Mooie dag mensen, topdag weer.

We zitten in de binnentuin van een hotel in het centrum van Bremen. Net een hapje gegeten en een snel, toeristisch rondje gedaan. De Dom, de Bremer Stadtmusikanten, Unser Liebe Frauen Kirche en geslenterd langs de Schlachte, een mooie boulevard langs de Weser. Bremen is best mooi. De hele dag was mooi. Prachtig landschap!

De eerste blik uit het raam vanmorgen was een mistige. Weinig zicht. Dat bleef zo tot een uur of 10. Toen brak de zon door en hij schijnt nog. De eerste uurtjes dus niet heel ver kunnen kijken. Het stuwmeer zal er ongetwijfeld geweest zijn, de velden vol graan en mais waren vast en zeker nog grootser.
Het fietsen gaat lekker. Na 2 uur zijn we in Grossenkneten en stoppen bij een Konditorei. Kaffee mit Kuchen, dat gaat er goed in. Het is heel rustig in de dorpjes en bossen en al die leuke wegen die we inslaan. Raar, het is zulk mooi weer, waarom gaan de mensen niet op pad? We doorkruisen een prachtig bos, het Urwald Baumweg, een van de weinige overgebleven natuur- of oerbossen in dit gebied. Lees ik in het routeboek. Hier verzamelt zich op een parkeerplaats overigens een groepje wandelaars met stokken, in Duitsland is Nordic Walking schijnbaar nog in. Ook later zien we nog een aantal groepjes gaan. Goed bezig mensen!

De ochtenduren op de fiets zijn eigenlijk altijd het mooist, schrijf ik vandaag in m'n notitieboekje. Rust en ruimte en nog niet te warm. Te warm wordt het ook niet vandaag. Geen idee van de temperatuur, maar zeer aangenaam in ieder geval.

Op weg naar de lunch rijden we door glooiend landschap. Beetje klimmen, beetje afdalen. Het stelt niks voor, maar toch moeten we even terugschakelen. Een aangename afwisseling eigenlijk wel. De komende uren blijft het steeds op en neer gaan. Het hoogste punt is, schrik niet, 50 meter. We schommelen steeds tussen 25 en 50 meter.

Dottlingen is een fraai plaatsje met echt oude boerderijen, een kerkje uit de 12e eeuw en een hunebed. Om hier te komen moesten we wel 40 meter klimmen. De Goldberge was het zeker waard. In Harpstedt zoeken we een bankje. Etenstijd. Bij de kerk zitten we heerlijk in de schaduw. We zien dan ineens de twe dames die we gister inhaalden. Ze zijn gisteren tot 21.30 uur doorgefietst omdat ze geen camping konden vinden. De eerste twee op de route hadden ze afgekeurd omdat er alleen maar caravans stonden. De derde hebben ze nooit kunnen vinden. Uiteindelijk maar een hotelkamer genomen. Ook zij gaan naar Bremen vandaag. Daar nemen ze weer een hotel, er zijn geen campings in de buurt. "Fietsen we al drie dagen met een tent achterop zonder hem te gebruiken", verzuchtte de ene dame. Maar lachend stapten ze weer op. Hoort er bij!

De middag was echt geweldig. Wat een prachtige route. Heel afwisselend. Bossen, weiden, vergezichten en heel vriendelijke mensen. "Moin!" Zeggen ze hier wanneer je elkaar passeert. En bijna iedereen zegt iets. Top. Wij namen het maar over. Moin!
Waar we ook zeer over te spreken zijn: de Duitse automobilisten houden (tot nu toe tenminste) enorm rekening met fietsers. Vaart minderen en met veel ruimte om ons heen. Nog eens top! Daar kan men in Nederland een voorbeeld aan nemen. De meeste broezen je bijna omver.

Toen we even stilstonden om foto's te maken kwam er een meneer met een hond aangelopen.Moin zeiden we al, maar hij zei Goedenmiddag terug. Een Nederlndse vakantieganger die hier al jaren komt omdat het gewoon zo mooi is. Snappen we.

Langzamerhand naderen we Bremen. De graanvelden staan tot tegen de stad volop te gloeien in de zon. Veel 'kort graan' zegt Erik. "Dat geeft minder stro." Hij weet dat sinds onze laatste Facebookvrienden fietstocht en Floor Plaizier hem over de verschillende soorten graan heeft verteld. Kijk, die kennis komt ons nu alweer goed van pas.

Wanneer we de dijk opfietsen langs de de Weser wordt het ineens druk. Mensen wandelen en fietsen graag over een dijk. Ook hier. Het maakt het voor ons niet makkelijker, want het tempo is wisselend en de oudjes slingeren zo nu en dan over de weg. Maar het uitzicht is mooi. De Dom komt steeds dichterbij net als het Weser voetbalstadion met de grote lichtmasten is deze niet te missen.

Bremen recreëert vandaag ook langs de oevers van de Weser. Zonnen en zwemmen, het is als Schoonhoven, maar dan kilometers lang. We geven ze geen ongelijk.

Erik had gisteravond al een hotel geboekt. Met zijn feilloze richtinggevoel en zijn Garmin standby laveert hij door de binnenstad en staan we ineens voor het hotel. Ik hoef alleen maar te volgen. We parkeren de fietsen in de parkeergarage en leggen ze stevig aan de ketting.

Douchen, stukje Tour kijken en dan de stad in.

Dag drie zit er op. Topdagje weer. 100 kilometer afgelegd en niet eens echt heel moe. Ik ben tevreden over m'n conditie, het gaat gemakkelijk. Tot nu toe dan hè :)
Ook ben ik heel erg blij met m'n nieuwe fietsbroek. Het was niet de goedkoopste, maar geen centje pijn. Ook hier geldt: tot nu dan hè!

Morgen geht's weiter. Richting Stade.

Bis morgen dan maar!

Geschreven door Hupenlupoppad