Half 8 vertrokken, na koffie en een broodje. In de albergue was een grote groep jeugd van rond de 15 jaar. De groep stond onder leiding van 2 priesters. Ik vroeg de herbergier of het
gewoon was, dat de jeugd zo'n trip maakte op de camino. Hij legde mij uit, dat deze groep een soort strafkamp had en dat ze de keuze hadden tussen rotklussen doen of de camino lopen. Een soort bureau "HALT". De priesters hadden de wind er goed onder en uitspattingen werden direct de kop ingedrukt. Mooi systeem.
Op de route is het weer een drukte van belang. Bij een rustplaats is een Engelse vrouw bezig haar voeten te verzorgen. Ze heeft blaar op blaar en dat heeft ze al sinds St Jean. Een Amerikaanse vrouw wil haar wel ff uitleggen wat ze er aan moet doen. Op mijn vraag waar zij dan wel gestart was, antwoordde ze Sarria. Ik kon het niet laten om even te benadrukken dat zij pas 50km had gelopen en deze Engelse vrouw 750km en heus wel wist wat ze moest doen. Beledigd en met het schaamrood op de kaken droop ze af. De Engelse vrouw bulderend van het lachen achterlatend. Humor? Laat me niet lachen. 😜😜😜🤣🤣🤣
Het landschap is aan het veranderen. De begroeiing wordt anders. Misschien omdat we dichter bij de zee komen.
Er zijn veel lawaaiige groepen onderweg en her en der staan de bussen, waar ze mee zijn gekomen. Ik weet niet goed wat ik er van moet vinden. Het voelt een beetje als valsspelen.
Inmiddels aangekomen in het stadje Melide. Voelt prettig aan. Straks maar eens ff een beetje rondlopen.
Morgen naar het plaatsje Arzua. 14 km
Nog 52km te gaan.
Het stadje verkend, maar weinig moois gezien. Jammer.

Geschreven door Willie.op.de.camino