Dit wordt mijn laatste bijdrage van dit jaar en daarna laat ik jullie een jaar met rust over mijn geneuzel over wandelen, hoe fraai de Camino is etc, etc. Maar voor het zover is een laatste stukje proza vanuit de vertrekhal van het vliegveld van Santiago.

Gisteren was de 1ste dag van deze Camino die voornamelijk bestond uit zeer grijze luchten, motregen en wat mist.
Als toerist heb toegekend hoe de pelgrims zich weer voorbereiden op een nieuwe wandeling zonder daarbij echt betrokken te zijn. De een is snel en de ander heeft nog een heel ritueel af te werken eer de eerste stappen gezet worden.
Wat vooral opvalt is de positiviteit die zij overbrengen naar elkaar over de herberg, hoe lekker het eten was, de sfeer die er hangt en dat na vaak negatieve ervaringen van de vorige overnachting in Lugo.
Het was daar overvol en feest in het weekend wat veel drukte geeft en lawaai en dat zijn nu net de zaken die ontbreken tijdens het wandelen of diefje aantreft in de normale herbergen

Als dan uiteindelijk iedereen op stap is ga ik “ vrijwilligerswerk” doen😅, opruimen van de eetruimte, in de slaapgelegenheden de lakens verzamelen die worden opgehaald door een wasserij. In bijna alle herbergen krijg je bij binnenkomst een lakenset en bij sommige ook een handdoek, is de handdoek niet inbegrepen dan vaak te huur voor €1,= wat ik bijna altijd gedaan heb.
Sinds dit jaar hebben Ton& Ria nu ook hulp in de ochtend en avond om de herberg weer schoon te krijgen en in de avond te helpen met opruimen van alle vaat etc. Dit betekent voor hen een ontlasting van de werkzaamheden en zo kunnen ze ook meer tijd besteden aan hun gasten want uiteindelijk is dat 1 van de hoofdrekenen van hun motivatie om een herberg te gaan runnen.

Ik ben er nu bijna 2 dagen geweest en kunnen ervaren dat groepen van pelgrims heel divers kunnen zijn, iets waarvan ik zelf me helemaal niet bewust was want je bent dan vaak 1 van de aanwezigen en heb dan geen idee van andere groepsprocessen. Waar de groep van zondag uit merendeel mannen en iets oudere bestonden met uitzondering van 2 18 jarige Amerikaanse meiden bestond deze van gisteren uit meer 30 - 45 jarigen en was ze heel gemixed qua man/vrouw.
De interactie in de maandag groep was groter dan die van zondag hoewel ook dat gezellig was.
Misschien kwam dat ook omdat er gisteren 2 Nederlanders waren die bij toeval bij mij kwamen zitten waarvan er 1 niet wist dat ik Nederlander was. De ander kwam uit Uitdam en kreeg ook elke maand onze regionale nieuwsbrief van het NGSJ dus hij was wel op de hoogte van onze activiteiten.

Een andere ondersteuning die Ton & Ria hebben sinds mei dit jaar is dat Anne 1 x per week komt koken wat voor Ria erg prettig is. Anne woont in de omgeving en helpt vanaf ongeveer 14.00 uur en helpt ook na afloop met opruimen etc. Voor haar dan te laat om terug te rijden dus blijft daar een nachtje slapen en normaal is dat de caravan maar daar lag ik dus al.

Wat doe je dan op zo’n trieste sombere dag anders dan een beetje slenteren in de omgeving, bellen met thuisfront, met Ton even kleine boodschappen halen in Palas de Rei en natuurlijk onvermijdelijk op je bed liggen in afwachting van de komst van nieuwe pelgrims waar je dan weer contact mee kan maken.
Blijft toch telkens weer leuk om met de mensen in contact te komen die gelijken ervaringen hebben als de jouwe maar hoef je niet een Camino te gaan lopen, je kan ook naar AZ gaan of gaan hockeyen of🏂🧗🏿‍♂️🚴🏻‍♂️🚣🏿‍♂️🤾🏿‍♀️🤼‍♂️⛷🏹🎾🏀🏈🥏.

Vanmorgen heeft Ton mij naar Palas de Rei gebracht waar de bus vandaan trok naar het vliegveld van Santiago, voor mij een beetje spijtig dat er tussen 9.35 en 16.00 uur geen bus rijdt dus zit ik nu al te wachten op mijn vlucht van 17.50 uur
Natuurlijk had ik door kunnen gaan naar Santiago en daar nog 3 uur rond te lopen maar ik had daar geen zin en en dan moet je weer terug met de bus naar het vliegveld.
Heb nu natuurlijk wel alle tijd om dit verslag te schrijven i.p.v. van voor - of na middernacht zoals afgelopen weken vaak het geval was🤗.

Afsluitend wil ik jullie allen bedanken voor de leuke reacties die ik mocht ontvangen op mijn dagelijks “ geneuzel”😝
Voor volgend jaar staat er weer iets in de planning wat voor mij zeer speciaal zou kunnen worden maar of het werkelijkheid wordt gaan we volgend jaar ervaren.

Voor iedereen een Buen Camino🤗

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog