Vandaag weer een heerlijke wandeldag langs de Portugese kust. Bijna nog steeds de hele dag zon bij temperaturen rond de 21-23 graden, heerlijk wandelweer😀
Vertrokken rond 8.45 uur na een prima ontbijt, na de ervaring van gisteren op zoek naar een winkel waar SIM-kaarten worden verkocht echter allen gingen pas om 10.00 uur open. Gevolg is wel dat we nu nog geen SIM-kaarten hebben omdat we dit soort winkels in de gehuchten die we doorkruisten niet tegen zijn gekomen.
Het 1ste gedeelte van deze etappe hebben we de route gevolgd die iets meer landinwaarts loopt. Nu staat deze Portugese route bekend als meest eenvoudige en vlakke van de Camino’s maar dat ervaar je toch anders als je daar loopt🥴
Het was prachtig lopen met mooie vergezichten op de kust en natuurlijk de heuvels/bergen. Je loopt door kleine dorpjes, door stegen en straatjes. Langs bouwvallen en de mooiste huizen en ook hier helaas best wel veel vervallen huizen/gebouwen.
Onze 1ste stop was in Carreco, met een streepje door de c, hier besloten om van de huidige route af te gaan en naar de kustroute te lopen. We moesten nog ongeveer 20 km en in ons tempo zou dat nooit lukken door de bergen/ heuvels.
Dankzij MAPS.ME en de downloads van het NGSJ zag ik een mooie route op het scherm verschijnen. Het weer werd iets meer bewolkt en frisser naar mate we de kust naderde. We lopen door maisvelden die op dat moment gerooid worden wat ook weer even een stopmomentje is.
Weer op de alternatieve kustroute aangekomen lopen we achter de duinenrij langs met regelmatig zicht op een beukende zee met fantastische golven om de boarden.
Langs de kustlijn loop je door duinen, bossen en over kei- en asfaltwegen wat het een heel afwisselend karakter geeft. Prachtig landschap en een beukende zee en de wind en zon in je gezicht geeft je een onwijs vrij gevoel😀
Uiteindelijk kwamen we in Vila Praia de Ancora aan rond 15.30 uur en was het wel even tijd voor een rustpauze. Met nog ruim 9 km te gaan tot aan Caminha moesten we even bijkomen.
De laatste kilometers zijn altijd de zwaarste en soms lijkt er geen einde aan te komen.
De hele dag kom je pelgrims tegen die jou inhalen of jij hen. Zo ook een 4 tal Duitsers die we vanaf de 1 al zien/ ontmoeten. In een plaats 4 km voor Caminah zag ik hen staan op het treinstation en zij namen de trein naar Caminah, ze waren “bekaf” en dan Bob. Met zijn 75 jaar, kromme benen, heupprothese en zijn chemokuur net achter de rug gaat hij onverstoord door. Heel veel respect!!
Gelukkig en nog redelijk op tijd kwamen we aan in Caminah, ingecheckt, opgefrist en uit eten gegaan en dit keer geen vis🥴
Mooie wandeldag met ruim 28 km onder de voeten.

Geschreven door Gertopdecamino.reisblog