Hé verdorie. Geen koffie met broodje voor het ontbijt. Alles zat nog dicht. Eerst 8 km lopen. In het volgende plaatsje was het dan ook een drukte van jewelste bij een foodtruck. Ze hadden alleen maar tosti, koffie en verse sinaasappelsap. Ik had nog zin, dus ff verderop bij de echte bakker een nog warm stokbrood gekocht met een potje paté. Neergestreken bij een rustplaats aan het eind van het dorp. Daar zat al een oudere man uit het dorp een komkommer te eten. Ik ging tegenover hem zitten aan de tafel en bood m een broodje met paté aan. Hij hoefde niet, maar lulde me vanaf dat moment de oren van mijn kop. Met handen en voeten en het gebrekkige Spaans van mij en Google translate wist hij me duidelijk te maken, dat hij vroeger het koren met de hand had gemaaid en dat het nu toch een stuk gemakkelijker was. Hij had er kennelijk lol in om mij dat te vertellen. Hij heeft mij ongetwijfeld nog veel meer verteld, maar ik heb geen idee wat. 🤣🤣🤣
Ik kwam Irene uit te USA nog tegen. Ze bleek een zonnesteek te hebben gehad. Nu had ze een knoert van een hoed op. Type sombrero . Het zag er niet uit. Irene is 75 en doet het, net als ik, kalm aan, maar ze had alle pensions al geboekt en moest dus verplicht elke dag het aantal kilometers maken om er te komen. Ze moest nu nog 12 km. Lijkt me helemaal niks.
Vandaag een tijdje opgelopen met Jurgen uit Zwitserland. Die moest vandaag in totaal 34 km lopen en was al om 5u gestart en daar waar ik stopte, moest hij nog 13 km. Hij zag er niet al te fris meer uit. Ook hij had voor alle etappes al albergues geboekt.
Ik heb me met gedoucht, de was gedaan en zit op het balkon van de albergue een biertje te drinken en over het landschap heen te kijken naar de zwoegende pelgrims, die nog gauw een pilsje naar binnen werken en weer door.
En ik? Och, morgen weer verder en kijken wie we nu weer tegenkomen. 😎😎😎

Geschreven door Willie.op.de.camino