Tijdens de nacht wakker geworden van het onweer, de regen viel met bakken uit de lucht. Dat belooft voor vandaag. Om 7 uur zitten we al aan 't ontbijt. Gelukkig is het opgehouden met regenen, maar alles zal wel nat en drassig zijn. Het is grauw en mistig bij het vertrek, de zon zullen we niet te zien krijgen. Alhoewel we niet graag over asfalt lopen, vinden we dat vandaag niet erg. Natuurlijk wel opletten voor het verkeer, want er zijn van die 'hufters' die niet vertragen en met moeite wat uitwijken voor die twee pelgrims.
In Baugy, dorpje dat wat groter is, kopen we bij een bakker wat voorraad, want anders moeten we deze avond op onze kin kloppen. Tussen het vele asfalt hebben we toch een korte afwisseling en stappen we door het bos. Op de middag arriveren we in Brécy, een dorpje met een duizendtal inwoners. We lopen de burgemeester tegen het lijf en hij kent onze bedoeling natuurlijk. Hier passeren jaarlijks honderden pelgrims. Wij zijn wel de eersten die hij dit jaar in zijn gemeente ziet.
In dit 'centrum' is er een café, dat vind je zelden dus drinken we een koffie.
Als we een half uurtje later verder trekken, is het beginnen regenen, eerst wat gezever maar al snel serieuze regen, dus rugzak inpakken en regencape aan. Als we dan het asfalt verlaten en tussen de velden lopen, worden onze schoenen een kilo zwaarder van de kleverige modder. Dat kennen we nog van vorige keer.
Ons verblijf voor deze avond en nacht is een Air Bnb. Buiten een bed en bad kunnen we hier ook een kop koffie maken, dat is niet altijd mogelijk.
We doen de dagelijkse was van onze kleren en na de douche vallen we al bijna in slaap. Maar eerst zorgt Marc nog voor een logement voor vrijdagavond, toch steeds weer een geruststelling als dat weer in orde is.
Zoals we al zegden : Air Bnb is eigenlijk een bed zonder ontbijt. Tot onze gastvrouw thuis komt. Ze heet Dolores en is afkomstig van Barcelona, maar al 50 jaar getrouwd met Gerard en ze hebben 3 kinderen en een aantal kleinkinderen. Dolores laat ons heel haar huis zien, het dateert van de 16e eeuw. Als ze ziet dat we maar een stukje quiche gaan eten, verdwijnt ze naar haar keuken. Wat later is ze terug met een aperitiefwijn, olijven en hartige snacks. Dan een slaatje als tussendoortje, hoofdgerecht wordt dan kip met pasta. Om door te spoelen een fles Bordeaux. Voor ontbijt brengt ze confituur, toast en yoghurt. Wat een gastvrijheid.
Dat wij daarstraks in de regen liepen, zijn we al lang vergeten.
Morgen waarschijnlijk nog een regendag, maar voorlopig de laatste volgens het weerbericht.
Buen Camino.

Geschreven door Lucvanhoof.reisblog