We beginnen dag 1 in Gotenburg met een ontbijtje dat vroege vogel Fleur alvast voor ons gehaald heeft. We eten onze Zweedse kaneelbroodjes in het gezellige tuintje van het hostel en spreken het plan van vandaag door.

• Het eilandje Styrsö

We kopen in de supermarkt tickets waarmee we drie dagen lang onbeperkt in het openbaar vervoer kunnen reizen. Inclusief ferry's! Meteen gebruikmakend van de tickets pakken we de tram naar een haventje waar we de veerboot pakken naar een van de eilanden in de archipel van Gotenburg: Styrsö. Op de veerboot genieten we van de uitzichten over de andere eilandjes van de archipel.
Eenmaal aangekomen op Styrsö beginnen we met een wandelingetje over het eiland. Styrsö is autovrij, dus je zou denken dat het lekker rustig is qua verkeer. Maar de golfkarretjes vliegen je om de oren! Golfkarretjes maken wel een stuk minder geluid, dus het is alsnog heerlijk rustig in vergelijking met de stad.
We lopen een beetje doelloos rond, bewonderen de schattige houten huisjes en komen aan bij een haventje waar we even chillen aan het water. Een stukje verderop komen we een supermarkt tegen waar we onze lunch inslaan.
We ploffen neer aan een picknicktafel naast de supermarkt, en we zien opeens allemaal kletsnatte mensen in hardloopoutfits langsrennen. Blijkbaar is er een hardloop-zwemwedstrijd bezig (noem je het dan een biatlon als er geen wielrennen bij zit? Nee hè?).
Terwijl wij onze lunch op eten genieten we van de zwoegende mensen die langsrennen.

• Illegaal uitkijkpunt

We lopen na de lunch weer verder, en Rani scoort een kaart van het eiland. We zien een uitkijkpunt op de kaart, waar we natuurlijk naartoe willen. Rani navigeert, en toevallig is onze route dezelfde als die van de hardloop-zwemmers. Dus we worden af en toe ingehaald door wat atleten die we graag aanmoedigen.
Op een gegeven moment moeten we volgens de kaart ergens naar links, maar er is niet echt een duidelijke afslag te bekennen. Ik zie wel een klein bospaadje, dus we slaan dat weggetje maar in. Het bospaadje verandert wel in een rotsklim. Maar we komen aan bij de top en het uitzicht is weer fantastisch! We kunnen de treintrip tegenwoordig wel omdopen tot uitzichttrip.
Na een tijdje genoten te hebben, klimmen we weer naar beneden en vervolgen we onze wandeling. Al snel komen we aan bij een bord dat "uitkijkpunt" aangeeft. Ah, dus daaar moesten we naar links. Blijkbaar hebben we dus in iemands achtertuin naar het uitzicht zitten staren. Oeps...

• Heerlijke hipster hapjes

We maken onze wandeling af en eindigen bij de haven van de veerboot. Hier is ook de finish van de hardloop-zwemwedstrijd, dus het is een drukke boel. Erg gezellig!
We besluiten na een koffietje om weer terug te gaan naar het hostel om even uit te rusten. Die 7 dagen reizen hakken er wel in...
Maar na een tijdje te chillen beginnen we honger te krijgen en gaan we op zoek naar eten. Ik heb een boekje over Gotenburg uit het hostel meegenomen (jaja, een pápieren folder), en die raadt een leuk vegetarisch tentje aan.
We komen er aan en het is een van de grootste hipster tentjes die ik heb gezien. Het is een grote tuin voor een oud gebouw, dat ook een bioscoop is. I love it!
We eten van vegetarisch gehaktbrood, pasta en banh mi, onder het genot van het zelfgebrouwen bier van het café.

• Onverwachte karaoke

Na het heerlijke eten pakken we een bus naar het einde van de Avenyn. Dit is een grote straat, een soort Champs-Élysées van Gotenburg. Aan het einde is het statige kunstmuseum van de stad met een gigantisch standbeeld van Poseidon. Erg indrukwekkend. We lopen de Avenyn af en genieten weer van de bruisende zaterdagavond. Wel besluiten we zelf verstandig om terug te gaan naar het hostel.
In de tram is het bomvol. Het is een lange tijd geleden dat ik in een tram heb gezeten vol met dronken studenten. Toch wel een sfeer die gemist wordt :).
We stappen de tram uit en ik zie dat een van de jongens die voor ons uitstapt zijn telefoon vergeet. Ik ren achter hem aan en geef hem zijn telefoon terug. Hij is ver-schrik-ke-lijk blij en zou ons zo 1000 kronen geven als die ze bij ze had (jaja). Maar hij nodigt ons wel uit voor een bar die tegenover het hostel is, en dan zal die trakteren op shotjes. Dat slaan we niet af natuurlijk!
Na even opgefrist te hebben in het hostel komen we bij de bar aan, dat een karaokebar blijkt te zijn. Het is hier dat we voor het eerst iets merken van corona in Zweden. Je moet aan je tafel blijven zitten, en de bar is vrij leeg door het maximaal aantal personen. Ook is de telefoonjongen nergens te bekennen. Ach ja, dan betalen we maar voor onze eigen shots.
We genieten een paar uurtjes van de karaoketalenten in de bar en zingen mee met de liedjes die we kennen. Vooral ABBA was natuurlijk erg leuk.
Na de zoveelste valse Zweed waren we het wel zat, dus gingen we lekker terug naar onze stapelbedjes.

Het was een dag vol onverwachte verrassingen!

Geschreven door Anna.op.reis