Een van de redenen om nog naar het noorden van Tsjechië te gaan is Adrspach. Een gebied met enorme rotsen.

Toen we aan kwamen rijden konden we het al zien liggen. De route zou ongeveer drie uur duren. Dus Toby had op de kaart gemarkeerd op welke punten er iets lekkers uit de tas zou komen, dus Madée had een soort snoepspeurtocht en ging er energiek in.

Het was een prachtige tocht met verrassingen, bruggetjes, trappen, watervallen, uitzichtpunten. Om elke hoek weer nieuwe vormen en kleuren.

Het dieptepunt was een boottochtje van 10 meter over “het meer” met een gondelier vol Tsjechische grappen die we op een papiertje in het Engels kregen. Zo zagen we de gezonken Titanic en moesten we weer van boord in port Singapore. Haha, blabla. Zonde van de tijd.

Madée maakte aan land nog de beste grap. Ze kreeg een rijstwafel met chocola en zei “wat is dit voor een onderzetter?”.

Nog even flink klimmen om bij de hoogste rotsen te komen, de kus van “het liefdespaar” en “de burgemeester”. Fantastisch hoor! En mooie foto’s kunnen nemen.

Een hotdog en pita voor de lunch. En helaas voor Toby begin het toen te regenen (zoals voorspeld) en konden we de ronde om het meer niet meer lopen.

Toen het ‘s middags droog was kon hij nog even gaan vissen en heeft een spiegelkarper gevangen. En Madée ging nog even in het zwembad.

Ik had ondertussen een chique restaurant in een hotel in het skidorp Pec pod Snezkou gevonden. Dus daar hebben we ‘s avonds lekker gegeten. Vooral het gerechtje met eend en bessen was erg goed. Voor dezelfde prijs als in de knoedelstubes. Ik begrijp er niks van.

Nog twee dagen hier en dan gaan we woensdagochtend weer naar Praag. Waar het wat warmer zal zijn. We hebben de vesten al gewassen, want we wonen er in. Ik wil weer fijn sandaaltjes aan en een jurkje. Toby vindt het heerlijk in zijn outdoorpak. Hij gaat er ook in werken, denk ik.

Geschreven door Met.drie.op.reis