De 1ste wandeldag zit erop en het ging fantastisch!
Laten we beginnen met de start, ondanks mijn aanwezigheid in mijn slaap, men noemt dit snurken, hebben de jongens prima geslapen. Eerst lekker douchen en alles weer inpakken en om 8.30 u stonden we buiten voor een valse start, wat bleek na 500 misten we de cap van C. Wij weer terug naar de herberg maar daar lag hij niet. Terugkijkend op de foto’s moet hij hem gisteren zijn kwijtgeraakt tussen het busstation en de taxi in Santiago.
Positief op pad ondanks de grijze wolken boven ons hoofd met af en toe een doorkomend zonnetje hebben we de eerste 7 km afgelegd zonder regen. De 1ste stop was een alternatieve donativo stop met super vriendelijke mensen, we mochten van alles gebruiken wat we wilden en daarvoor betalen wat we er voor over hadden. Dit is het donativo principe. De donkere wolken pakten zich samen boven ons dus regenjacks aan maar gelukkig geen echte regen gehad maar de jacks geven wel extra warmte en dat was wel weer lekker. Het was vandaag maar 12 Gr Cel dus wel iets anders dan in Nederland. Inmiddels hebben de jongens wel een heel speciale stempel in hun paspoort gekregen die zelfs hier onbekend is, echt bijzonder. Dit was bij een kunstenaar die tevens spiritueel geëngageerd was, want vlak nadat wij binnenkwamen ging hij in een kringgebed wat voor A &C ook weer speciaal was.
Je wandeldag deze etappe door prachtige natuur met heel frisse kleuren waarin de scharkering van groen en geel de hoofdwonden zijn, prachtig.
Onderweg natuurlijk weer veel korte contacten opgedaan waarbij er een aantal terugkerend zijn wat voor de jongens ook weer leuk is.en het meeste gaat in het Engels, het leuke is dat zij alles verstaan maar de feedback natuurlijk wat minder is maar de conversatie gast eigenlijk altijd heel goed.
Met nam de Todd brothers ( Todd & Todd oudere Amerikanen) komen we regelmatig tegen en ze vinden het allemaal even leuk.
De jongens zijn natuurlijk wel een bijzonderheid op de Camino, gelijk Valentijn vorig jaar, door hun leeftijd. De oudere Spanjaard vind het helemaal super en de andere staan toch wel verbaasd als ze hun leeftijd vertellen.
Vandaag ruim 23 km gelopen in stappen van 6 A 7 km en dat gaat prima. Regelmatige stops voor een hapje en drankje maakt het voor de jongens behapbaar. Natuurlijk wel kleine pijntjes maar dat gaat vaak weer snel over.
Rond 15.00 uur kwamen we aan bij albergue/ pension Don Alvaro waar we een prima 3 persoons kamer hebben. minder mooi dan gisteren maar even comfortabel en weer aan de Camino in de stad.
Bij aankomst de jongens weer lekker ontspannen samen opnhun phone een spelletje doen en ik even de stad in om nog iets te kopen maar ik vond de prijzen toch wel fors voor kleren die ik toch al heb en in mijn rugzak zitten. Vooral het regenbak wat ik nu heb is niet-je-van-dat.
Vanavond hier naast ons pension gegeten in een restaurant waar we weer pelgrims tegenkwamen die we vandaag ook ontmoet hebben oa een vrouw uit Utrecht die nu met haar vriendin uit Mijdrecht verder gast lopen tot aan Santiago e 1 van de Todd brothers. Weer heerlijk gegeten en dit keer een echt wijntje gedronken i.p.v. het lokale bocht.
Ook zijn alle oma’s voorzien van de laatste info dus ook die weer gerustgesteld.
Updat van mijn rugzak: er is beweging, ik zie dat de rugzak bij pier C stond en mogelijk op transport ging. Terwijl ik dit schrijf wordt ik gebeld door Porto AirPort maar helaas sta ik nu in de wacht en zoals je weet kan dat wel even duren dusvga ik ophangen in de hoop dat ze weer terug bellen. Positieve is dat zij mij nooit zouden bellen als dat niet nodig zou zijn. Op mijn Air-tag zie ik dat de rugzak nu op Oporto AirPort staat dus misschien heb ik deze weer morgen in Portomarin, laten we hopen! Het vertrouwen komt dus toch weer een beetje terug!
We eindigen dus vandaag positief, mooie wandeling, de jongens doen het super, mooie omgeving, leuke ontmoetingen en de rugzak mogelijk weer terug, hoe mooi kan het eindigen!
Geschreven door Gertopdecamino.reisblog