Je bent docent, hebt 6 weken vakantie. Net gescheiden, veel trammelant en je 6-jarige zoon mag niet bij je zijn de komende weken. Dan besluit je eergisteren dat je weggaat. Fietsen, vier weken. Weg, de kop leegmaken, weg van al het gezeur. Vanaf Lübeck naar de Bodensee en misschien nog wel verder. Goede fiets, tentje en tassen heb je nog van een vorige reis, door Scandinavië. Lang geleden overigens. Nog snel een Garmin gekocht voor de route. Dag 1 gaat goed, van de Garmin snap je niet veel. Net na Lüneburg kampeer je. Rond half 10 vandaag rij je weg. De Garmin weer op het stuur, maar je snapt er niks van. Hoe voer je de route in? Na 500 meter stop je. Wat een ellende, geen idee welke weg je moet nemen. Gewone kaarten heb je niet bij je. Dan zit een fietstas ook nog niet goed. Scheisse. Daar sta je, ergens op een fietspad.
En dan komen wij er aan.

Het was een bijzondere dag. Qua route, landschap, natuur was het niet echt bijzonder. Vannacht heeft het behoorlijk geregend, maar vanochtend was het droog. De straten zijn nat, de vele, vele, vele bospaden van vandaag zijn in het begin zompig, zwaar trappen dus.
Verder verbazen we ons over het aantal hoogtemeters die we toch maken, vandaag ook weer 535 met geklommen, in totaal. Dat hadden we nooit gedacht. In het routeboek wordt gezegd dat de route nagenoeg vlak is met een enkele heuvel op de Lüneburger Heide. Nou het ging ook vandaag weer behoorlijk op en neer. Korte stukjes dat dan weer wel. Maar om nou te zeggen dat het een 'vlakke' route is, die Hanzeroute...

Goed, bijzondere dag. Hoezo?
Ontbijten deden we in de supermarkt. Bij de Konditorei daar dan dus. We hadden een kamer zonder ontbijt, vandaar. Nou, ontbijten kon wel, maar voor die prijs konden we wel drie keer ontbijten. Daarom deze prima keus.
We werden geholpen door Frau Heisig en ze was zeer vlijtig. Ze had echter geen idee van het bestaan van ontbijtjes, hoewel het overal werd vermeld en er zelfs een keurige folder op de toonbank lag. Dat kwam, vertelde ze omdat ze hier vandaag voor het eerst werkte, normaal zat ze in een ander filiaal en daar doen ze niet aan ontbijtjes. Maar ze ging het regelen en dat deed ze top. Een gezellige dame die wel even op de foto wilde. Een klein vrouwtje: had ik maar een beetje Länge van u.

Goed, op de fiets. De ochtend was ik niet echt in vorm. Moest erg op gang komen. Gewoon maar achter Erik an, blik op oneindig. En zo nu en dan om me heen kijken. Zo passeerden we een gigantische paardenhappening. Tentenkampen van deelnemers en aanhang denk ik, zo groot als heel Alteveer en dan nog verschillende pistes en rijen tenten die als stallen waren ingericht. CH de Wolden was er niets bij.

Nu begreep ik ook de aanwezigheid van een Russische ruiter bij het hotel gisteren. Ze was gekleed in een sportieve outfit met RUSSIA en zo. Ik vroeg haar of ze een sportvrouw was en dat was dus zo. Iets met paardensport. Ze ging ook naar Rio. Ik wilde nog iets vragen ov doping, maar toen moest ze weg.

Vlak voor Lüneburg, na zo'n 20 km zien we ineens iemand gehurkt bij een fiets zitten te sleutelen, half op het fietspad. Bagage om hem heen. We stoppen en o, wat Is hij blij! Hij ziet direct dat Erik een Garmin op het stuur heeft en vraagt of Erik hem kan helpen, want hij snapt niets van dag ding en hoe komt ie anders ooit bij de Bodensee?
Na een dik kwartier kan hij verder, weten wij alles van z'n sores en zijn passie voor z'n vak(òòk docent, dat schept nog meer verwantschap , naast het fietsen) en belooft ie ons te mailen hoe z'n avontuur afloopt. Leuke man, hoop dat het hem goed gaat.

Lüneburg. Markt, koffie en nog een eind te gaan.

De grootste scheepslift van Europa, we hebben m bezien vandaag. Te zien in Scharnebeck. Echt gigantisch imposant en interessant. Met de sluis wordt hoogteverschil van zo'n 40 meter overbrugd. Schepen varen in een bak, de schuif gaat dicht, de lift gaat naar boven of beneden en ze varen weiter. We maakten 1 zo'n sessie mee. Dat kostte ons zeker een half uur reistijd, voor ons gevoel kostbare tijd, maar dat slaat natuurlijk nergens op. We hebben vakantie. En dit was echt mooi om te zien. Detail: Erik is hier al eens eerder geweest, herinnerde hij zich toen hij er was. Maar geen idee met wie en wanneer. Familie Luppes, kom maar door, jullie?

De volgende kilometers zijn vlak en grind-, zand- en kuilloos. We knallen erover, heerlijk. Ineens komt dan bijna de man met de hamer voorbij dus accuut stoppen en eten! Bankje, broodje, drinken, rusten. Ik kan weer vooruit.
We komen weer bij de Elbe, we steken deze over bij Lauenburg, hebben niet door dat we oudste sluis van Europa passeren, en dan iets verderop komen we bij het Elbe-Lübeckkanaal. We broez'n 20 kilometer langs dit kanaal. Geasfalteerde stukken, grind- en schotterwegen. Zo'n fijn stuk! Ik was inmiddels ook weer helemaal in vorm, dat moge duidelijk zijn. Twee Duitse fietsers haken bij ons aan en bedanken ons voor het führen. Na een break begonnen we aan de laatste etappe.

Het in inmiddels stralend weer! De zon!

Weiter dus. Bospad, goed te doen. In de verte zien we iemand op het pad staan. Dichterbij gekomen weten we nietwaar we zien. Mevrouw staat met volledig klimset haar man aan te moedigen, die bovenin een boom zit. En wat doet ie daar? Geocachen!
Ik had er nog nooit van gehoord. Erik wel, maar ook hij had het nog nooit gezien. Een cache boven in een boom, alle te bereiken door met een volledig klimset naar boven te gaan. Touwen hingen er aan de takken, door hen zelf aangebracht. Echt bijzonder. Ach, ze hadden er al bijna 500 op deze manier gevonden. Naast de 9600 gewone caches. Komen wij met onze 1100 aan. :)

Door gaan we. In het routeboek staat dat we een Alte Frachtweg gaan volgen. Het is me weer wat. 10 kilometer door het bos, op en neer en geen fijn pad. Hobbels en bobbels, de billen worden beurs. Dan is 10 kilometer een end hoor. Maar it's all in the game en ineens zijn we in Ratzeburg. Het is dan bijna half zes. We eten een berg pasta bij de pizzeria en fietsen dan nog een berg op voor onze overnachting. Een privatzimmer deze keer. Maar wauw, dit doet niet onder voor een drie sterren hotel. Grote kamer, eigen badkamer, je moet mazzel hebben. Morgen staat om 8 uur ons ontbijt klaar. We moeten nodig slapen gaan.

Leuke dag. Leuke dingen meegemaakt, gezien en gedaan.

Morgen verder!

Geschreven door Hupenlupoppad