Wenen uit ging snel, via het Prater. Vier km lange weg, dwars door het park. Afslaan, brug over en dat was Wenen. Wenen was rustig vanmorgen. Weinig verkeer, winkels gesloten: nationale feestdag, Maria Himmelfahrt.
Druk op de fietspaden dus. Recreëren vandaag.
Er wordt geroeid op de Weense Bosbaan en de plaatselijk FKK-leden hebben hun posities ook al ingenomen langs de rivier.
Het is een factor 50 dag. Warme dag, geen wolkjes, wel wat wind. Gelukkig eigenlijk wel.
We gaan een dijk op. Niet langs het water, maar door een soort uiterwaarde. Veel groen, een dijkje, verder niet zoveel te zien. Volgens 'de boekjes' en verhalen van andere reizigers zou dit wel een mooie deel van de route moeten zijn. Ik vind het niet bijzonder.
Na zo'n 15 kilometer beslissen we af te slaan naar de rivier en daar een pontje te nemen. Aan de overkant van de Donau loopt een alternatieve route, gericht op Romeinse opgravingen. Wanneer we dit niet doen, zouden we eenzelfde soort route houden . Op de kaart is het in ieder geval een lange rechte streep.
We hopen op een afwisselender route aan de overzijde.
De oversteek is in ieder geval al een klein avontuurtje op een kleine veerboot op de al brede Donau.
Aan de overkant drinken we koffie. Na een klimmetje fietsen we het dorp uit en steken een plateau over. Weid, weider, weidst. Warm, warmer, warmst. We zeuren niet, het is vast beter dan nog eens 15 kilometer dijk en niks zien.
Een heel groot windmolenpark, een zwembad midden in een dorp
We zien de Heidentor, gebouwd rond 300 na Chr. Dat is toch wat! Hoe zag het er toen uit hier? Waarom die toren juist daar bouwen? De informatiepanelen gaven wel antwoord, maar het was me te warm om daar te staan.
We passeren ogenschijnlijk verlaten dorpjes. Bij een tankstationnetje kopen we wat drinken. Iets te eten is er niet. We eten onze meegenomen broodjes.
Wanneer we weer op de originele route zitten (het paarse lijntje is terug op de gps) naderen we Bratislava. We zien de stad in de verte op de heuvels liggen.
Vlak ervoor passeren we de Slowaakse grens. Grenspaaltje, mijlpaaltje.
We gaan slechts zijdelings door de stad. Al snel weer het groen in en o nee wat erg, ook nu weer dijken en kilometers lang nagenoeg hetzelfde aanzicht. Het komt natuurlijk ook door de combinatie warmte, volop zon en geen schaduw. Is het bewolkt en heb je windje mee, dan heb je een topdag. Zo gaat dat. Rustig doordoen, een stop voor een plas en gewoon even staan en aan alles komt gewoon een eind. En wanneer we eindelijk eens mogen afslaan rest ons nog 1 dorpje en dan staan we zomaar in Hongarije. Hoera! Grenspaal, mijlpaal! Nummer twee vandaag.
Dan is het nog een klein eindje naar Rajka waar Erik iets geboekt heeft. Eerste nog een cache, nummer 79 deze vakantie!
Bij het B&B worden we keurig ontvangen. Het terras wordt geruimd, want daar moeten de fietsen staan. Overdekt.
In onze ruime kamer hebben we keuze uit 4 bedden., die twee aan twee achterelkaar staan opgesteld. We liggen dus als het ware in elkaars verlengde.
De wifi code ligt klaar en mevrouw zal morgen om 8 uur het ontbijt serveren.
Na een uitgebreide douche en een snelle dut fietsen we naar een restaurant wat ons is geadviseerd. Een grote zaal, binnen is het redelijk koel. We eten in recordtempo de borden leeg. Want honger!
Elke dag is weer anders.
Zo zit je in Wenen, zo op een pontje op weg naar Slowakije. Dan nog een grens over en nu nog even zitten, in Hongarije! Daar al!
Snel een stukkie tikken, even lezen en dan slapen!
Holnap!
Vlog bij blog:
https://youtu.be/WwE1f7EBfdQ Geschreven door Hupenlupoppad