“Komen jullie, ik heb honger” roept Dominique. Die heeft zin om te ontbijten bij het hotel vandaag en sprint er bijna naartoe. Ze was ons ook al op aan het jagen om aan te kleden. Mevrouw heeft er zin in. En gelijk heeft ze. Er staat een uitstekend ontbijt klaar, met brood, croissantjes, kaas, vlees, warme gerechtjes, fruit en yoghurt. Ook kun je een ei klaar laten maken. Dominique maakt er volop gebruik van en gaat los op de worteltjes. Mana is een vleesmeisje en start met een bord vol worstjes, snijvlees en … watermeloen. Naast het eten, is het ook genieten van het uitzicht over de oceaan. Met aan de ene kant Le petit Gosier, een mini eilandje. En aan de andere kant het zuiden van Basse-Terre, waar we de vorige dagen waren. Lekker eten, een mooie omgeving en goed weer. Dit komt toch wel in de buurt van vakantie.
Als we terug naar onze kamer lopen, zien we een leguaan. Blijkbaar zitten er veel meer hier. Want als we op ons balkon staan, zien we er een paar. Terwijl we met opa en oma bellen , komen er steeds meer aan. Ze lusten wel wat brood en kruipen over elkaar heen. Het is nog leuker dan in de dierentuin.

Om wat te zien in Guadeloupe, heb je een auto nodig. Dus ook vandaag stappen we weer in de auto. Een plaats verderop, bij Saint-Anne, zijn diverse stranden die door velen gewaardeerd worden. We kiezen voor Plage de Bois Jolan, omdat die wat rustiger is en je er kunt snorkelen. Maar eerst een korte stop in Saint-Anne zelf, omdat Martijn en ik een leuk marktje spotten. Ook hier verkopen de (voornamelijk) dames groenten en fruit, kruiden, rum en toeristische dingen zoals armbandjes, petjes etc. We kopen armbandjes voor de meisjes en voor ons kruiden om thuis in de rum te doen.
En dan vervolgen wij onze weg naar het strand. Wat een plaatje. Het zand is zo wit dat het pijn doet aan de ogen, het water is turquoise en rustig, omdat verder uit de kust de golven gebroken worden door het koraal. En genoeg bomen voor schaduw, terwijl het strand erg lang is. Ideaal om de ochtend door te brengen. We gaan dan ook snel het water in. We willen onze snorkelspullen pakken, maar zien in de verte de lucht donker worden. Ook steekt de wind op. We kijken het nog even aan, maar er zijn meer mensen die vertrekken. De miezer maakt niet uit, we zijn toch al nat. Maar we hebben geen zin in een tropische bui. Ons plan om te snorkelen valt in het water.

Daarom pakken we maar in om aan deel twee van onze dagplanning te beginnen: een bezoek aan Damoiseau, een rumdistilleerderij. Het voordeel van een eiland: de afstanden zijn niet zo groot. Dus zijn we er binnen 20 minuten. Bij de distilleerderij loop je vrij rond. Er staan borden met informatie, en als je er niet mag komen, is dat ook duidelijk. Niet heel indrukwekkend, maar wel weer een keer leuk om gezien te hebben. En het kost niets. Daarbij doe je er niet zo lang over, zodat het voor de meisjes ook te doen is. Ook kun je er gratis rum proeven, wat we natuurlijk doen. De gewone rum van 50%, die we al de hele week drinken, is de beste van de vier. Dus kopen we maar een fles voor thuis. Zo verdienen ze aan de proeverij. Dankzij stickerboekjes zijn de meisjes in de tussentijd ook druk bezig.

We rijden weer terug naar Saint-Anne voor een late lunch, aangezien we tussendoor nog broodjes gegeten hadden. We bekijken na de lunch twee stranden, Plage du Bourg en Plage de la St. Anne. Beiden ook prachtig wit en turquoise, maar met de wind nodigt het minder uit om weer om te kleden. Liever terug naar het hotel, om daar in de zee en het zwembad te duiken. Wel zonder mij. Waarschijnlijk vanwege de airco’s ben ik wat verkouden. Met slijm op de longen is het minder lekker snorkelen. Maar dan kan Martijn met de jonge honden meteen gaan, terwijl ik alle zooi van vandaag opruim.
Daarna kan ik lekker op een bedje neerploffen en puzzelen en mijn reisverslag typen. Intussen bewonder ik onder andere de duikkunsten van Martijn en de kinderen. Ze springen (en vallen) lekker in het water van het zwembad. Door de wind zijn er te veel golven aan het strand en er is redelijk veel zeewier, waardoor ze niet in zee zwemmen. Maar in het zwembad hebben de meisjes ook de grootste lol. Het feest is compleet als ze kippen met kuikentjes zien. Die komen we iedere dag wel tegen, het wordt een running gag. Maar nu ook bij het zwembad. De beestjes worden gevolgd tot hun (vermoedelijke) nestjes. Het feest is compleet als de meiden twee kuikentjes zonder moeder vinden en ze ‘adopteren’. Het eindigt ermee dat ik op mijn bedje zit met een handdoek over mijn benen en twee kuikentjes die rondom mijn voeten scharrelen. En Mana en Dominique die veel rond mij heen hangen. Ook dit is vakantie, gewoon genieten van het moment en de lol van de meisjes.

Als het donker wordt, proberen we moeder kip te zoeken en zetten de kuikentjes wat verderop in de struikjes af. Wij gaan op onze kamer lekker belegde broodjes van de bakker eten, en passievruchten. Met als toetje vier dure maar overheerlijke gebakjes. Geluk zit hem in een bijna vloeibaar chocoladetaartje.
Daarna hangen we nog lekker samen. De aanblik van de meisjes die een boekje lezen is zo rustgevend, dat Martijn en ik in slaap vallen. Gelukkig maar even. Intussen is het laat genoeg voor de meiden om hun tanden te poetsen. Binnen vijf minuten slapen ze. Daar waren Martijn en ik op aan het wachten. Nu kunnen we nog even wat opzoeken op de telefoon als plan voor morgen en wat drinken. En daarna gaan de luikjes dicht. De dag verliep anders dan gepland en we hebben niet gesnorkeld, maar wel een mooie dag gehad.

Geschreven door Roadtripping.MDMD