Dit was de dag!
Topdag!

Na de misère van de afgelopen dagen was dit er een meteen gouden randje.
Heerlijke dag. Te vaak mooi, mooi, mooi geroepen volgens Erik. :)

Opstaan met regen. Vertrokken met een regenjasje, maar die kan al snel uit. Het wordt weer een een mooie dag.
De vier mannen vertrekken na ons. Ze halen ons wel weer in, zijn sneller.

O, wat voel ik me een stuk beter. Fitter, veel meer bij de les.
Mooier landschap, heuvelachtiger en we gaan vlak langs de Donau, die schittert in de zon.

We drinken een bakje koffie op een bankje voor een kerk en tegenover de Metzgerei.

Wannee we ergens even stilstaan omdat de route onduidelijk is komen daar ineens de vier mannen aan. Ze roepen ons al toe. Ik kijk op m'n denkbeeldige horloge. Lachen.
Wij gaan door, zij staan nog te overleggen.

O, wat is het mooi! De billen gaan goed, zou ik er doorheen zijn?

Later drinken we een goeie cappucino en een heerlijke koffiebroodje bij een Bäckerei. Wat kunnen ze dat toch hier. Smullen.
We zitten nog maar net en daar zijn de vier mannen weer. Ze schuiven aan. We praten wat. Passau is hun einddoel. Wij willen verder vandaag.

We naderen Passau. Toeristisch vanwege de Donauradroute, maar vooral vanwege de riviercruises. De vier mannen halen ons nog 1x in, we zien ze verder niet meer.
We eten wat aan de kade bij de cruiseschepen. Bussen staan klaar om de gasten te vervoeren voor een uitstapje. Een wereld op zich dit.
Ook te druk, dus weg weer.

Met dat we Passau uitgaan worden de bergen steiler. De Donau snijdt erdoor heen. Her en der groepjes fietsers. Soms bepakt en bezakt, soms alleen dagbepakking. De bagage wordt vervoerd, ze rijden van hotel naar hotel. We beseffen ons dat pa en ma Luppes hier ook ooit eens gefietst hebben. Ook op die manier. Toch bijzonder. We beseffen ons ook des te meer waarom ze zo enthousiast terugkwamen. Het leek ons toen wat oubollig misschien, maar het is het zeker niet.

De route naar ons einddoel Engelhertszell wordt steeds rustiger. Eerst nog een drukke weg naast ons, later nauwelijks nog verkeer. Rustige dorpjes, een camping. Ik roep dus ah en on, ben helemaal blij, zo heerlijk dit.

Ineens is er de grensovergang. We rijden Oostenrijk in. Na 100 meter gaan we een pontje op en varen we naar de overkant. Daar overnachten we. We sjouwen de spullen maar driehoog, in de nok van het hotel. Maar dan, alweer oh en ah: een kamer met zicht op de rivier.
Wat een uitzicht! Steeds hol ik naar het raam, er komt weer wat voorbij!

We eten buiten op het terras. Wat een avond!

Erik meldt nog dat we in Duitsland 60 caches hebben gevonden. Verder komt de Race around Austria voorbij. Een wielren estafette of zoiets, door heel,Oostenrijk, gedurende een paar dagen en nachten.

Na het eten schrijf ik vier dagen voor het verslag. Beetje snel en niet alles.
Heerlijk op het terras, paar tafeltjes bezet, capucinno erbij.
Mijn dag kan niet meer stuk. Een topdag. Voel me fit en blij en heb weer zin in morgen.
Bis morgen dan maar!

Vlog bij blog; https://youtu.be/wp2kypKwmtM?list=PLSaNWvQ4BNDUb-7NGTmFrin-smNJwx7KC

Geschreven door Hupenlupoppad