 en 8 personen, en drie mensen moeten op een gedeelde slaapzaal met andere mensen. Nu gaat er een heeeel gek gerucht rond dat ik heel hard snurk. Snap niet waar de commissie dat vandaan haalt. Dus ik ben op de gedeelde slaapzaal geplaatst samen met de twee andere "snurketiers". Wel lekker rustig (voor mij dan).
Na even geland te zijn in het hostel is het alweer etenstijd. Fleur heeft zin in sushi en heeft op Maps een goed beoordeeld tentje gevonden. Er staat bij dat het vegetarisch is, maar aan de foto's te zien zal dat wel niet zo zijn.
Na een wandeling van tien minuten door steegjes vol zwerfkatten, wiettentjes en een heleboel keukens komen Fleur, Martijn, Joris en ik aan bij een afgelegen restaurant. De airco staat op standje Noordpool, het licht op standje tandarts, het is doodstil en we gaan zitten bij een metalen tafel met aluminium stoeltjes. Om ons heen zien we alleen maar vergeelde foto's van sushi.
Een man en waarschijnlijk zijn zoon komen breed glimlachend naar ons toe en schuiven een briefje op tafel met een soort disclaimer dat hun gehele menu geen vlees, vis, ei óf melk bevat. Ik kijk met een schuin oog naar de plaatjes op de muur en ben in de war. Dat is toch gewoon sushi met vis?
Na met handen en voeten uitgelegd te hebben wat we willen drinken, bestuderen we het menu aandachtig. Overal staat wel "chicken", "beef" of "salmon", maar hier heb je natuurlijk niet van die regels dat een vleesvervanger ab-so-luut niet op enige wijze met een stukje vlees geassocieerd kan worden.
Nadat we wat gerechtjes hebben besteld, schuiven Anouk, David, Jeroen en Mischa ook bij onze tafel aan. En dan komt het eten.
Op het eerste gezicht lijkt het doodnormale sushi. Maar dan zien we dat de zalm op de nigiri niet helemaal op zalm lijkt, het oranje rondom de california rolls wortel is en de tonijn geen tonijn is. Maar het is lékker!
Tempuragarnalen gemaakt van aubergine en aardappel, aal gemaakt van oesterzwam, kiprolletjes gemaakt van tofu en een heleboel nabootsingen waarbij ik niet eens kan plaatsen van wat het gemaakt zou kunnen zijn. We staan perplex. Vegetarisch eten is best moeilijk hier, en dan vind je toevallig een tentje waar alles zelfs vegan is, en ook nog eens zo goed dat je dat bijna vergeet. En dat terwijl er na een beetje spieken echt maximaal twee mensen in de keuken staan.

Niet zo vegan Chinatown

We bedanken de mensen van het restaurant hartelijk en ze zwaaien ons lachend uit. Ik vind het nog wel leuk om een rondje te lopen, dus Mischa, Jeroen, Joris, David en ik gaan op onderzoek uit door Chinatown. We lopen langs wat tempels die al dicht zijn, lopen ergens naar binnen en stappen in een lift wat niet echt de bedoeling was, dus gaan we weer naar beneden (inclusief rare blikken). En dan zijn we in de hoofdstraat van Chinatown beland.
Het is een soort Chinees Times Square, maar dan hebben de actiefiguren en sesamstraatpersonages plaatsgemaakt voor rijen en rijen en rijen aan streetfoodkraampjes. Haaienvinnensoep, mango sticky rice, stinkende durian, hele gebraden kippen, varkenshoofden, kastanjes, inktvissen, gigantische garnalen en kreeften, zo ongeveer elk soort vlees op een stokje, gekke toetjes en nog zo veel meer.
Je kan niet op de stoep lopen, want daar zitten mensen te eten op plastic stoeltjes of te koken met gloeiend hete wokken, dus er is een stuk van de autoweg gereserveerd voor wandelaars. De influencers die voor neonborden poseren, scooters en toeterende auto's vliegen je om de oren.
We slaan een zijstraatje in, waar we eerst een visrestaurant tegenkomen met een aquarium met wel twintig levende kreeften en daarnaast een aquarium met een vis die net zo groot is als die twintig kreeften. En stukje verderop is iemand gehalveerde varkens op een vrachtwagen aan het laden. Maar dus echt gehalveerd, dat je de ingewanden gewoon ziet zitten. We zijn in ieder geval niet meer in een vegan restaurant.
Ik had over de chaos van Bangkok gelezen, maar niets bereidt je hierop voor. Het is echt ontzettend fascinerend.
Ik wil eigenlijk alles proberen, maar we zitten nog aardig vol van de sushi en we kunnen simpelweg niet kiezen. Daarom besluiten we om terug te gaan naar het hostel en daar nog even af te sluiten met een spelletje en het aanschouwen van een kakkerlak in de gezamenlijke ruimte (vond de een leuker dan de ander).

Nu al zin om de rest van Bangkok te ontdekken.

Geschreven door Anna.op.reis