Dag 3 in Kanchanaburi alweer en de eerste van twee vrije dagen hier. Wij gaan dus met een groepje van 15 een kookcursus doen. Tom, onze gids en chef van vandaag, staat om 9:30 voor ons klaar in het resort.

Een cultuurschokvolle markt

Met een busje en een auto vertrekken we vervolgens richting de voedselmarkt. Het is een markt die van 12 uur 's nachts tot 12 uur 's middags geopend is, omdat het overdag te warm is. Eenmaal aangekomen leidt Tom ons door de smalle straatjes waar scooters net doorheen passen, en stopt af en toe bij een kraampje om er wat over te vertellen. We kijken onze ogen uit: enorm veel vlees, waaronder varkenshoofden en zelfs gebraden babyhertjes die je niet mocht fotograferen (want illegaal), levende vissen en kreeften, een heleboel chilipepers (hoe kleiner de peper, hoe pittiger blijkbaar), groente, fruit, tofu, noten, etc. Shockerend ook, vooral voor veel van de vegetariërs.
Tom vertelt ook veel over de verschillen in eten tussen Azië en Europa. Zo zijn aubergines hier de grootte van ongeveer een pruim en komen ze in drie verschillende kleuren en laat hij planten en kruiden zien waar in Thailand veel mee wordt gekookt, zoals morning glory, galanga en lemongrass.
We komen ook nog langs een kraampje met levende schildpadden, kikkers en alen. Iedereen kijkt er met verschrikte ogen naar, maar Tom blust het brandje gauw en zegt dat deze dieren niet gegeten worden, maar cadeau worden gedaan op speciale gelegenheden voor geluk. Gelukkig maar (denk ik?).
De mensen op de markt zijn allemaal super aardig en we mogen van alles proeven, ondanks dat er vijftien lompe Nederlanders langs hun kraampjes denderen. Iedereen lijkt Tom ook te kennen. Tom vertelt dat ze allemaal tegen hem zeggen dat ze hem al drie jaar niet hebben gezien. Sinds de COVID-19 pandemie is het toerisme namelijk nog steeds niet volledig teruggekeerd hier.

Koken en zwemmen

Na een uurtje vol indrukken keren we weer terug naar het resort waar het tijd is om hard aan het werk te gaan. Op het programma staan vier gerechten: springrolls, Tom Yum of Tom Kha Kai, groene of rode curry en Pad Thai.
Allereerst vertelt Tom ons alle ingrediënten voor de gerechten, en we moeten het heel ouderwets opschrijven in een schriftje. Tom springt van hop naar her als een soort professor natuurkunde, en ondanks dat we die gewend zijn, geloof ik niet dat mijn aantekeningen nu nog leesbaar zijn. Ach, je kon de meeste ingrediënten toch niet echt in Nederland krijgen.
Daarna is het tijd voor de loempia's. De vulling is al gemaakt, dus Tom laat ons zien hoe je ze moet rollen en dan kunnen we aan de slag. Iedereen heeft vrij snel te smaak te pakken, op wat giecheltjes van Tom na bij de loempia's van sommigen (kuch Mischa), en binnen no-time liggen er 160 springrolls klaar. Tom noemde ons een "springroll factory".

