Alweer de vijfde dag dat we op de fiets stappen. Ik ben fitter dan gisteren. Dat merk ik tijdenshet fietsen, het gaat allemaal veel lekkerder. Dat is wel nodig ook, want we doorkruisen het Teutoburgerwald en het gaat op en neer. De hele dag. En o, wat vind ik dat leuk. Wat vinden wìj dat leuk! Die dalen, de hellingen met de weiden met koeien, graan, gras en mais. De blauwe luchten erboven, de witte wolken. De kneuterige dorpjes die we passeren.
Ik heb het vandaag al aangekondigd: volgend jaar wil ik weer naar Oostenrijk. Elke dag daar fietsen zoals vandaag. Heerlijk.
Toen we er zoveel jaar kampeerden hebben we er heel wat tochtjes en tochten gemaakt. Ik wil ze allemaal wel weer overdoen, of het hele land doorsteken. Nou ja, dat is voor later.

Vandaag werden we uitgezwaaid door de hoteleigenaren, hij Tunesiër en zij Poolse en beide één en al gastvrijheid. En of we toch vooral een appel meenamen voor onderweg. "Aus Holland, sehr gut!"

Zoals verwacht moeten we na Detmold direct klimmen en zorgen dat we weer op de route komen. Dat lukt snel, waarna de paarse lijn ons het eerste deel van de dag door een bosrijk gebied leidt. Na een uurtje is het tijd voor koffie. Door de Tunesische Duitser met zorg in onze thermoskan gegoten. Helaas voor Erik is er geen koffiemelk, dus de hele kan is vandaag voor mij.
Vlakbij onze stop is nog een hoogtepuntje der natuur, Extersteine. Later gaan we er nog eens uitgebreider kijken... Nu hier meer van te zien: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Externsteine

Ineens fietsen we 2 trekkers achterop. Fietsers dus met bagage, net als wij. Erik passeert als eerste een meneer. Hij fietst zwaar en ik zie dunne bandjes. Dat zal niet lekker fietsen zijn op al die bospaden en grintwegen. Ik houd even in en maak een praatje. Voor zover hij kan, want we klimmen net en hij moet zich erg inspannen. "We maken een lange tocht, naar Berlijn." Ik babbel wat mee, hij vraag niet wat ons doel is. Zeg het 'm toch nog even. Dan ga ik door en verderop fietst zijn vrouw, neem ik aan tenminste. Ook dunne bandjes, maar ze fietst in een kleiner verzet. Heel verstandig. Doe ik ook. Samen gaan we bergafwaarts. Ze zijn 8 dagen onderweg, vanuit Haarlem. Ze heeft geen zin in geklets, zo blijkt: ze knijpt in de rem en zegt "Goede reis verder." Dan ga ik Erik weer achterna.

Na 60 kilometer is het gedaan met de heuvels. Na een kilometerslange afdaling rijden we Höxter binnen en zien daar de Weser. Die blijven we vandaag en morgen zien. Het water staat hoog maar we zien aan de grijze beschoeiing dat het nog hoger heeft gestaan. Het is druk op het fietspad. Vooral dagjesmensen en soms wat trekkers. De route Nederland- Berlijn ging overigens bij Höxter een andere kant op.

Het waait stevig langs de Weser en precies de verkeerde kant op. Tegenwind dus. Na 10 km vinden we het wel genoeg voor vandaag. In Wehrden vinden we een pension, maar er wordt niet opengedaan. Wanneer we wegrijden zien we om de hoek iemand aan net klussen. Hij is familie van de uitbater en kan ons wel verder helpen. Hij heeft hele verhalen, ik versta er niks van en knik maar wat. Erik zegt nog wel wat terug, maar weet ook nauwelijks waar het over gaat. Hij noemt zichzelf de klusjesman. Dat begrijp ik wel. We zetten de fietsen in de klusjesschuur, wat een bende. Maar ze staan er goed. We zijn de enige gasten en krijgen een kamer op de bovenste etage. Drie trappen op.. Maar wel met balkon en erg ruim. Toch wel goed eigenlijk.

Na een douche en een dutje fietsen we terug naar de Weser. Daar zitten we nu heerlijk op een terras aan het water. De zon schijnt nog, de wind is gaan liggen, het water stroomt als een idioot, de schnitzel smaakt best en we kijken lekker relaxed naar alles en iedereen om ons heen.

Mooi dagje weer. Weer een stukje verder van jullie.

Bis morgen!

Vlog bij blog: https://youtu.be/6TYvUj3N6QQ

Geschreven door Hupenlupoppad