Gelukkig nieuw jaar! Voor Thaise mensen althans. Alhoewel, sinds 1940 viert Thailand ook gewoon nieuwjaar op 1 januari. Maar 13 april blijft een feestdag (en de twee dagen erna ook).

Twee studenten van het universiteitsbezoek nemen ons vandaag mee door de stad. We gaan eerst nog even brunchen bij een Chinees restaurant in de buurt. De meeste mensen hebben hun gele bloemenblouse aan die we gekregen hebben op de universiteit, dus het is een fleurige bedoening. Of we lijken op een cult.
Na de brunch is het tijd om de stad in te gaan, waarbij we de bus gaan pakken opnieuw richting Khao San Road. Inmiddels hebben we wel uitgevonden dat bus 1 eigenlijk de enige bus is die altijd komt, dus gelukkig moeten we met bus 1.
Vandaag is iedereen wél goed voorbereid, met watergevecht-proof kleren, doorzichtige tasjes voor de telefoons, veiligheidsbrillen en sommigen hebben ook een waterpistool aangeschaft. Ik en wat anderen hebben gaten gemaakt in onze waterflesjes, als een soort do-it-yourself waterpistool.
Op Khao San Road is het iets rustiger dan gisteren, maar nog steeds kneiterdruk. Muziek klinkt overal, mensen staan je met waterpistolen, emmers, tuinslangen en zelfs een hogedrukspuit op te wachten. Bovendien is het ook een soort roulette voor hoe koud het water gaat zijn, omdat sommigen ijs in hun water stoppen. Een koude douche wordt dus afgewisseld met een warm bad.
Maar het water wordt door alle mensen met open armen verwelkomd. Er hangt alles behalve een vijandige sfeer op straat, iedereen is blij en ik denk dat het de eerste dag is dat niemand het warm heeft gehad. Ik heb er een soort Koningsdag-gevoel bij.

Tegen de tijd dat we aan het eind van de straat zijn, zijn we de helft van de groep natuurlijk kwijt dus gaan we met een kleiner groepje op pad met de studenten. Ze nemen ons mee naar de wijk rondom Khao San Road, waar ook overal feestgevierd wordt. Jeroen heeft het hier op alle kinderen gemunt, dus ieder kind wat hem aankijkt krijgt de volle laag (en de kinderen geven hem dan de volle laag terug). Wanneer hij per ongeluk een kindje in het gezicht spuit en die begint te huilen, kunnen wij allemaal moeilijk onze lach onderdrukken bij het verontschuldigende gezicht van Jeroen.
Voor lunch gaat iedereen naar de McDonald's, maar het is zo koud binnen dat het op de stoep opgegeten wordt. Ik heb zelf ergens een omelet met rijst op de kop getikt. Het is erg lastig om geen water in je eten te krijgen, haha.

Op een gegeven moment gaan we weer terug naar de rest van de groep, die bij een bar op Khao San Road zijn neergestreken. We staan op stoelen, waardoor we door de extra hoogte een makkelijker target zijn voor de mensen op straat, wat erg leuk is. Bovendien kan je mensen ook makkelijk terugpakken. De muziek in de bar is echt top, dus we dansen de hele middag door tot het donker wordt en we honger krijgen. Nadat we een tentje gevonden hebben waar je droog kan eten en ik mijn Tom Yum op heb, vind ik het wel genoeg geweest en Grab ik met Joris terug naar het hostel, wat nog een uitdaging was om in de drukte onze taxi te vinden.
Na een hoognodige douche spelen we nog wat spelletjes in het hostel met de mensen die al eerder terug waren gegaan en dan is het alweer bedtijd.

Een wat korter verhaal, maar de dag was ook echt voorblijgevlogen. Bovendien kan je een watergevecht ook maar op zo veel manieren beschrijven :).

Geschreven door Anna.op.reis