Vandaag een etappe van ongeveer 20 km.

In de planning lag om naar Jaca te gaan maar daar zijn we nog niet aangekomen. De lengte van de etappe en de inspanning van gisteren deden ons anders besluiten.

Vandaag dus een korte etappe die ons leidde vanaf de Col du Somport tot in Villanua, een kleine 20 km door een heel ander landschap dan voorheen. Meer rotsen, ruwer en natuurlijk bergafwaarts!

Het eerste stuk was weer adembenemend mooi waarbij wij als eerste de ruïnes passeerden van de Refugio Santa Christina. Deze restanten zijn van een oud hospitium Santa Cristina, dit was in de vroeg Middeleeuwen een van de grote opvangcentra voor pelgrims in Europa. De bewoners van Santa Cristina kregen in 1108 al het recht op het aanbieden van diensten aan particulieren door Koning Alfonso 1. Dit gedeelte hoort nog bij het skicentrum Candanchu

In Canfranc- Estustacion passeren we het megalomane treinstation. Bij de bouw van dit van origine half Frans, half Spaanse station werd niet op een paar centen gekeken. Niet alleen verrees er een gigantisch ontvangstgebouw, ook werd een groot emplacement met vele douane- en goederenloodsen gebouwd, evenals enkele dienstgebouwen en twee locomotiefloodsen, waarvan de Spaanse loods nog altijd aanwezig is. Na het ongeval bij Cette-Eygun op 27 maart 1970 verloor het station geheel zijn betekenis en sloeg decennia lang het verval toe. Enkele jaren geleden heeft men het dak van het stationsgebouw vernieuwd, maar een herbestemming is evenwel nog niet gevonden...

Zowel Spanje als Frankrijk zien geen reden om de treinverbinding te herstellen tot grote treurnis van de lokale bevolking.

Toen we Canfranc-Estustacion uitliepen zagen we dat er gewerkt werd aan een nieuw geplaatst standbeeld van een vrouwelijke pelgrim. Het beeld stond net op zijn sokkel en men was het nog aan het vastzetten toen wij passeerden. Ik daar een foto vangemaakt en het bleek dat ik de eerste was die daar een foto van gemaakt heeft. Ik moest met de ontwerper/beeldhouwer en de project-manager van het electriciteitsbedrijf op de foto. Het beeld bleek een gift te zijn van het bedrijf aan de gemeenschap van het 50 jarig bestaan op die plaats. Op zich een leuke anekdote.

Onderweg zagen we een heel grote vogel vliegen, we konden vanaf de afstand waarin wij verkeerden niet goed zien om welk soort het ging. De gedachte ging uit naar een gier omdat wij weten dat deze in de nabije omgeving voorkomen.

In Villanua aangekomen was bijna het hele dorp nog in siësta zo ook onze albergue. Gelukkig een koud biertje kunnen kopen in een bar die we eerder in het dorp tegen kwamen. Toen er weer beweging kwam in het dorp konden we ons inchecken. Een warme douche, wat niet vanzelfsprekend is, is dan een heerlijkheid.

De rest van de middag/avond gezellig doorgebracht met medepelgrims waarbij het bier en de wijn natuurlijk niet ontbreekt.
In de avond stond het klassieke pelgrimsmenu stond op het programma en dat hebben we nu voor de derde keer genuttigd☺.

Het weer is prima, het is zelfs voor lokale begrippen een mooie avond, voor deze tijd van het jaar, hoewel lange mouwen wel een voorwaarde is om de avond buiten door te komen.
Morgen wederom een korte etappe die ons nu wel naar Jaca zal brengen, Bon Camino!

Vraag van de dag:

Hoe reageerde je omgeving toen je vertelde dat je deze Camino zou gaan maken?

In eerste instantie van "dat zal wel", "gaat vanzelf wel weer over", later toen men inzag dat het mij serieus was, eigenlijk alleen maar positieve reacties.

Beelden van de hele etappe Col du Somport naar Jaca.

www.youtube.com/watch?v=C9Ez3QD9npU&t=24s of

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog