Met angst en beven reizen we met de trein naar Schiphol. De plek waar koffers wegvliegen en passagiers achterblijven. Of andersom. Waar de rijen tot Hoofddorp staan en een grimmige sfeer heerst.
Behalve dan op deze dinsdag. We zijn binnen het uur in de tax free zone. Dus veel tijd om te shoppen, te eten en een massage in een ligstoel te nemen.
Ook het instappen ging nog nooit zo soepel. En we verdenken Toby er van dat hij een scheet heeft gelaten, want er zit niemand om ons heen.
Dat laat ik me geen twee keer zeggen, tijd voor een lang uitgerekte powernap.
We vliegen over Salzburg en zien de Oostenrijkse alpen.
En dan zien we de eilanden van Kroatië al liggen.
Wat een klein vliegveld! We zijn in Hvratska. Binnen vijf minuten staan we met de koffers bij de autoverhuur.
We krijgen een vertrouwde Dacia, tijd om te gaan! Op de foto van de Dacia zie je een man flesjes sorteren. Dat zullen we nog vaker zien, oudere mensen dien wat geld verdienen met het opscharrelen van lege flessen.
We rijden naar Zadar en parkeren net buiten het oude centrum. Met de grote gele koffers lopen we het stadje in tussen het uitgaanspubliek. Bij een restaurant staat Ilona te wachten en geeft ons de sleutels van het appartement op vierhoog.
Even sjouwen, maar dan staan we boven. We hebben zo ingepakt dat er één koffer in de auto kan blijven.
We gaan ook het feestgedruis in en eten gegrilde kip en cevapi (soort frikkedellen) op een leuk terras en Madée kan er even in de speeltuin.
Vermoeid vallen we in slaap. Met een beetje discobeat op de achtergrond.

Geschreven door Met.drie.op.reis