Vandaag een korte wandeling van net geen 20 km. Het vrij saaie vlakke landschap bestaande uit akkers en velden, dat we gisteren nog zagen , gaat over in een heuvelachtig gebied dat visueel veel aantrekkelijker is maar ook zwaarder om te bewandelen.
In de bossen waar we doortrekken zijn de paden vaak kapot gereden door zware voertuigen. We zijn dikwijls verplicht langs de randen te lopen door al de diepe plassen die zo ontstonden.
We passeren een aantal kleine gehuchten en dorpjes met religieus getinte namen zoals la maison Dieu en Saint Marcel . Onze ogen vallen nog eens op de herdenkingszuilen van de gesneuvelden van WO I. Niet te geloven. WO I moet voor Frankrijk veel erger zijn geweest dan WO II gezien de lange lijst gesneuvelden die erop voorkomt. Met WO II zijn er dat veel minder . In sommige dorpen moet de bijna volledige mannelijke bevolking tussen 18 en 40 zijn verdwenen door de slachting van de "Grote Oorlog". Blijkbaar zijn we die lessen uit het verleden weer voor een groot deel vergeten.
Verder komen we tot de conclusie dat het opdelen in etappes van onze Compostelawandeling nog zo geen slecht idee is. 300 km wandelen in 12 dagen met gemiddeld 25 km per dag maakt het allemaal "behapbaar". Daarna terug naar huis en een half jaar later terug beginnen waar men eerder was gestopt blijkt geen slechte keuze. Na een 10 tal stapdagen begint een zekere vermoeidheid toe te slaan met hier en daar wat kwetsuren. ( Een blaar , heupen , knieën en nek die pijn beginnen doen om er maar enkele te noemen. ). Morgen nog een laatste zware stapdag en dan hebben we de ganse "Chemin de Bourges" in de benen. Net onder de 300 km. We mogen niet vergeten ook te genieten. Morgen wordt immers een zonnige en warme dag.

Geschreven door Lucvanhoof.reisblog