Oke, dat was een veel te warme nacht. Toby en Madée hadden nergens last van. Met hun hoog opgetrokken dekens. Het was 26,5 graden in de kamer. Alle ramen open gegooid en gekeken naar station Praag by night. Veel zwervers hier, vaak met een hond. Madée liep te peinzen hoe ze daar dan wel geld voor hadden. Ook viel het haar op dat er vaak sirenes klinken en dat het een putlucht city is. We moeten haar gelijk geven.

Vandaag op weg naar de prachtige Burcht van Praag. Je ziet het steeds al liggen en het lijkt enorm.
We hebben de kerk, de basiliek, het paleis en het gouden straatje gezien. Het is eigenlijk echt te veel om in je op te nemen, een soort Louvre gevoel. Daarna gelunched op een balkon met uitzicht over de stad. Voor het eerst Tsjechische goulash met brood dumplings geproefd, lekker hoor.

Daarna de toren beklommen met 273 treden. Madée liep als een soort geit naar boven en ik kon haar maar niet bij houden. Eenmaal boven kon ik meteen op een bankje gaan liggen. Ze heeft me hard uitgelachen en foto’s van mijn rode hoofd gemaakt. Die heb ik verwijderd. En Toby, couch potato nummer 2, was niet eens buiten adem.
Wel geweldig om de hele stad te zien. Het was de klim waard.
Bij de poort was er een ceremonie met muzikanten en militairen bezig, mooi om te zien op deze plek.

Tijd om weer richting de Karelsbrug te lopen (deze keer vanaf de andere kant) in de richting van Hamley’s. De mega speelgoedwinkel uit Londen. Met dit soort beloftes houden we de zesjarige koest in musea.

Onderweg even gestopt voor een trdlo, een soort hoorn des overvloeds op een vuurtje gebakken. Belachelijk groot ding, maar lekker! Ze zijn sinds kort ook in de Efteling te koop, daar heten ze kurkentrekkers.

Bij Hamley’s op de carroussel, van de glijbaan, om snoep gezeurd en een wens in vervulling gegaan. Wieltjes voor onder je schoenen. We hadden er onmiddelijk spijt van en zagen ons al met een gebroken polsje op de eerste hulp zitten. Maar met wat oefenen op de gang van het appartement lijkt het steeds beter te gaan.

Na dit overprikkelende Willy Wonka avontuur moesten we even bijkomen in het appartement. Toby deed een power nap. Zou hij toch moe zijn geworden van de beklimming van de tower of terror?

Ondertussen bestelde ik Vietnamees eten bij een tentje waar we voorbij waren gelopen. Genoten van Pho (feu), noodles met rundvlees en loempia’s in rijstpapier met pindasaus. Na afloop zeiden we, feu feu (poeh poeh).

Geschreven door Met.drie.op.reis