Wat is nu het leuke van een pelgrim zijn? Snel gesteld met tientallen antwoorden mogelijk. Vooral het ontmoeten van mensen met op dat moment een zelfde doel is bijzonder.
Wat is niet leuk aan pelgrim zijn?
Een voorbeeld, gisteren had ik de eer het eerste bed in de zaal te mogen beslapen. De ruimte met ongeveer 18 stapelbedden die gelukkig alleen beneden bevolkt waren kende 1 in-uitgang en dat dus direct aan het hoofdeinde van mijn slaapplaats!
Voordeel daar van is dat ik snel in mijn bed lig. Nadeel iedereen moet langs mij, als je weet hoeveel mensen in de nacht even gebruik maken van het toilet of die om 5.00 uur zo nodig op pad moeten. Op dat soort locaties ben ik erg blij met mijn oordoppen en mijn dierbare Te, Me, Ze & Pam.
Toch weerhield bovenstaande mij niet om pas om 7.45 uur te vertrekken. Het was niet koud maar het rijp lag op het gras.
De eerste stop was na 5.2 k klimmen in Foncebadon op een hoogte van 1400 m. Lekker een bocadillo met eieren, verse jus en koffie. Stevig ontbijt om verder te kunnen.
Vandaag kom je langs het Cruz de Ferro, een memorabele plaats langs deze Camino. Kort gezegd komt er op neer dat als je daar een steen achterlaat dan laat je ook je geestelijke last achter en ga je weer fris de wereld in.
Ik had van thuis een kei meegenomen die wij ooit met de kinderen in Zwitserland hebben gevonden en ik vond het wel een mooi idee om die nu voor “ mijn 4 grote kleine jongens” daar achter te laten.
Ik had er een inscriptie opgeschreven en hun namen. Een mooi plaatsje uitgezocht en terwijl ik dit zo bekeek werd ik me toch emotioneel, de tranen sprongen in mijn ogen. Waar dat nu ineens vandaan kwam ik weet het niet want echt geloven in zo’n mythisch verhaal doe ik niet.
Weer verder ontmoette ik een stel Amerikaanse vrouwen die een luxere Camino deden. Dat wil zeggen kleine stukjes lopen, de bus in en even verderop weer lopen. Ik kwam ze telkens tegen en dan praat je wat. Gevolg rond lunchtijd in el Acebo heb ik heel gezellig met hun, onder het oog van een Spaanse bisschop die ze ingehuurd hadden voor deze trip, zitten kletsen. Eigenlijk te lang maar ach.
De afdaling was zwaar naar Molinaseca waar ik nu verblijf. Leuke plaats met veel slaapgelegenheid, herberg is redelijk nieuw en modern.
Straks even het dorp in om te eten en nog wat te drinken met een Canadees echtpaar die ik gisteren ontmoet heb in de herberg.


Vraag van de Dag: Welke adviezen van andere reizigers heb je opgevolgd?

Loop je eigen pad en bepaal zelf je ritme

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog