Wow. We mochten weer een prachtige lentedag beleven. De pelgrims (wij dus) kondigen de lente aan zeggen de mensen die we onderweg tegenkomen .
We zijn onze dag begonnen met een grondige verkenning van La charité sur Loire. Wat een prachtig stadje. De oude stadswallen, de brug over de Loire en de imposante kerk Sainte -Croix-Notre-Dame à la Charité (hehe wat een naam), die samen met een immens kloostercomplex een groot deel van de stad uitmaken, ze maken indruk en worden ook grondig gerenoveerd. Niet voor niets UNESCO werelderfgoed . Jammer evenwel dat er in de stad zoveel vervallen huizen staan. Nog veel werk voor de boeg voor restaurateurs. En dan, en route voor een "korte" wandeling (21,7 km). Weinig hoogtemeters dit maal , gelukkig maar want de 35 km van gisteren waren de moeite. In Sancergues, nemen we een koffie in een kruidenierswinkeltje dat recent door een jong koppeltje is overgenomen. De jonge uitbater gaf zijn job als politieagent op om het ingedommelde stadje een nieuwe dynamiek proberen te geven. Hij richtte ook een koffiehoekje in voor de pelgrims in zijn kruidenierszaak en pastte de openingstijden aan zodat men er vanuit de buurt van heel vroeg tot heel laat terecht kan. Het werkt wel degelijk volgens hem. Een moedig koppel in ieder geval. We wensen hen alle succes .
Dan verder tot in Couy waar we overnachten in een deels gerestaureerd hoevegebouw. Van couleur locale gesproken. De hond en kat komen ons begroeten. Er lopen ook 2 ezels alsook een reus van een haan en talloze kippen vrij rond binnen de omheining van de hoeve. Van een kakafonie gesproken. Een kabaal van jewelste. Onze gastvrouw heeft ook 3 kinderen die ook voor het nodige animo zorgen.Vanavond quiche Lorraine op het menu en daarna slapen. We kunnen het gebruiken want we voelen dat we geen 18 meer zijn.

Geschreven door Lucvanhoof.reisblog