Heet zwembad en hete soep

Dan is het tijd om de groep op te splitsen. Ik zit in de "eerst zwemmen" groep, dus we ploffen onze handdoek (geleend van het resort) neer op een ligstoel en duiken het water in. Het water is jacuzzitemperatuur voor Nederlandse standaarden, maar eigenlijk wel gewoon heel lekker.
Tijdens deze reis is er een beetje een running joke gaande tussen Mischa, Jeroen, David, Fleur en ik dat we op "studiereis" zijn, maar niet zo veel studiegerelateerds doen. Af en toe bedenken we dus gewoon wat voor natuurkundigs je aan onze huidige activiteit kan hangen. Zo redenereerden we nu bijvoorbeeld hoeveel graden het zwembad zou worden opgewarmd met de huidige zonsterkte, en probeerden we te berekenen hoeveel kcal de zon nou eigenlijk opwekt per m^2. En ja, dit soort dingen vinden wij nou echt leuk.
Na een leerzaam stukje zwemmen is het dan onze tijd om te gaan koken. Ik vorm een pescetarisch duo met Fleur en wij moeten groene curry, Tom Yum en Pad Thai maken. Tom loodst ons door alle stappen heen in een bloedhete keuken, naast een gloedhete wok. Maar wat was het leuk en interessant! Zo hebben we bijvoorbeeld geleerd dat ze hier altijd beginnen met de vloeistof (water, kokosmelk) bij curry en soep en later pas het vlees en de groente toevoegen. En Pad Thai (een noedelgerecht) is dus ontstaan in de Tweede Wereldoorlog, omdat ze toen geen beschikking hadden tot rijst. Ik had ook nog gevraagd of Tom zijn naam echt soep is (Tom = soep in het Thais), maar hij zei dat het zijn Amerikaanse naam was, haha.
Als we alle gerechten hebben gemaakt en gelabeld, zet het personeel alles voor ons klaar en frituren ze nog even de springrolls voor ons. We vroegen ons nog af hoe het eten van de eerste groep warmgemaakt gaat worden, maar aangezien het gewoon 38 graden is blijft alles gewoon warm en kunnen we meteen aan tafel.
Het is super leuk om verschillen in kookwijze te proeven tussen duo's. Fleur en ik hebben onze curry en Tom Yum wel iets te pittig gemaakt en dit keer heeft Jasmijn haar handen (en maag) al vol aan haar eigen kookwerk, maar er is gelukkig veel rijst en de Pad Thai en springrolls zijn echt fantastisch. Na zo veel mogelijk opgegeten te hebben, zeggen we tonnetje rond tot morgen aan Tom (hij is morgen óók onze tour guide) en gaan we terug naar het hostel. We kregen een deel van ons eten nog mee, wat uiteindelijk door de anderen als diner wordt gegeten.

Lekker geknakt

Het is inmiddels een uurtje of 16 en de conclusie is al getrokken dat we zelf niet meer hoeven te avondeten. We hebben dus een lang tijdje niks te doen, en Jasmijn, Yael en ik vinden dat het tijd is om een massage te halen. Mijn schouders zitten echt al maanden vast, dus sinds ik weet dat ik naar Thailand ga kijk ik eigenlijk al uit naar iemand die al mijn knopen eruit kan halen. Dus kijken we op Google welke van de 80 tentjes in onze straat de beste reviews heeft en gaan we op stap. We worden ontvangen door een heleboel niet-Engelssprekende dames die ons naar een zolderkamer brengen met drie matrasjes naast elkaar. Gezellig!
Jasmijn en Yael hebben voor de traditionele Thaise massage gekozen en ik voor de back- en shouldermassage. De meiden krijgen een bijpassende paarse outfit, en ik kom na wat gegiechel van de dames erachter dat ik naast mn shirt ook mn broek uit moet, maar dan gaat het licht uit en worden onze lichamen een uur lang onder ferme Thaise handen genomen. Mijn knopen worden er met handen, voeten en ellebogen uitgeramd en het is pijnlijk, maar heeeeeerlijk. Mijn schouders voelen alsof ze tien centimeter lager zitten.
Achteraf krijgen we nog een kopje thee, mogen we op de muur schrijven en moeten we van de Thaise dames nog even op de foto.

Na de massage gaan Jasmijn en ik nog even een rondje lopen over een avondmarkt, waar een heleboel kleren en tassen zijn met hilarische dubieuze Engelse quotes. Verder kan je overal natuurlijk "merkkleren" kopen. Misschien dat ik nog wel een Tommy Hilfiger petje ga kopen ofzo.
Na de markt voegen we ons bij de rest van de groep bij een barretje. De twee jongens van gisteren zijn er ook weer, die vertrekken morgen richting het noorden. Als de live muziek in de bar te hard wordt, sluiten we de avond weer gezellig af in het hostel met 7-Eleven bier.

Een dag die mijn bucketlist weer korter heeft gemaakt. Het leven is goed!

Geschreven door Anna.op.reis