Treinen en stations. Ons wereldje de komende 24 uur.

We hadden ons hotel goed uitgezocht wat betreft bereikbaarheid metro en station. Snel en makkelijk te bereiken. Het binnengaan van het station met fiets ging moeizamer. De trein in ging makkelijk.
Erik had in Nederland alle kaartjes voor de reis al geregeld. Dus ook voor de fietsen. Allemaal gereserveerde plekken, dus zonder problemen kwamen wij het land uit.
Dat gold niet voor medereizigers die niet de juiste kaartjes hadden en óf de trein moesten verlaten , óf flink moesten bijbetalen.

De eerste etappe ging van Boedapest naar Wenen. Bij de grens kwam er nieuw personeel aan boord en de grenspolitie deed steekproefsgewijs een controle.
Wel heel toevallig worden dan diegenen uitgezocht die er iets anders uitzien. In de zin van: zonnebril op, man, oosters uiterlijk. Waar ga je heen, met wie reis je, wat is het doel van je reis. etc. Paspoorten worden extreem gecontroleerd.

Wij zagen er braaf genoeg uit, klaarblijkelijk.
Overigens was alles oké met onze medereizigers.

In Wenen namen we afscheid van drie Italiaanse fietsers die per fiets 52 euro extra moesten dokken voor hun fietsen. Per fiets dus. Verkeerd kaartje gekocht.
Een paar uurtjes wachten, alle tijd om even rustig te eten. Eindelijk maar toch, Chinees! Weet je nog? Het was in Erlangen dat we al zin hadden in Chinees... maar die kwam niet..

We ontmoetten een Duitse jongen die ook naar Hannover gaat. Daar woont hij, hij is net klaar met zijn fietstocht daarvandaan naar Wenen.
We passen op zijn spullen wanneer hij wat boodschapjes doet. We helpen elkaar de trein in en zien elkaar de volgende ochtend weer.
Wij hebben namelijk een couchette en hij een stoel gereserveerd.

De steward heet ons welkom en wil graag weten hoe laat hij ons moet wekken voor het ontbijt.
Dat wordt geen uitslapen morgen. Tegen 7 uur zijn we in Hannover, dus om 6 uur ontbijten. Iets daarvoor opstaan. Ja, ja, de vakantie is voorbij.
Later maakt hij twee mooie bedden voor ons klaar en proberen we te gaan slapen. Dat is even wennen in zo'n situatie, maar ik dommel toch wel in.

Ineens is er lawaai, gebonk op deuren en harde stemmen. De Grenzpolizei komt de trein binnen voor een passencontrole.
Wat een onrust ineens. Ik pak de paspoorten, een snelle check, alles oké en dan begint de ellende. Onze buurman is namelijk niet van plan de deur te openen.
Dat meldt hij met luide stem. Hij wil pas in Hamburg (eindbestemming) tevoorschijn komen. Maar dat wordt niet toegestaan, uiteraard. Dus een hoop geschreeuw en gedreig en gedoe. Alle kosten die gemaakt worden zijn voor de rekening van de beste man, zo wordt gezegd. De vertraging én materiaalkosten, want de Polizei gaat met een koevoet de deur openbreken. Ik zie dat allemaal, want ik sta natuurlijk eersterang, met de neus vooraan. Ik vind het overigens heel vreemd dat het treinpersoneel geen sleutel heeft?!

Uiteindelijk word ik toch verzocht weg te gaan en de deur wordt achter me dichtgedrukt. Via het spionnetje kan ik nog veel volgen.
De man komt uiteindelijk tevoorschijn, zijn pas wordt veelvuldig gefotografeerd, er wordt gebeld en uiteindelijk blijft het hierbij. De Polizei vertrekt en de trein ook.

Bijna drie kwartier later..
Later die nacht staan we nog ergens drie kwartier stil vanwege een storing ergens aan de trein. Ik zie buiten mannen in een oranje pakken lopen..
En bij Nürnberg liep ook alles niet op rolletjes..

..vertelde de steward toen wij om 6 uur klaarzaten om te gaan ontbijten.
Twee uur vertraging. Es tut mir leid. Geen ontbijt nog, want er is nog geen bevoorrading geweest, dus geen vers brood.

Dan maar weer liggen en nog wat dommelen.

Veel later dus ontbijten en dan staan we te popelen om in Hannover uit te stappen. Benieuwd welke aansluiting we daar nu kunnen pakken ivm onze vertraging
Dat blijkt allemaal mee te vallen. Onze geplande trein heeft namelijk óók vertraging en dat komt nu dus goed uit. Na een half uurtje wachten stappen we alweer in: Hannover-Almelo.

Zonder problemen, ruime trein, prima allemaal. Wel een beetje moe langzamerhand.
In Almelo overstappen op de trein naar Zwolle en daar nog één keer dan, lift in lift uit. Op naar Hoogeveen.
We zitten dit laatste stukje ver uit elkaar ivm te weinig ruimte in het fietsendeel. Die staat vol koffers. Hmm. Maakt niet uit. Klein stukje nog, ik ga iets verderop in een ruimte voor mindervaliden zitten met m'n fietsje en heb alle tijd om nog even wat te mijmeren en te genieten van het mooie vlakke Hollandse landschap.

Het groene gras, de blauwe luchten, wat witte wolken. De koeien bij elkaar liggend in de schaduw. Een boer die het gras maait. Velden vol mais.

Koekange, de bekende spoorwegovergangen, de bekende weggetjes. Echten, de Grittenborgh, Bethesda, "Station Hoogeveen.".

Annemiek staat ons op te wachten. Fijn haar weer te zien! Ze fietst het laatste stukje met ons mee.

Klaar. We zijn er. Mooie weg, mooi doel. Mooie weken!
Weer thuis, ook weer goed.

Dank allemaal voor de leuke reacties op het blog en de vlogs. Reacties kwamen via deze pagina, maar ook via Facebook en WhatssApp.
Het is voor ons leuk om onze eigen verhalen 'later' allemaal nog eens terug te lezen en te kijken wat we gedaan hebben. Er gebeurt zoveel.
Je vergeet zo snel. Ik wist nauwelijks welke dag het was en de hoeveelste dag we al onderweg waren. Ook onbelangrijk eigenlijk.
We hadden beide geen horloge om, het tijdsbesef was soms ver weg.

We zijn beide bijna 2 kilo afgevallen. Een mooie bijkomstigheid. Hoewel Erik me te mager vond worden en ik bij mezelf op de vlogjes ook wel wat los vel in de hals enzo zag.. Maar 't gaat vanzelf en ik heb echt heel veel gegeten.

Het hoofd was snel leeg. Ik heb geen krant gelezen, terwijl ik normaal elke ochtend direct het Dagblad van het Noorden digitaal opsla. Heb uiteindelijk maar 1 boek uitgelezen en ben met eentje bezig. Ook karig dit jaar. Komt door het gevlog denk ik. Kostte ook weer tijd, maar ik vind het leuk om te doen, dus is het niet erg.
Wel jammer dat het geluid niet altijd oké was bij de filmpjes. Geen idee hoe dat kan, ik had geen zin om me daar in te verdiepen.
Volgende keer zal ik me wat dat betreft beter voorbereiden.

Komt er een volgende keer? Vast wel. Waarheen? Daar gaan we weer eens rustig over nadenken

Tot later!

Laatste vlog bij laatste blog: https://youtu.be/WRKeA1vtYjA?list=PLSaNWvQ4BNDUb-7NGTmFrin-smNJwx7KCz

Geschreven door Hupenlupoppad