In het appartement liggen nummers van taxi chauffeurs die je kunt appen. Binnen 15 minuten stond dezelfde man als gisteren aan de deur, zijn naam klinkt als Vava. We hebben ook het nummer van Kekeu, Kaka en Cacacu. Voor 250 CVU, of 2 Euro 50 wordt je naar Mindelo gebracht.

We werden afgezet in de jachthaven om vanaf daar een wandeling uit een reisboekje te maken. Mindelo is zo klein dat we vanuit de taxi bijna alle highlights al hebben gezien en geroken... de vismarkt.

Toby ging even kennis maken bij de Dive tribe en ook zijn we even bij de veerboot naar Santo Antao gaan kijken.

Daarna kwamen we al snel bij een speeltuin waar Madée op sleeptouw werd genomen door een schattig meisje, dat heeeeel veel praatte, in het Kriolu. Wat erg lijkt op Portugees. Een wat oudere dame verkocht zakjes kokosmakronen, die werden door de kids verdeeld.

Even later kwamen we langs allerlei markten met groente en vis en tweedehands kleding en voelden we ons steeds meer in Afrika. De vissenogen vlogen door de lucht. Madée noemde het “erg bloederig”. Er gebeurd veel op straat, fietsbanden worden geplakt, hapjes gebakken, armbanden geregen, zwaardvissen gesneden, een aanrijding en een ruzie waarbij twee visverkoopsters klonken als viswijven.

Mindelo trekt veel kunstenaars aan. Een paar dames waren carnavalskostuums aan het maken, dat was een serieus ontwerp! Het is dan ook een enorm feest, waar veel Kaapverdianen van over de hele wereld voor terug komen naar Mindelo. We kochten er een handgemaakt portemonneetjes voor de Escudo’s.

Even tijd om op adem te komen bij restaurant Nautilus waar we een heerlijke cochupa kregen, bonenschotel. Vroeger werd dit drie keer per dag gegeten, met de stijging van toerisme en welvaart is er nu meer variatie aan eten voor bewoners en toeristen.

Bij een kraampje langs de weg had Madée een kleine, gedroogde schildpad vast. Die hebben we maar even terug gelegd. Mijn Douane vader zou het zeker afgeraden hebben, dit souvenir.

Daarna naar de supermarkt waar ze toiletrolletjes per twee verkopen. Maar ook lekkere kleine appeltjes en verse cake.
Een taxi staat er op elke hoek met lichten te seinen dus we waren zo weer bij Las Rochas. In de regen! Via een andere hotelgast hoorden we dat een flinke bui al 5 jaar geleden was.

Madée ging voor het eerst met Toby oefenen met een wetsuit aan, want maandag gaan we snorkelen met schildpadden!

Straks weer fijn eten bij Nabucco beneden. Het is hier avontuurlijk en ontspannen tegelijk. Perfect voor ons!

De foto’s waar Toby en ik samen op staan, heeft Madée gemaakt.

Geschreven door Met.drie.op.reis