Dag 11 Bel

Duitsland, Wolgast

Ik belde net m'n moeder en voor ik iets kon zeggen vroeg zij al: 'Hoe is net met je billen?' Niets blijft geheim wanneer je ergens op Facebook iets meldt over beurse billen..

Met oma is het goed, met ons en met de billen ook. In de loop van de dag begin ik ze te voelen, maar kan er wel om fietsen. Datzelfde geldt voor m'n knieën, daarom heb ik het motortje de laatste dagen toch een paar keer aangedaan. Ik moet nog een heel eind uiteindelijk en de boel een beetje ontlasten is daarom wel zo slim. Hoewel ik er niks aan vind hoor, ik doe het liever op kracht. Erik heeft nergens last van. Kan wel dagen doortrappen, geen centje pijn. Bikkel.

Vandaag togen we van Reinberg naar Wolgast. Na de 100 km van gister was dit een kort stukje, 60 km op de teller. Lekker relaxed dagje dus en op tijd in het kleine havenplaatsje aangekomen.Daar nog wat rondgeslenterd en verder lekker hangen en niks doen, zoals een slaapje en de was doen.

De route was niet bijzonder. Veel van hetzelfde, wat het landschap betreft. De wegen zijn over het algemeen goed, op een paar hoogstandjes van Duitse degelijkheid na. Betonplaten die er sowieso al zo' n 30 jaar liggen en het nog steeds goed doen. Misschien iets verzakt het en der en dat voel je dan, maar verder geen omkijken naar.
Ook kilometers lange keienwegen. Kinderkopjes zeg maar. We dachten nog even aan Femmy, die zou hier volop mogelijkheden zien voor de Ronde van Drenthe.

De zon scheen vanmorgen vrolijk, later kwamen er wolken en ontstonden er Hollandse luchten. Nog later begon het dreigend te worden en toen we Wolgast binnenreden begon het te plenzen. Goede timing. Even schuilen en op zoek naar het cityhotel. Inmiddels is het weer stralend en is de was al bijna droog. Tot zover de huishoudelijke mededelingen.

We naderen Polen. Daar zijn we ook aan toe. In de zin van: ander land, andere taal, andere mensen, ander geld. Eens even wat anders! We zijn erg benieuwd, over 40 kilometer gaan we bij Ahlbeck de grens over. Die 40 km schijnen overigens erg mooi en heuvelachtig te zijn, over het eiland Usedom. Maar daarover morgen vast meer.

Gisteren waren we ook op een eiland, Rügen. Van horen zeggen ook een mooi eiland, wij pakten slechts een klein stukje langs de zuidelijke kant en het was mooi, maar niet echt heel bijzonder. Achteraf hadden we het zelfs wel kunnen overslaan. Maar je weet het niet, elke kilometer is nieuw en verrassend, dus we pakken alles mee. Een enkele keer omzeilen we wel een als 'slecht tot zeer slecht wegdek' gemarkeerde route. Erik heeft dat allemaal thuis al aardig voorbereid. Ter plekke beslissen we welk pad we dan nemen.

Overigens is het hommeles met zijn Garmin. Het ding doet steeds wat ie zelf wil en springt van de route naar coördinaten voor geocachen en van hoogtemeters naar de tijd. Heel irritant en daarom heb ik m nu op m'n stuur en heeft hij de oude (die ik dus had), iets minder mooie en duidelijke, maar hij doet het tenminste. Ook gebruiken we zo nu en dan het routeboek waarin de overzichtskaarten, een beschreven routebeschrijving en toelichting op bezienswaardigheden onderweg. En zo komen we al door heel Duitsland en duiken we morgen Polen in. Dat zijn tot nu toe 1002 kilometers! We schieten mooi op, zijn bijna op de helft.

Dat hotel van gisteren, waarvan we dachten er met maar 8 gasten te zijn.. Vanmorgen zaten er toch bijna 20 man te ontbijten. Ik hoorde nog dat het hotel oorspronkelijk gebouwd was voor de Deutsche Polizei. Het was net voor de Wende klaar en is nooit als zodanig gebruikt. Het is al snel tot hotel omgebouwd. Toch weet en voel je meteen dat het anders dan anders is. Die hoge zalen en lange gangen.
Vandaag merkten we niet echt iets van 'vroeger' . Wel worden de dorpen wat kleiner, rommeliger en minder verzorgd.
O, wat ons ook opvalt, de laatste dag al: in westelijk Duitsland vind je in bijna elk dorp wel een kerk. Hier nauwelijks en als ze er zijn, dan oud tot heel oud en vaak vervallen. Iemand een verklaring?

Dit was het weer. Nog even Poolse woordjes stampen, de koers van de Zloty opzoeken en dan het bed weer in.

Bis morgen!

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Straks in Polen kom je er weer genoeg tegen. Zou ook een kijke nemen op een begraafplaats, worden goed verzorgd met veel plastic bloemen en kaarsjes maar ziet er altijd netjes uit. Ook veel Jezus en Mariabeelden kom je dan tegen omringt met bloemen en/of linten. Veel plezier verder. Ik blijf op de bank genieten van jullie avontuur

Jackie 2016-08-01 21:43:08

Zeebad ProRail niet gezien? ' Onder de dictatuur van nazi-Duitsland bouwde de organisatie Kraft durch Freude op Rügen het grote Seebad Prora. De werkzaamheden werden nooit voltooid. Het Seebad Prora ligt ten noorden van Binz en een deel van de gebouwen wordt gebruikt, onder andere als museum'

Liesb. 2016-08-01 23:37:16
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.