Het spel van de Meseta

De wandeldag bestaat uit twee heel verschillende delen. Het eerste stuk tot Rabé, is een aangename wandeling, door het dal van de Alarzón en in de plaatsjes waar u langs komt vindt u voorzieningen en wat levendigheid. Na Rabé gaan we dan definitief de eenzaamheid van Castilië in, en dan nog maar een schim van wat in het verschiet ligt.Het terrein lijkt wel een imitatie van zichzelf; stenige vlakten gescheiden door volgzame valleien met graanvelden. Nadat u de eerste hoogvlakte bent overgestoken komt u bij Hornillos met zijn gezellige herberg. Weer omhoog en over de volgende Meseta en opnieuw omlaag naar Arroyo San Bol, een bijzondere plaats waar pelgrims die aan het einde van hum krachten kunnen overnachten. Er is helemaal niet in Santa Bol, behalve de herinnering aan een klooster van de Antoniusorde en een bijzondere herberg die de pelgrim onderdak geeft in the middle of nowhere. Een derde hoogvlakte brengt de wandelaar bij zijn eindbestemming.


De tweede O & O-dag (oppasdag) die ik mis, snik, maar ik heb even gebeld en dat is toch ook wel even leuk☺
Vannacht dus geslapen in weer eens een echt bed en ik moet eerlijk zeggen ik heb nog niet zo slecht geslapen op mijn Camino. Waarschijnlijk mis ik toch de snurkers😕.
Ik weet nog niet precies wat ik ga doen vandaag, als ik dit schrijf is het 8.00 uur in de morgen,om nog langer in Burgos te blijven is niet echt nodig. Je hoofd is er toch niet echt bij want ik wil gewoon door. Het bekijken van een museum of dergelijks ervaar ik dan ook nu als tijdverlies.
Ik ben nu halverwege op deze Camino en ook dit keer vind ik het een heel mooie ervaring. De hoeveelheid contacten die je maakt, de gesprekken met voor mij wild vreemden het is ongelooflijk en zo mooi😀😁😂.
Ik zou een ieder dit willen toewensen om de Camino eens te proberen maar natuurlijk niet allemaal tegelijk😊.
Vanmorgen rustig aan gedaan en pas rond 10 uur vertrokken, het was mijn bedoeling om ongeveer 20 km te lopen om daarna een bed te zoeken maar dat zou tegen vallen.
Na een stempel in de kathedraal gehaald te hebben op pad!
Je loopt Burgos uit oa langs de universiteits-gebouwen en daar heb ik nog even gebruik kunnen maken van hun toilet gelukkig😁.
Op het einde van het terrein loop je door een laan die gebruikt is als scene in de film The Way. Leuk om dat zo te herkennen.
Daar tegenover wenkte een man mij dat ik met hem mee moest lopen en hij wees mij op een klein kapelletje, heel lieflijk. Hier lag de tombe van een San Antonio, ik heb er een kaarsje opgestoken voor mijn overleden (schoon)ouders en mijn grootouders aan wie ik veel mooie herinneringen heb😅. Bij het verlaten van het kerkje liep ik Duitse Sonja tegen het lijf en ook zij had van het kerkje gelezen en wilde ook nog even de gebouwen bekijken.
Weer verder op weg heb ik gerust bij een herberg in Tardajos, ik had toch genoeg tijd!
Verder via Rabe de las Calzadas liep ik de Meseta in. Dit gedeelte van de route wordt alom als zwaar bestempeld vanwege de uitgestrektheid, geen afleiding en lange wegen zonder herkenning. Het begin was zwaar een forse klim met daarna een eenzame hoogvlakte. Uiteindelijk kom j e na 10 lange kilometers aan in Hornillos del Camino, eindelijk weer mensen.
Onderweg kwam ik Eugenies, een Spanjaard, tegen die liep te sjouwen met een fietstas in zijn hand. Ik bood hem aan deze aan zijn rugzak te bevestigen wat hij dankbaar aanvaarde. Na 15 minuten aangeboden om dit van hem over te nemen maar kon geen sprake van zijn.
Inmiddels hadden we al enige kilometers samen opgelopen toen er een jongen uit het dal kwam fietsen die dol gelukkig was dat hij de fietstas van zijn moeder had meegenomen. Na tig bedankjes hij weer terug maar voor de Spanjaard was het vanzelfsprekend. Zo onbaatzuchtig, heel mooi om dit zo mee te maken.
In Hornillos was Ria Meinema inmiddels met haar groep gearriveerd en genesteld en met een glas wijn in haar hand in het zonnetje had zij voor mij het "goede" nieuws dat er geen bedden meer waren in het dorp. Gelukkig kon Ria een bed voor mij regelen in het volgende dorp Hontanas maar dat lag wel een hoogvlakte verder en nog 9 km lopen😰
Na snel een clara genomen te hebben op pad, het was inmiddels 15.45 uur.
De volgende 9 km waren zwaar en lang, ik kwam niemand tegen anders dan fietsers die mij inhaalde maar meer dan een Buen Camino werd er niet gesproken. Deze hoogvlakte leek eindeloos en met het oplopen van de kilometers werd het steeds zwaarder.
Plotseling hoorde ik een klok luiden zonder iets te zien en het volgende moment opende Hontanas zich voor mij! Wat een heerlijk gevoel😂.
Om 18.00 uur liep ik de herberg binnen en zij hadden idd een bed voor mij gereserveerd, heerlijk. Terwijl ik naar de herberg liep botste ik bijna tegen het tafeltje op met de Franse broers/zuster.
Ik ging eerst met de drie Fransen iets drinken, zij verbleven er ook even als mijn Koreaanse "vrienden"
Alleen op een 8 persoonskamer met eigen wc plus douche, mij heerlijk opgefrist, wasje gedaan en alles klaar gelegd voor de nacht.
Samen mer de Fransen gegeten en daarna nog een poos met de Koreanen wijn gedronken😀. Vlak voor ik wilde gaan slapen bedacht ik me dat ik de blaren van 1 van de Fransen zou behandelen, ze waren nog wakker dus blaren doorgeprikt, verbonden en afgeplakt en weer een Fransoos tevreden😊.
Ik bedacht me dat mijn wasje nog buiten hing en in het donker naar buiten, het had geen spat gedroogd. In de keuken alles op de verwarming gelegd en daar zat Josh uit San Francisco die ik op de eerste dag buiten Pamplona had ontmoet, nog even zitten kletsen en uiteindelijk was ik de laatste die naar bed ging. Josh mocht gratis op zijn eigen matje in de keuken overnachten ipv in zijn tent, toch heel aardig van de eigenaar van de auberge.
Vandaag een dag die totaal anders was dan gepland, zwaar, lang maar met een goed einde😁.

De vraag van de Dag

Wat vergeet je nooit meer?

Dat is toch wel het samen oplopen met vooral jongeren mensen, deze zijn enthousiast, positief maar ook gezellig en geïnteresseerd. De vele nationaliteiten maken het ook bijzonder!

* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011

https://www.youtube.com/watch?v=UhlCzAJwBA4&list=PL5R4jSSg01Xbb2TSO7SIG9z5CKvIa0Est&index=12

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog