Het was gisteravond laat eer we in bed lagen dus vanmorgen uitslapen en dat vonden de heren een prima idee. Rond 9.30 uur bed uit, opfrissen en de deur uit voor een ontbijt dit keer in café La Tita een bekend cafe hier in Santiago met altijd heerlijke tapaz maar nu een ontbijt en dat voor een zeer aantrekkelijke prijs😀.
Op naar het pelgrimsburo voor ons certificaat en de vooruitgang en digitalisering doet hier zijn werk goed. We hadden ons al aangemeld en konden dus zo doorlopen na het vertoon van onze QR- code. Geen rij dus zo doorlopen en we werden meteen geholpen door een heel vriendelijke iets oudere Amerikaanse vrijwilligster die de jongens uitgebreid te woord stond. Uitgelegd wat alles betekende en hun namen bijgeschreven op mijn certificaat. Volgens de gegevens op het afstandcertificaat hebben we 140 km gelopen!
Hierna naar de huiskamer van de Lage Landen en daar werden we ontvangen door een vriendelijk echtpaar die ook versteld stonden van de prestatie van de jongens. Hier ons verhaal vertelt van onze reis met alle up’s and downs. Aan de muur hing een grote poster met alle vrijwilligers die dit jaar daar verblijven en daarbij stond ook een foto van vorig jaar van Valentijn & mij, hoe leuk!
Hier kregen we te horen dat er kermis is in de stad en dat was niet tegen dove mans gezegd, dus op naar de kermis. De attracties welke het meeste aantrekkingskracht hadden op de boy’s waren nog niet open dus vanavond in de herhaling als het gaat schemeren.
Terug naar de kathedraal en deze van binnen bewonderd, blijft toch een prachtig gebouw met zoveel details. Er stond een super lange rij om Jacobus te omhelzen dus die hebben we maar overgeslagen👍. Nadien giftshop in en uit voor de mooiste souvenirs voor het thuisfront en waarvan ik “zeker” weet dat dit in alle liefde wordt ontvangen😅. Natuurlijk mag een ijsje niet ontbreken dus een lekker ijsje uitgezocht en genuttigd.
Terug naar het hotel komen we Karin & Kiki weer tegen samen met het Deense echtpaar waar we in Pedrouzo hebben gegeten. Natuurlijk even tips uitgewisseld en weer door. De heren hebben op de kamer hun dagboeken bijgewerkt en natuurlijk weer spelletjes op de telefoon gespeeld.
In de vroege avond er weer op uit, eerst iets gedronken in een hoofdstraat en kijken naar (bekende) mensen, blijft altijd leuk😀.
De stad komt tot leven als de toeristen verdwijnen en de Spanjaarden uit hun huizen komen om te flaneren in de stad.
Vlakbij het Praza do Obradoiro gegeten en rond 21.30 uur weer richting kermis in het park Alameda. De geluiden van gillende machines komen je te gemoed en de lichten kleuren de bomen. De leeftijd van de bezoekers daalt en de drukte neemt toe. Tientallen attracties staan opgesteld in het park van eetkraampjes, botsautootjes, draaiende attracties etc. Met als absoluut hoogtepunt een enorm reuzenrad en die konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan.🎡. In de avondschemering met ondergaande zon, bija romantisch, een prachtig uitzicht over stad en land.
Kon niet uitblijven dat de jongens ook nog twee draaiende attracties in mochten waar ik me niet aan gewaagd heb. Helemaal stuiterend van enthousiasme verlieten we de kermis, 1 die we in geen tijden gezien hebben zo druk, opgezet en geen beveiliging of rottigheid👍.
Weer op weg naar het hotel een biertje🍻 en fris🧃gedronken, over het plein gelopen waar de muziek nog steeds gaande was. Nog steeds bruist de stad van het leven en zit iedereen in de horecawijk buiten en eet op straat, zo gezellig🤗.
Even na 24.00 uur weer in het hotel en snel gaan slapen, morgen weer vroeg op!

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog