Soms kan het leven van een pellegrino heel mooi zijn!
Wat te denken van vandaag, een prima nacht in een Casa Ruel in Monreal, een etappe van 15 km, goed begaanbare paden en een niet al te zwaar parcours.


Nu, 19.45 uur, zit ik dit blog bij te werken buiten onder een boom bij een zeer aangename temperatuur,> 20 gr. Alleen het uitzicht laat nog te wensen over maar ach dat is een kleinigheid.
Na een prima nachtrust en een heerlijk ontbijt bij onze Spaanse gastheer in zijn keuken gingen we om 08.30 uur op pad. De route liep door een vallei met daarin een snelweg. Dit is de hele route zo gebleven en ook nu hoor ik de auto's op de achtergrond.

De wandeling was heel goed te volbrengen met af en toe wat steilere stukken maar nooit meer dan 100 m hoogte verschil.
Om ongeveer 14.00 uur arriveerden we bij de albergue municipal in Tiebas, een mooie gerestaureerde herberg en ook deze is van alle gemakken voorzien met een zeer vriendelijk en behulpzame beheerder met een snor als van voor 1900. Nu is de moderne pelgrim al blij met een stopcontact dus als deze aanwezig is is het al goed.
Helaas is Tiebas geen werelddorp dus er valt ook hier werkelijk niets te beleven, zelfs de bar is op dinsdag gesloten. Soms vraag ik me wel eens af hoe het toch mogelijk is dat wij steeds in dit soort vreedzame gemeenschappen weten te overnachten. Nu is het ook zo dat als je bedenkt dat Sangüesa één van de grotere plaatsen is op deze Camino dan valt bijna alles tegen wat kleiner is dan dat.
De dames konden wel een winkel vinden voor de boodschappen en Jeannie heeft een lekkere maaltijd voor ons klaar gemaakt.

Na de maaltijd als een pelgrim betaamt een middag dutje gedaan, ik kan mij niet herinneren dat ik dit eerder gedaan heb op deze reis!

Terwijl ik buiten zit zoals boven beschreven komt er een pelgrim langs en het blijkt Andreas te zijn uit Wenen die wij in Arrés hebben ontmoet toen hij daar laat aan kwam. Ook toen heb ik al een poosje met hem zitten kletsen en nu dus ook weer. Vertelt over onze ervaringen tot nu toe en de beweegredenen om de Camino te gaan lopen. Andreas wilde door naar Puente la Reine dus na ruim 1 uur weer verder, toch wel even gezellig zo en dat allemaal heerlijk buiten aan de straat onder een boom.

De rest van de middag "uitgehangen" tot de volgende maaltijd door Daniel klaargemaakt. Mijn bijdrage bestond uit het inschenken van de glazen en de afwas.

Nu, 21.30 uur, de rest van mijn blog geschreven en zo dadelijk weer naar bed. Op de kamer lag ik met een Canadees en een Duitser die met elkaar opliepen maar elkaar niet konden verstaan want ze spraken elkaars taal niet. Wel leuk om te zien hoe dat de mannen met elkaar omgaan en wat ze allemaal doen om elkaar te begrijpen. Mijn komst was voor beide even een uitkomst want ik kon tolken voor ze, best wel grappig

Morgen weer vroeg op want we willen om 07.00 uur vertrekken.


Vandaag een makkelijke dag met veel rust momenten.

Vraag van de dag:

Waar ben je trots op?

Trots is eigenlijk misschien een te groot woord als ik terug kijk op hoe het is verlopen want het ging eigenlijk toch allemaal heel goed. Het blijft natuurlijk toch wel een bijzonder iets wat we gedaan hebben. Natuurlijk zijn we niet de enige en gelukkig doet niet iedereen ons na en daarom blijft het voor de omstanders nog een gebeuren om tegenop te kijken. Het feit dat ik alles heb kunnen doen wat ik wilde stemt mij wel tot grote tevredenheid.

Het was een korte route dus het filmpje op YouTube gaart gedeeltelijk over deze etappe.

https://www.youtube.com/watch?v=iRr4TFpqwzQ

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog