Toby ging op duiktocht en Madée en ik hebben de hele ochtend op het strand gezeten, waar ze met twee Noorse kindjes kon spelen. Tiril en Eskil. We hadden een hondje dat niet van onze zijde week. We hebben ook op het strand gepicknicked, tot Madée haar tevredenheid en naar de bootjes gekeken. Daar zag ik wel heel veel zwarte pakken op, volgens Madée was dat papa. En dat bleek later te kloppen, hij had daar bij een wrak gedoken.

Eindelijk ging Madée haar grote wens in vervulling. Ze heeft zelf een checklist voor de vakantie getekend en daar staat het ook op: schildpadden zoeken!

Toby heeft me overgehaald om mee te gaan. De duikschool heeft ook een locatie op het enige resort op het eiland, Foya branca resort. Daar krijgen we van twee vrolijke jongens wetsuits, flippers, duikbril en snorkel. En worden we in een busje gepropt dat een kilometer over t strand rijdt tot aan de gekleurde, houten bootjes. Gaan we hiermee? Iedereen mag instappen en een paar sterke mannen die stonden te wachten schuiven ons de zee in.

We hoeven niet ver te varen om de eerste schildpadden te zien. Met stukjes vis worden de anderen gelokt. Geweldig om te zien. Toby ligt al snel in het water. Madée is er ook klaar voor, maar wordt toch even zenuwachtig. Eenmaal in het water gilt ze “schildpaaaad” door de snorkel, ze zijn zo dichtbij, dat is best eng. Als ik er in spring voel ik er gelijk twee tegen mijn benen botsen, nog voordat ik heb kunnen kijken.

Met wetsuit en zwemvest lukt het snorkelen me uiteindelijk beter dan voorheen en kunnen we de beestjes allemaal geweldig goed zien. Het duurt lang voordat Madée begint te bibberen, we klimmen niet eens als eerste terug in de boot. Ze vindt het jammer dat ze niet nog even terug kan nu ze is opgewarmd. Ze heeft het geweldig gedaan!

We gaan nog even in de speeltuin van het resort spelen en eten er een lekkere pizza, wortelpudding, citroen rijstevlaai en chocolade ijs. Het is hier steeds lang wachten op je bestelling. Maar echt alles is vers gemaakt, we smullen elke dag. Madée tekent haar eerste schildpad.

Geschreven door Met.drie.op.reis