Gisteren een rustdag gehad op Ponte Fereirra en in de middag lekker gerelaxed. Het voorplein van de herberg onkruid vrij gemaakt en andere kleine dingetjes.
Ria & Ton kwamen rond 19.30 uur weer terug van vrienden bezoek en boodschappen in Lugo.
Op voorstel van Ton in Sabrado gegeten en omdat Paolo daar was hem ook uitgenodigd🤗. In een klein maar eenvoudig restaurant prima gegeten voor weinig geld.
Toch weer even leuk om Paolo te zien, meteen hier een bed voor mij gereserveerd voor vandaag zodat ik zeker was van een bed.
Rond 23.45 uur weer terug in de Ponte en na nog een afzakkertje rond 1.30 uur naar mijn “private room”
8.00uur aan het ontbijt speciaal voor mij alleen dus als extra een eitje😁
Alles weer ingepakt en even na 9.00 uur weer op pad in een licht mistig Galicie.
De verwachtingen voor vandaag zagen er niet goed uit maar de ochtend zou droog blijven👍
De route van Fereirra naar Sabrado is er 1 van rust en ruimte, het eerste uur enkel 3 landbouwwerktuigen tegen gekomen. Je ziet er verder niemand en er is enkel een verdwaalde boerderij met natuurlijk blaffende honden die op jr afkomen onder een hard geblaf. Ziet er dreigend uit maar ze zijn zelf maar al te bang voor je😂
Op een moment was ik fout gelopen ondanks mijn app en weer terug op de juiste weg liep daar juist een Poolse vrouw uit Warschau voorbij. Haar aangesproken en met haar prima Engels hebben wij de rest van de dag samen op gelopen. Barbara zoekt de eenzaamheid op maar is aan de andere kant een Poolse spraakwaterval en dat voor een uur of 6🤣
Toch is het we lekker dat je niet alleen loopt hoewel ik het prima naar mijn zin had tot onze ontmoeting.
Rond 12.00uur begon het te motregenen zoals voorspeld dus weer de poncho aan.
Rond 13.30 uur een korte stop voor een heerlijke boterham die Ria mij had meegegeven, goed vullend op een hongerige maag!😘
Het begon harder te regenen wat ons dwong te schuilen bij een bushalte die al 10 jaar niet meer werd gebruikt. De weer app nood ons geen hoop dus toch maar verder, lopen we de hoek om lopen et zo maar koeien los op de weg🐂🐂🐂 zonder begeleiding. Er was ook geen afscherming tussen weiland en weg. Toen ze ons zagen liepen ze onmiddellijk terug naar het land als een kind wat wordt betrapt met zijn hand in de snoeppot😂.
Gelukkig kwamen we uit op de camino del Northe waar meer faciliteiten zijn en dus ook een cafetaria waar we een klein uur hebben vertoefd voor een koffie, sumo en een bocadillo en ons hebben kunnen drogen.
Weer op pad nog 8 km tot Sobrado en vlak voor Sobrado ligt een meer/ grote vijver waar Paolo gisteren prachtige foto ‘s van had gemaakt. Nu 24 uur later was het een triest gezicht zo troosteloos.
Om 17.00 uur liepen we Sobrado binnen en daar ik wist waar de albergue was was dit snel gevonden.
Inchecken, douchen, spullen opruimen, wassen en een biertje halen in het dorp.
Willy weer even bijpraten en vanavond gegeten in hetzelfde restaurant als gisteren wat hier tegenover de herberg gevestigd is met dit verschil dat ik de enige gast was!
Nu 21.30 uur gaan de eerste al slspen en worden de ramen al ges dus zal het wel weer lekker warm worden op zaal🥲
21.54 uur licht gaat uit, donker op zaal de macht van een eenling is groot als je ziet hoeveel mobieltjes nog gebruikt worden😓

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog