Terwijl ik dit nu schrijf lig ik gestrekt op bed met opnieuw rugklachten en dat terwijl het aftellen voor de start van mijn 3e Camino is begonnen!
Het is nu 29 maart en met 2 echte werknachten voor de boeg, 12 & 13 april voor mijn vervroegde pensionering, een afscheidsborrel op 19 april voor de (oud)collega’s heb ik de tijd om mij te richten op mijn 3e trip naar het Spaanse land.
De afgelopen weken is het lopen er een beetje bij ingeschoten dus gistermorgen vroeg eruit en de deur uit voor een rondje van ongeveer 20 k. Ik had mij opgegeven voor de 30 k van Zandvoort van morgen dus moest er wel geoefend worden.
Vroeg uit de veren en om even 6.30 u liep ik buiten en zag aan de randen vaan Zaandam hoe een mannetjes zwaan zijn nest beschermde tegen alles wat maar groter was dan een eend. Terwijl zijn vrouwtje rond het nest zwom zat er een eend op "hun" eieren blijkbaar om deze verder warm te houden
Na ongeveer 4 k begon het te regenen, het was net 7.15 u , ik de regenkleding aangetrokken en met het instappen van mijn been in de pijp schoot het weer in mijn rug😰 Het gevoel was onmiskenbaar en vreselijk frustrerend, alles schiet door je hoofd.
Toch maar doorgelopen want bewegen is goed voor je😛, toch nog een rondje van 19 k gedaan.
Eenmaal thuis even gaan liggen en na 1 uur opgestaan want ik moest de jongens uit Amsterdam uit school ophalen.
Met geen mogelijkheid kon ik uit bed komen, help wat nu!!!
Geen café St Jacques , geen jongens uit school, geen Zandvoort, niet lopen met André ik zag zelfs langzaam mijn reis niet doorgaan.
Inmiddels zijn we ruim 24 uur verder en gaat het alweer beter, vanuit het verleden weet ik dat dit max. ongeveer 14 dagen duurt dus dan hebben we nog 14 dagen om klaar te zijn voor mijn 3e Camino.

Inmiddels zijn we half april beland en is het ruim een week verder en kan ik wel zeggen dat het meeste leed wel geleden is alleen ik heb nog geen km gewandeld met mijn rugzak.
Sinds afgelopen zondag vervroegd met pensioen en dat hebben we met de "zondag-ochtend-borrel" gevierd met de collega's van de nachtdienst, erg gezellig! As vrijdag nog mijn afscheidsfeest in Toog aan de Zaan en dan ligt mijn actieve werkcarrière na 47 jaar achter mij!

ps. Het feest was erg gezellig en het was bijzonder leuk, het leek wel een reünie IC - SLAZ van 10 a 15 jaar geleden.

De laatste voorbereidingen zijn gang gezet en het wandelen weer opgepakt wat goed gaat maar nog niet helemaal soepel in de rug.

Nog 2 dagen en dan is het zover, we mogen weer en dat na een moeizame start die gelukkig weer achter me ligt en nu gericht met een blik vooruit en veel positiviteit want het lichaam lijkt weer alles aan te kunnen.
De laatste 2 weken veel gelopen en je merkt dat de stijfheid na een wandeling niet zo sterk meer aanwezig is.
Ik was er best wel een beetje trots op dat ik na een etappe zelden ging rusten maar de laatste weken was dat wel anders.
Afgelopen dinsdag mijn laatste wandeling van 27 k naar Edam vanuit huis en dat ging prima! Gezellig bij John (collega) geluncht en van daaruit met bus en trein weer naar huis alwaar de kleinkinderen alweer op mij zaten te wachten en kon ik meteen weer in de opa modus!

Het weer in Spanje wordt grandioos als ik daar arriveer (22gr) dus vol vertrouwen gaan we de wandeling aanpakken. Wat was het daar afzien voor de mensen die daar liepen, veel regen zelfs sneeuw en dat in dit jaar getijde. Dat is toch niet het weertype als je aan Spanje denkt.
Wat ga ik doen? Waar ik vorig jaar geëindigd ben ga ik verder dus startpunt ligt in León en van daar naar Santiago de Compostella stempeltje halen plus oorkonde en door naar Muxia en Finisterre, het einde van de wereld.
Mijn terug reis is vanuit Santiago per vliegtuig naar Amsterdam op 20 mei.

Ook dit jaar zal ik weer een aantal vragen beantwoorden die ik heb gesteld aan mezelf vooraf aan de reis.
Het beantwoorden van die vragen kan ik pas achteraf doen maar ik stel ze wel ieder dag. Ik zie later wel aan de antwoorden van de vragen wat deze reis mij heeft opgeleverd.

Omdat ik ook dit jaar weer alleen op stap ga heb ik mijn Camino man meegevraagd om mij te vergezellen met zijn hond. Hij zal ieder dag wel even verschijnen maar is er toch vooral voor mij en zal dus niet zo op de voorgrond treden!

Hé, hé eindelijk klaar! Het is nu 20.45 uur en het lijkt wel of ik voor de 1ste keer alleen op reis ga, wat een gedoe (geen stress) en dat terwijl alles al bekend is!
Gewicht van de rugzak was wel wat zwaar dus er moest iets uit. Keuze stress (dus toch), uiteindelijk toch nog het een en ander eruit en er kwam ook weer wat bij. De rugzak lichter dan vorig jaar maar nog altijd goed voor 13 kg!
Nu nog even lekker ontspannen en dan naar bed om om ongeveer 3.45 uur gewekt te worden, Tijdens de busreis morgen tijd genoeg om de slaap in te halen.
Morgen maar bekijken wat ik ga doen, of meteen door voor een kleine 10 k of toch een nachtje in León. Hangt af van hoe de reis is verlopen.
Dit was mijn eerste bijdrage van deze camino en als het goed is zal ik ieder dag een verslagje schrijven.

Tot Ziens!

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog